บทที่ 1126 ปรมาจารย์และจอมยุทธ์รวมตัวกัน
###
สมบัติที่ได้รับจากกลุ่มแสงมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ลู่เซวียนจึงตัดสินใจจัดงานประมูลเพื่อปลดปล่อยสมบัติเหล่านี้ พร้อมทั้งใช้โอกาสนี้รวบรวมพืชวิญญาณระดับสูงและวิธีการผลิตเมล็ดพันธุ์ใหม่ ๆ
สำหรับความกังวลว่าอาจจะมีผู้คนที่หมายตาสมบัติเหล่านี้ ลู่เซวียนไม่ได้ให้ความสำคัญนัก
สิ่งที่จะนำออกมาประมูลนั้นส่วนใหญ่เป็นพืชวิญญาณระดับสูงที่เขาปลูกเอง อีกทั้งเขายังเป็นแขกพิเศษของหอการค้าทะเล และเป็นผู้ที่ได้รับการสนับสนุนอย่างสูงในสำนักกระบี่ถ้ำเซียน ทำให้สามารถใช้สองพลังใหญ่เหล่านี้เป็นเกราะกำบังได้
ที่สำคัญที่สุดคือ ปัจจุบันเขาอยู่ในระดับทารกวิญญาณ สถานะของเขาเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แม้จะมีผู้หวังร้าย แต่พวกเขาก็ต้องชั่งน้ำหนักให้ดีก่อนจะลงมือ
ในกรณีที่แย่ที่สุด หากมีเพื่อนร่วมสำนักสงสัยถึงที่มาของสมบัติ ลู่เซวียนมั่นใจว่าสำนักกระบี่ถ้ำเซียนจะปกป้องเขา เนื่องจากเขาเป็นที่โปรดปรานของจ้าวกระบี่หวนเจิน และความสามารถในการปรับปรุงพันธุ์หญ้ากระบี่ที่เขาแสดงออกมาก็เป็นเครื่องพิสูจน์ที่ดี
ลู่เซวียนวางแผนที่จะจัดงานประมูลในสถานที่ที่เหมาะสม เขาตัดสินใจเลือกใช้สถานที่ในพื้นที่พิเศษที่หอการค้าทะเลสร้างไว้ ซึ่งเต็มไปด้วยเศษอุกกาบาต และสามารถเข้าถึงได้ผ่านทางค่ายกลเคลื่อนย้ายในอาคารของหอการค้าทะเลที่เมืองเจี้ยนซิง
เพื่อดำเนินการตามแผนนี้ เขาเรียกตัวหัวหน้าสาขาหอการค้าทะเลในเมืองเจี้ยนซิง นามว่า มู่เหิง มาพบ
“มู่เหิงขอคารวะท่านลู่เซวียน”
มู่เหิงกล่าวทักทายด้วยความเคารพ หลังจากใช้ป้ายผ่านเข้าไปในสำนักกระบี่ถ้ำเซียน และมาถึงถ้ำของลู่เซวียน
“ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย”
ลู่เซวียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ
“โปรดบอกมาเถิด”
“ข้าได้สะสมพืชวิญญาณและสมบัติล้ำค่าต่าง ๆ มามากมาย ข้าตั้งใจจะจัดงานประมูลส่วนตัว และอยากยืมพื้นที่พิเศษของหอการค้าทะเลที่ควบคุมโดยผู้อาวุโสวิญญาณอาวุธในพื้นที่อุกกาบาตแห่งนั้นมาใช้ ไม่ทราบว่าจะเป็นไปได้หรือไม่?”
