ก่อตั้งองค์กรมือสังหารในโลกบำเพ็ญเพียร ตอนที่ 380 ภารกิจย่อยสำเร็จ

ก่อตั้งองค์กรมือสังหารในโลกบำเพ็ญเพียร ตอนที่ 380 ภารกิจย่อยสำเร็จ

มหาจักรพรรดิทั้งหมดในโลกจักรพรรดิชั้นหนึ่งรวมกัน ก็มีเพียงกลุ่มเล็ก ๆ เท่านั้น

หนานกงฟู่สัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง

หันไปมองยังทิศทางหนึ่ง

เงาร่างที่สง่างามราวกับภาพวาด ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า

สตรีผู้นั้นสวมฉลองพระองค์จักรพรรดิสีสันสดใส

ดวงเนตรหงส์ทั้งสองข้างมองไปยังเบื้องหน้า

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ในขณะที่สบตากับดวงตาทั้งสองข้างนี้

หนานกงฟู่รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง

"ระดับผสานมรรค!!!"

หนานกงฟู่มองดูมหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยด้วยความตกใจ

ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ไม่คิดเลยว่าจะเป็นถึงจักรพรรดินีผู้หาได้ยากยิ่งนัก

เขาจำได้ว่าในโลกจักรพรรดิชั้นหนึ่งทั้งหมด จักรพรรดินีที่สามารถบรรลุระดับผสานมรรคได้ มีเพียงไม่กี่คน

เขาส่ายหน้า

ตอนนี้มิใช่เวลาที่จะคิด

แต่เป็นเพราะเหตุใดจักรพรรดินีผู้นี้จึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่

ยิ่งไปกว่านั้น ยังคงโจมตีตนเอง

"ประเดี๋ยวก่อน!"

สีหน้าของมหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

เห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเขาดูน่าเกลียดอย่างยิ่ง

เพราะทันใดนั้น เขาก็เห็นเหรียญตราที่เอวของอีกฝ่าย

เขาเพิ่งจะสังเกตเห็นว่าเจียงหวู่เฉิงและจูหลิงก็มีเหรียญตราที่คล้ายคลึงกัน

ผลลัพธ์ย่อมไม่ต้องสงสัย

ไม่คิดเลยว่าศาลาสังหารโลหิตจะมีมหาจักรพรรดิระดับผสานมรรค!

มหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยรู้ดีว่าด้วยระดับตบะของตนเอง คงไม่สามารถเป็นคู่มือของจักรพรรดินีผู้นี้ได้

สุดท้ายเขาจึงกัดฟันแน่น ป้องมือคารวะ "ข้า มหาจักรพรรดิไท่เยวี่ย ยินดีที่จะประนีประณอม สิ่งที่ศาลาสังหารโลหิตต้องการ ขอเพียงไม่มากเกินไป ข้าก็สามารถตกลงได้ จะไม่กลับคำ!"

ตงเสวี่ยอวิ๋นซีไม่สนใจ

มือขวาที่ขาวผ่องของนางค่อย ๆ ยกขึ้น

จิตสังหารแห่งความตายปกคลุมมหาจักรพรรดิไท่เยวี่ย

"บัดซบ!"

มหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยเห็นว่าตงเสวี่ยอวิ๋นซีไม่มีท่าทีที่จะประนีประณอม

สุดท้ายเขาก็หันหลังกลับ หลบหนีไป!

แม้ว่าเขาจะเป็นจักรพรรดิองค์ก่อนแห่งราชวงศ์ไท่เยวี่ยก็ตาม

แต่ดูเหมือนว่า

ราชวงศ์ไท่เยวี่ยในวันนี้ คงจะไม่รอด

ในเมื่อไม่รอด เช่นนั้นเขาก็ควรจะหลบหนีไป

ขอเพียงเขายังคงมีชีวิตอยู่

เขาก็สามารถสร้างราชวงศ์ใหม่ได้ทุกเมื่อ!

หนานกงหลงเซียวมองดูด้วยความสิ้นหวัง

จักรพรรดิองค์ก่อนที่เขาให้ความหวัง กลับหลบหนีไป

ตงเสวี่ยอวิ๋นซีมองดูมหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยที่กำลังหลบหนีราวกับหนู

ยิ้มเยาะ "เจ้าคิดว่าตนเองจะหลบหนีได้หรือ?"

