บทที่ 868
เมื่อเซี่ยจือเดินมาถึงประตูบานนั้น ห้องโถงขนาดใหญ่ก็หดตัวจนเหลือเพียงขนาดของห้องพักเล็กๆ บางทีนี่อาจเป็น ขนาดที่แท้จริงของห้องนี้ เมื่อหดเล็กลงจนถึงขนาดนี้ มันก็หยุดเปลี่ยนแปลง ในขณะเดียวกัน ประตูที่ปลายห้อง ก็เริ่มหดตัวลงเช่นกัน ลวดลายที่เคยดูวิจิตรบรรจงบนบานประตู ค่อยๆ เลือนหายไป ประตูหินอันยิ่งให...