“พื้นที่ดังกล่าวส่วนใหญ่ก็ว่างเปล่า หากท่านลู่ต้องการใช้ ย่อมสามารถทำได้ เพียงแต่ข้าต้องขออนุญาตจากผู้บริหารระดับสูงของหอการค้าทะเลก่อน”
“ดี”
ลู่เซวียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
ไม่นานหลังจากนั้น มู่เหิงกลับมาพร้อมกับคำตอบ
“ตามที่ผู้ควบคุมพื้นที่กล่าวไว้ ท่านลู่สามารถใช้พื้นที่ได้โดยไม่ต้องชดเชยอะไรเพิ่มเติม”
“นับว่าผู้อาวุโสวิญญาณอาวุธนั้นใจกว้างจริง ๆ”
ลู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ เมื่อคิดถึงลักษณะนิสัยแปลก ๆ ของผู้อาวุโสวิญญาณอาวุธที่เขาเคยพบ
“นี่คือรายการสมบัติที่ข้าตั้งใจจะนำมาประมูล เจ้าลองตรวจดู”
“ส่วนเวลาจัดงาน ให้กำหนดไว้ในอีกสามเดือนข้างหน้า”
เขาส่งรายชื่อสมบัติที่เตรียมไว้ให้มู่เหิงก่อนจะวางแผนการต่อไป
แผ่นกระดาษที่บันทึกข้อมูลสมบัติต่าง ๆ ค่อย ๆ ลอยไปยังมือของมู่เหิง
มู่เหิงรับกระดาษด้วยความระมัดระวัง และเมื่อมองผ่านไปก็ต้องตะลึงกับสิ่งที่เห็น
สมบัติบนกระดาษนั้นล้วนล้ำค่าอย่างยิ่ง ระดับต่ำสุดคือระดับห้า แต่ก็ยังเป็นสิ่งที่หายากและล้ำค่าในวงการบำเพ็ญเพียร แม้แต่สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรระดับทารกวิญญาณก็ยังมีเสน่ห์ดึงดูด
ส่วนสมบัติระดับเจ็ดนั้นมีถึงสี่ชิ้น และหนึ่งในนั้นคือ ‘ดอกตู้อั่ว’ ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าในการบำเพ็ญเพียรที่ใช้สร้างยาเม็ดดอกตู้อั่ว ช่วยให้ผู้บำเพ็ญเพียรที่อยู่ในขั้นสร้างแก่นทองคำมีโอกาสทะลุเข้าสู่ระดับทารกวิญญาณได้
“สมบัติของท่านลู่ช่างล้ำค่ามากมาย ผู้บำเพ็ญเพียรสายพืชวิญญาณหาเงินได้มากขนาดนี้เชียวหรือ?”
มู่เหิงอดไม่ได้ที่จะนึกในใจ
แม้หอการค้าทะเลจะจัดงานประมูลมามากมาย แต่เขาเคยคิดว่าการประมูลส่วนตัวของลู่เซวียนอาจจะเล็กน้อย ทว่าหลังจากได้เห็นรายการนี้ เขาก็ต้องเปลี่ยนความคิดไปโดยสิ้นเชิง
“หอการค้าควรช่วยโฆษณาสมบัติเหล่านี้ให้มากขึ้น ส่วนราคาเริ่มต้นและรายละเอียดอื่น ๆ เจ้าช่วยจัดการให้ที”
“นอกจากนี้ ต้องแจ้งผู้ที่จะเข้าร่วมงานให้ชัดเจนว่า สมบัติเหล่านี้สามารถแลกเปลี่ยนด้วยพืชวิญญาณระดับสูง วิธีการสร้างเมล็ดพันธุ์ หรือสมบัติที่เกี่ยวข้องกับพืชวิญญาณโดยตรงได้”
ลู่เซวียนกล่าวอย่างจริงจัง
การแลกเปลี่ยนเพื่อให้ได้มาซึ่งพืชวิญญาณระดับสูงและวิธีการสร้างเมล็ดพันธุ์คือเป้าหมายหลักของเขา ส่วนการหาเงินหรือเคลียร์ของในคลังเป็นเพียงผลพลอยได้
“ข้าจะจดจำไว้ให้ดี”
มู่เหิงพยักหน้าและเก็บกระดาษอย่างระมัดระวังก่อนจะขอตัวกลับ
