บทที่ 207 เอาคอไปชนคมดาบ
โชคดีที่ท่านตานเซียเป็นเจ้าภาพที่ดี คอยดูแลเป่ยเฟิงเป็นระยะ หมิงซื่อหลี่คิดถึงลูกมาก อีกทั้งอาหารเพื่อสุขภาพทุกจานมีพลังยามากเกินไป ตนที่ไม่รู้วิชายุทธ์กินไม่ไหว จึงพูดกับท่านตานเซียสองสามคำแล้วรีบออกจากตำหนัก "ลูก บนเขาเหนื่อยไหม มีใครรังแกหรือเปล่า?" หมิงซื่อหลี่พบหมิงเจ๋อที่กำลังยุ่งอยู่นอกตำหนัก...