ตงเสวี่ยอวิ๋นซีจิตสำนึกเคลื่อนไหว

เจตจำนงกระบี่หนึ่งสายรวมตัวกันในมือของนาง

"หนึ่งวังเดือนส่องแสง!"

ตงเสวี่ยอวิ๋นซีถือเจตจำนงกระบี่ ฟาดฟันลงไป

ปราณกระบี่ที่ดูเหมือนว่าจะสามารถทำลายโลกจักรพรรดิชั้นหนึ่งแห่งนี้ได้ ถูกปลดปล่อยออกมา

"บัดซบ!"

เห็นปราณกระบี่เข้ามาใกล้ตนเองมากขึ้นเรื่อย ๆ

มหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยจึงหยุดการหลบหนี ใช้พลังทั้งหมดที่มี พยายามต้านทานการโจมตีนี้

แต่การโจมตีของระดับผสานมรรคระยะสูงสุด คิดว่าจะสามารถต้านทานได้ง่ายดายเช่นนั้นหรือ?

"ไม่!"

พร้อมกับเสียงคำรามที่ไม่ยอมแพ้

สุดท้ายมหาจักรพรรดิไท่เยวี่ยก็ต้องตายภายใต้แสงกระบี่

โลหิตของมหาจักรพรรดิสาดกระจาย ราวกับสายฝน

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

ตงเสวี่ยอวิ๋นซีไม่เอ่ยวาจาใด ๆ หันหลังกลับ เข้าไปในมิติ

จูหลิงและเจียงหวู่เฉิงที่อยู่ด้านข้างก็จากไปเช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขายังคงมีภารกิจอีกมากมายที่ยังไม่เสร็จสิ้น

…

อีกด้านหนึ่ง

มือสังหารแห่งศาลาสังหารโลหิตได้บุกเข้าไปในพระราชวังแล้ว

มหาจักรพรรดิทั้งสามแห่งราชวงศ์ ต่างก็เสียชีวิตลง

ทำให้กำลังใจของผู้บำเพ็ญภายในและภายนอกราชวงศ์ลดลงอย่างมาก

เบื้องหน้ามือสังหารที่ลงมืออย่างรวดเร็วและเด็ดขาด พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้

สุดท้ายฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ไท่เยวี่ย หนานกงหลงเซียว เลือกที่จะระเบิดตนเอง

ส่วนราชินี ซ่างกงหว่าน ถูกจับเป็นตัวประกัน

ซ่างกงหว่านถูกควบคุมร่างกายเอาไว้ ดวงตาทั้งสองข้างมองดูองค์ชายสองที่กำลังเดินเข้ามาหาตนเองด้วยความหวาดกลัว

กล่าวด้วยความโกรธแค้น "เจ้ารู้หรือไม่ว่าตนเองกำลังทำสิ่งใดอยู่ สารเลวน้อย?"

หนานกงฟู่มองดูสตรีที่งดงามราวกับดอกไม้ผู้นี้ แต่ภายในใจกลับโหดเหี้ยมราวกับงูพิษ

"ข้าไม่เพียงแต่รู้ แต่ยังคงรู้ดีอีกด้วย"

หนานกงฟู่กล่าว

ในมือของเขาปรากฏดาบขึ้นมาเล่มหนึ่ง

มองดูแสงแดดที่ส่องกระทบใบมีด สะท้อนแสงที่เย็นยะเยือกออกมา

ซ่างกงหว่านแม้ว่าจะโกรธแค้นเพียงใด แต่ภายในใจก็ยังคงหวาดกลัว

"ข้า..."

ดูเหมือนว่าซ่างกงหว่านต้องการอธิบายบางสิ่งบางอย่าง

หนานกงฟู่มีสีหน้าเย็นชา ฟาดฟันดาบลงไป

ฉัวะ!