“ยังต้องส่งบัตรเชิญไปยังผู้บำเพ็ญเพียรในสำนักกระบี่ด้วย”
แม้หอการค้าทะเลจะช่วยโปรโมต แต่ลู่เซวียนก็รู้ดีว่า ในฐานะคนของสำนักกระบี่ เขาควรเชิญชวนเพื่อนร่วมสำนักตามมารยาท
“เชิญศิษย์พี่หญิงหยวนหรงและหยวนเยวี่ยจากยอดเขากระบี่หวนคืน ศิษย์พี่ชายโม่หยวนเฟิงจากยอดเขากระบี่แท้ ศิษย์พี่เฉินปิ่งเสวจากยอดเขากระบี่แห่งงานช่าง และผู้อาวุโสหลี่เสวียนเฉินและกู้ยวิ๋นจากตำหนักกระบี่…”
เขาวางแผนผู้ที่จะเชิญ และส่งบัตรเชิญไปยังผู้บำเพ็ญเพียรระดับทารกวิญญาณในสำนักกระบี่ถ้ำเซียน
ในส่วนลึกของยอดเขากระบี่แท้
โม่หยวนเฟิงมองบัตรเชิญทองคำในมือด้วยความสนใจ
“ไม้หวงเลี่ย…สามารถเข้าสู่หมู่บ้านลับได้ ข้าไม่คิดว่าศิษย์น้องลู่จะสามารถปลูกพืชวิญญาณล้ำค่าขนาดนี้ได้”
เขารู้สึกสนใจอย่างยิ่งต่อหมู่บ้านลับในตำนาน แต่เขาไม่เคยหาวิธีเข้าสำเร็จ ตอนนี้เขาเห็นความหวังในงานประมูลของลู่เซวียน
ที่ยอดเขากระบี่ชิงเวย
“ดอกตู้อั่ว…สมบัติเพื่อก้าวเข้าสู่ระดับทารกวิญญาณ ศิษย์น้อง เจ้าจะมีหวังในครั้งนี้แล้ว”
ศิษย์พี่ที่อยู่ในระดับทารกวิญญาณกลางกล่าวกับศิษย์น้องหญิงที่อยู่ในระดับสร้างแก่นทองคำ ซึ่งเป็นคู่รักกันตั้งแต่เป็นศิษย์นอกสำนัก
แม้สมบัติระดับเจ็ดจะไม่ได้มากมาย แต่การประมูลของลู่เซวียนครั้งนี้ก็ได้รับความสนใจอย่างมากทั้งจากในสำนักกระบี่และผู้บำเพ็ญเพียรจากสำนักอื่น ๆ
สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรในระดับสร้างแก่นทองคำ ดอกตู้อั่วถือเป็นสมบัติอันล้ำค่าที่ไม่อาจพลาดไปได้
ไม่นานนัก วันที่การประมูลเริ่มต้นก็มาถึง
ลู่เซวียนเตรียมพร้อมอยู่ที่อาคารสาขาหอการค้าทะเลในเมืองเจี้ยนซิง ต้อนรับผู้เข้าร่วมการประมูลทีละคน
“ท่านลู่!”
“ขอคารวะท่านลู่เซวียน!”
“ศิษย์น้องลู่ ศิษย์พี่มาช่วยสนับสนุนแล้ว”
ลู่เซวียนกล่าวต้อนรับผู้บำเพ็ญเพียรทั้งที่คุ้นเคยและไม่คุ้นเคย พร้อมยื่นสุราวิญญาณให้แต่ละคน
“ขอบคุณที่มาร่วมงานประมูลส่วนตัวของข้า ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ จากข้า หวังว่าจะพอใจ”
ผู้เข้าร่วมระดับสร้างแก่นทองคำจะได้รับสุราวิญญาณระดับสี่ ส่วนระดับทารกวิญญาณจะได้รับสุราวิญญาณระดับห้า ไม่มีข้อยกเว้น
ผู้เข้าร่วมงานต่างชื่นชมในความใจกว้างของลู่เซวียน และรู้สึกมั่นใจในสมบัติที่มีข่าวลือมาก่อนหน้านี้
“ผู้บำเพ็ญเพียรระดับสร้างแก่นทองคำมากกว่าสองร้อยคน ผู้บำเพ็ญเพียรระดับทารกวิญญาณสามสิบสองคน และในนั้นมีถึงเจ็ดคนที่อยู่ในระดับกลางขึ้นไป…”
ลู่เซวียนประเมินจำนวนผู้เข้าร่วมด้วยความพอใจ
