บทที่ 715 ตราบใดที่ให้มากพอ อันตรายไม่สำคัญ!
อยู่ในเมืองแห่งนี้ เสวี่ยเยว่ฮั่นรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งร่าง แต่ในวินาถัดมา ร่างอุ่นร้อนก็โอบกอดนางไว้ "ผ่อนคลายสิ ตอนนี้พวกเราเป็นคนของท่านผู้สูงศักดิ์แล้วนะ" "ต่อจากนี้ เจ้าแค่ต้องแสดงให้ดีก็พอ" เสวี่ยเยว่ฮั่นถอนหายใจลึกๆ นางรู้ว่าตอนนี้ตนเองขึ้นเรือโจรไปแล้ว จะลงเรือ? เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว นางไม่มีทา...