ศีรษะหนึ่งกลิ้งตกอยู่บนพื้นดิน

ในเวลานั้น ด้านหลังหนานกงฟู่

ไป๋ลี้เทียนจีปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน

"ท่านผู้อาวุโส"

หนานกงฟู่ป้องมือคารวะไป๋ลี้เทียนจี

ไป๋ลี้เทียนจีพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็กล่าวว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าก็คือฮ่องเต้คนใหม่แห่งราชวงศ์ไท่เยวี่ย"

หนานกงฟู่ตกตะลึง ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้สึกตัว

แม้ว่าก่อนหน้านี้จะเคยได้ยินเจ้าศาลาแห่งศาลาสังหารโลหิตกล่าวถึงเรื่องนี้

แต่นี่มันเร็วเกินไปกระมัง

"ท่านผู้อาวุโส ข้าคิดว่าเรื่องฮ่องเต้ยังคงต้องพิจารณาอีกครั้ง ตบะระดับของข้าเป็นเพียงระดับบำรุงจิต คงจะยากที่จะทำให้ทุกคนยอมรับ"

หนานกงฟู่กล่าวในทันที

ไป๋ลี้เทียนจีได้ยินเช่นนั้น จึงยิ้มออกมา "เจ้าไม่ต้องกังวล"

"ผู้ที่ไม่ยอมรับ ศาลาสังหารโลหิตจะช่วยเจ้าจัดการ"

ไป๋ลี้เทียนจีกล่าวอย่างใจเย็น

จากนั้น แม้ว่าจะลังเลอยู่บ้าง แต่หนานกงฟู่ก็ยังคงตกลง

"ตกลง ข้าเข้าใจแล้ว"

…

ณ ศาลาสังหารโลหิต

"ขอแสดงความยินดีกับเจ้าภาพที่ทำภารกิจย่อยสำเร็จ"

เมื่อเยี่ยหมิงได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ เขาก็รู้ว่าสิ่งที่ตนเองคาดเดาเอาไว้นั้นถูกต้อง

ก่อนหน้านี้ระบบต้องการให้ตนเองได้รับกระดูกอมตะ

ตามหลักเหตุผลแล้ว ขอเพียงศาลาสังหารโลหิตได้รับมาก็เพียงพอแล้ว

หนานกงฟู่ตอนนี้เป็นคนของศาลาสังหารโลหิต

จึงถือว่าได้รับกระดูกอมตะสำเร็จแล้ว

"ระดับผสานมรรคหนึ่งคน ระดับหลอมมรรคหนึ่งคน ระดับบรรลุมรรคหนึ่งคน รวมกันแล้วก็คือระดับจักรพรรดิสามคน"

เยี่ยหมิงมองดูรางวัลของระบบ ยิ้มออกมา

"ไม่รู้ว่ามหาจักรพรรดิระดับผสานมรรคในครั้งนี้ จะมีระดับตบะอันใด หากเป็นระดับผสานมรรคระยะสูงสุด ก็คงจะดี"

เยี่ยหมิงจิตสำนึกเคลื่อนไหว

เริ่มต้นอัญเชิญมือสังหารระดับสวรรค์ชั้นเอกที่ได้รับเป็นรางวัล

เมื่อแสงสีขาวสลายหายไป

บุรุษวัยกลางคนผมขาวหนึ่งคนเดินออกมา

บุรุษวัยกลางคนผู้นั้นมีเคราแพะยาว ดวงเนตรสีทองทั้งสองข้างดูสงบนิ่ง

แต่ภายในกลับมีจิตสังหารของสัตว์ร้ายซ่อนอยู่

"หูเฉินคารวะท่านเจ้าศาลาผู้ยิ่งใหญ่"

เขาคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ป้องมือคารวะ

ในขณะเดียวกัน แผงควบคุมระบบก็ปรากฏขึ้น

[ชื่อ: หูเฉิน]

[สถานะ: มือสังหารระดับสวรรค์ชั้นเอกแห่งศาลาสังหารโลหิต]

[ระดับตบะ: ระดับจักรพรรดิ (ผสานมรรคระยะปลาย)]

[วิชาเวท: สัตว์ศักดิ์สิทธิ์คำรน, ร่างแท้พยัคฆ์ขาว, ร่างดวงดาวสายฟ้าสวรรค์...]

[คำอธิบาย: มาจากมหาทวีปฮวงโม่ในยุคโบราณ เป็นหนึ่งในสี่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ มหาจักรพรรดิพยัคฆ์ขาว เสียงคำรามของพยัคฆ์สามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง กลายเป็นเถ้าธุลี ถูกยกย่องว่าเป็นมหาจักรพรรดิเผ่าอสูรที่มีพลังกายาแข็งแกร่งที่สุด!]