บทที่ 629: จบสิ้น
หยาเป่ากำลังลอยขึ้นไปด้านบน แต่ดูเหมือนหมอกหนาจะเคลื่อนที่ตามไปด้วย หมอกบางราวกับผ้าขาวโปร่งที่ล่องลอยไปตามกระแสลม มันติดตามหยาเป่าไปในทิศทางเดียวกัน เมื่อวิ่งขึ้นไปเกือบนาทีแต่ก็ยังไม่หลุดออกจากหมอกหนา เฉียวซางจึงตบเบาๆที่หลังของหยาเป่า เพื่อส่งสัญญาณให้หยุด หยาเป่าเข้าใจเจตนาของผู้ฝึกสัตว์อสูรของต...
