ตอนที่ 285

ตอนที่ 285

หลี่เม่ยเม่ยก็ค้นพบเรื่องนี้ เมื่อก่อนตอนที่เธอใช้ลูกไฟ ลูกไฟที่ยิงออกไปก็มีขนาดเท่าลูกบาส แต่ละลูกก็ไม่ได้ต่างกัน แต่ลูกไฟเมื่อกี้มีขนาดต่างกัน เล็กสุดก็แค่เท่ากำปั้น ใหญ่สุดเท่ากับโอ่งน้ำ ส่วนลูกไฟใหญ่ๆ ที่ระเบิดพลังโจมตีใหญ่กว่าลูกไฟธรรมดาสิบเท่า ปาไปครั้งเดียว แม้แต่บอสปลาหมึกตัวใหญ่ๆ ก็โดนเต็มๆ

“สมกับเป็นอุปกรณ์ระดับเทพ แข็งแกร่งสุดๆ!” หลี่เม่ยเม่ยกำไม้เท้าแน่น ฮึกเหิม “ฝนดาวตกเพลิง!”

วินาทีต่อมา ตอนที่บอสปลาหมึกกำลังจะลุกขึ้น อุกกาบาตเพลิงขนาดใหญ่ก็ตกลงมาจากฟ้า ตูมๆๆ! เหมือนกับดาวอังคารชนโลก เสียงดังสนั่น กลบเสียงร้องของเถียนเสี่ยวกับลั่วชิงฮวน ตอนนี้ หลี่เม่ยเม่ยก็อึ้งไป ทักษะนี้ก็ระเบิดพลังโจมตีสูงสุดด้วย! ทักษะที่เคยเป็นแค่ “ฝน” ก็พัฒนากลายเป็น “อุกกาบาต” จริงๆ!

-99999

-99999

-99999

...

ตัวเลขความเสียหายมากมายทำให้คนมองไม่ทัน เลือดของบอสปลาหมึกที่เคยเหลือหนึ่งในสาม กลับ... หายไป!

“โดนซะ!” พอเสียงระเบิดหายไป เสียงร้องของเถียนเสี่ยวก็ดังขึ้น “พี่หลี่ เธอนี่โหดมาก!”

ลั่วชิงฮวนก็อึ้งไป หลี่เม่ยเม่ยโดนชมก็ตื่นเต้น เมื่อก่อนเอาแต่ดูเทียนเต๋าฆ่ามอนสเตอร์ ตอนนี้ก็ถึงตาเธอ

“จิ๊บๆ” เธอยิ้ม ทำท่าใจเย็น

“พอพวกเธอมีอุปกรณ์ระดับเทพ ก็ทำแบบฉันได้”

“อ๊ะ!” เถียนเสี่ยวกับลั่วชิงฮวนโห่ร้อง

คนที่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของอุปกรณ์ระดับเทพ ก็มีเหลียงเมี่ยวหลิงที่แยกตัวออกมา หลังจากแยกกับทุกคนแล้ว เธอก็เจอมอนสเตอร์เยอะแยะ เยอะสุดก็สามร้อยกว่าตัว แต่เธอใช้แค่ทักษะเดียว แถมยังเป็นทักษะที่ง่ายที่สุด... พุ่งชน!

เจอมอนสเตอร์พวกนี้ เธอแค่ยกหอกขึ้น ปลุกกำลังใจ แล้วก็กลายเป็นดาวตก พุ่งออกไป ไม่มีใครขวางได้! มอนสเตอร์ตัวไหนที่กล้าขวางก็กลายเป็นแสงสีขาว ด้วยพลัง +1000 จาก “กำไลพลังไร้ขีดจำกัด” ถึงจะเป็นแค่ทักษะพุ่งชนธรรมดาๆ ก็เทพก็ฆ่าได้หมด มอนสเตอร์ระดับสูงสามหัวตัวหนึ่ง จะขวางเธอ กลับโดนเธอแทงทะลุ

หลังจากฆ่ามอนสเตอร์ไปพันกว่าตัว มอนสเตอร์แถวๆ นั้นก็หายไป เหลียงเมี่ยวหลิงก็หยุด

“ฮู่... อุปกรณ์ระดับเทพนี่มันสุดยอดจริงๆ!” เธอสูดหายใจหลายครั้ง พอได้สัมผัสถึงความน่าตกใจที่อุปกรณ์ระดับเทพมอบให้ เธอก็สงบสติอารมณ์ไม่ได้ ก่อนจะได้ใช้อุปกรณ์ระดับเทพ เธอนึกว่าอุปกรณ์ระดับเทพก็แค่เก่งกว่าอุปกรณ์ระดับมหากาพย์นิดหน่อย ถึงจะแข็งแกร่งกว่า แต่ก็คงมีจำกัด แต่พอได้ใช้จริงๆ ถึงได้รู้ว่าที่เธอคิดผิดมหันต์! อุปกรณ์ระดับเทพก็คืออุปกรณ์ระดับเทพ ความแข็งแกร่งของมันเทียบกับอุปกรณ์ทั่วไปไม่ได้ พลังของเทพน่ากลัว!

“แต่พุ่งเร็วไปก็ไม่ดี” พอสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เหลียงเมี่ยวหลิงก็พูดติดตลก มองไปรอบๆ ที่เละเทะ มีของที่ดรอปอยู่ เธอก็ยิ้มแห้งๆ “ต้องกลับไปเก็บทีละชิ้น” ตอนนี้เธอถึงได้เข้าใจความลำบากใจของเทียนเต๋า

“ถ้ามีของที่เก็บได้อัตโนมัติก็ดีสิ หรือถ้าเถียนเสี่ยวอยู่ที่นี่ เธอคงดีใจ ตะโกนว่า ฉันเก็บเอง!”

...

“ฉันเก็บเอง!” ส่วนหลี่เม่ยเม่ย พอฆ่าบอสปลาหมึกตัวใหญ่ๆ ได้ มอนสเตอร์ตัวเล็กๆ ก็ไม่ใช่ปัญหา ใช้เวลาไม่ถึงสามนาทีก็เคลียร์มอนสเตอร์ทั้งหมด เห็นของที่ดรอป เถียนเสี่ยวก็รีบกระโดดขึ้นมาอย่างดีใจ

“ดีๆๆ!” หลี่เม่ยเม่ยพูดอย่างไม่พอใจ “เธอเก็บก็เก็บ แต่ต้องแยกประเภทนะ อย่าวางอุปกรณ์รัตติกาลมั่วๆ” พนันกันแล้ว อุปกรณ์รัตติกาลพวกนี้ต้องนับ

“พี่หลี่ไม่ต้องห่วง” เถียนเสี่ยวยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ด้วยความสามารถของพวกเรา การพนันครั้งนี้พวกเราชนะแน่”

“ก็ไม่แน่” หลี่เม่ยเม่ยส่ายหน้า พูดอย่างถ่อมตัว “เมี่ยวหลิงกับลู่คังก็ไม่อ่อนแอ”

“แต่พวกเรามีอุปกรณ์ระดับเทพนะ!” เถียนเสี่ยวเน้น

“เมี่ยวหลิงก็มี” ลั่วชิงฮวนพูดแทรก

“มีแต่ฉันที่ไม่มี ฮือๆๆ...” เถียนเสี่ยวแกล้งร้องไห้ หลี่เม่ยเม่ยเห็นแล้วก็ขำ รีบพูดว่า “เอาล่ะ รีบเก็บอุปกรณ์ ต้องฆ่ามอนสเตอร์ต่อ”

“จริงด้วย ถ้าแพ้ ชุดเซ็ตนั้นก็ไม่ได้แล้ว” ลั่วชิงฮวนเตือน พอพูดถึงชุดเซ็ต เถียนเสี่ยวก็สะดุ้งลุกขึ้น

“พวกเราไม่มีทางแพ้!”

...

เวลาเดียวกัน มีคนตะลุยอยู่ในรัตติกาลนอกเมือง ก็มีคนที่พยายามอยู่ในบ้าน ในร้านที่ตลาดพฤกษา เทียนเสี่ยวหลิงที่ยุ่งมาทั้งวัน ก็รอจนกระทั่งร้านปิด รีบกินข้าวเย็น แล้วก็ขึ้นไปที่ห้องนอนบนชั้นสอง

หลังจากทะเลาะกับที่บ้านแล้ว เธอก็ไม่กลับไปอีก แต่เช่าห้องเล็กๆ บนชั้นสองของร้านเป็นห้องนอน ตอนนี้ ที่นี่ถูกปรับปรุงแล้ว ครึ่งหนึ่งยังเป็นห้องนอน อีกครึ่งหนึ่งกลายเป็นโต๊ะทดลองของนักตีบวก

ไม่ได้ฝึกทักษะนักตีบวกมานาน เธอก็เลยไม่คล่อง สำหรับเธอแล้ว ถึงจะไม่เลเวลอัพทั้งชีวิตก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร เพราะเธอไม่จำเป็นต้องพึ่งอาชีพนักตีบวกเลี้ยงชีพ เมื่อก่อน เธอเป็นถึงคุณหนูของตระกูลเทียน มีงานทำ เลี้ยงตัวเองได้ ตอนนี้เธอก็มีร้าน มีร้านใหม่ที่กำลังจะเปิด ไม่จำเป็นต้องฝึกทักษะเพื่อหาเงิน

แต่เธอกลับตัดสินใจว่า เริ่มจากวันนี้ จะตั้งใจฝึก พยายามเลเวลอัพ ทั้งหมดนี้ ก็คงเป็นเพราะคำสัญญากับคนๆ นั้น

พอ ลอง ทำยันต์ไปสองสามครั้ง เธอก็พบว่าตัวเองค่อนข้างชอบอาชีพนี้ ถึงแม้ยันต์ที่ทำได้แต่ละครั้ง จะเพิ่มค่าสถานะได้แค่สามสี่แต้ม แต่นึกถึงคนๆ นั้นที่ใช้ยันต์นี้ติดบนอาวุธหรือชุดเกราะ ให้ยันต์นี้ร่วมรบไปกับเขา เทียนเสี่ยวหลิงก็รู้สึกมีความสุข

“ฉันต้องตั้งใจเลเวลอัพ เป็นนักตีบวกที่เก่งที่สุดให้ได้! ติดยันต์ให้เขาเต็มตัวไปเลย! ฮ่าๆๆ...”