ตอนที่ 5 ร่างคืนสภาพแห่งเซียน
ตอนที่ 5 ร่างคืนสภาพแห่งเซียน
ทันใดนั้น ทุกอย่างตรงหน้าก็พร่ามัวลงไป เมื่อมองรอบตัวอีกครั้ง เขาก็พบว่าตนเองได้เข้าสู่ดินแดนสีขาวโพลนแห่งนี้อีกครั้ง
"ต้องได้รับการยอมรับจากศิษย์ก่อนถึงจะเข้ามาได้อย่างนั้นหรือ..." จางอวิ๋นถอนหายใจเบา ๆ
สายตาของเขาจับจ้องไปยังกลุ่มแสงมากมายในความว่างเปล่า
"คราวนี้ต้องหาสิ่งที่ช่วยเพิ่มพลังให้ได้!"
คิดดังนั้น เขาจึงเงยหน้าขึ้นและตะโกนไปยังดินแดนสีขาวโพลนนี้ว่า "เสียงที่เมื่อครู่ เจ้าคือผู้ดูแลของโลกนี้ใช่หรือไม่?"
ไร้เสียงตอบรับ
จางอวิ๋นไม่ได้ใส่ใจนัก เขาพูดต่อไปตามลำพัง "ข้ารู้ว่าเจ้าต้องได้ยินคำพูดของข้า ในกลุ่มแสงเหล่านี้ มีสิ่งใดที่สามารถทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นได้บ้าง? โดยเฉพาะสิ่งที่ช่วยปรับปรุงร่างกายของข้า!"
ในตอนนี้แก่นทองคำในร่างกายของเขาแตกสลาย พลังบำเพ็ญเพียรก็อยู่ในสภาวะถดถอยอย่างต่อเนื่อง หากอยากจะแข็งแกร่งขึ้น สิ่งแรกที่ต้องทำคือการฟื้นฟูร่างกาย
แต่ก็ยังคงไร้เสียงตอบกลับ
จางอวิ๋นขมวดคิ้ว
หรือว่าเขาคิดผิด? เสียงที่ล่องลอยอยู่นั้นอาจไม่มีจิตปัญญา?
หึ่ง! หึ่ง! หึ่ง!
ในขณะที่กำลังครุ่นคิด กลุ่มแสงในความว่างเปล่าตรงหน้าก็เกิดการสั่นไหว พร้อมกับมีบางกลุ่มเปล่งแสงพิเศษออกมา
ดวงตาของจางอวิ๋นพลันเป็นประกาย "เจ้าฟังข้าอยู่จริง ๆ!"
"ในกลุ่มนี้ อันไหนที่เหมาะกับข้ามากที่สุด?"
เขามองกลุ่มแสงที่เปล่งประกายอย่างตื่นเต้น และถามขึ้นอีกครั้ง
แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ
"เอาเถอะ ข้าจะเลือกเอง!"
จางอวิ๋นยักไหล่ ก่อนจะเลือกกลุ่มแสงที่ดูสว่างที่สุดและยื่นมือไปแตะ
พรึบ!
กลุ่มแสงแตกสลายออกทันที กลายเป็นพลังงานมหาศาลที่หมุนวนอยู่รอบตัวเขา
"ได้รับร่างคืนสภาพแห่งเซียน ท่านต้องการดำเนินการปรับเปลี่ยนหรือไม่?"
"ร่างคืนสภาพแห่งเซียน?" จางอวิ๋นเผยสีหน้าฉงน
เบื้องหน้าของจางอวิ๋น ปรากฏข้อความจากแสงลอยขึ้นในความว่างเปล่า
“ร่างคืนสภาพแห่งเซียน: ผู้ครอบครองร่างนี้จะเชื่อมโยงกับศิษย์ที่ยอมรับในตัวเขา ทุกครั้งที่ศิษย์บำเพ็ญเพียรจนบรรลุ เจ้าของร่างจะได้รับการตอบแทนพลังบำเพ็ญในอัตรา 100 เท่า และอัตรานี้จะเพิ่มขึ้นตามระดับของเจ้าของร่าง สูงสุดถึง 10,000 เท่า!”
“ศิษย์บำเพ็ญเพียร ข้าก็ได้รับการตอบแทนพลังบำเพ็ญ 100 เท่า หรือถึง 10,000 เท่า?”
ดวงตาของจางอวิ๋นเบิกโพลงทันที
ร่างกายนี้สุดยอดจริง ๆ!
แค่ให้ศิษย์บำเพ็ญเพียรเลื่อนขั้น ตัวเขาแทบไม่ต้องทำอะไรก็สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ เหมาะกับตัวเขายิ่งนัก!
จางอวิ๋นร้องออกมาเสียงดัง “ปรับเปลี่ยนร่างกาย! รีบปรับเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย!!”
ทันทีที่เสียงของเขาดังขึ้น พลังงานที่ลอยวนอยู่รอบตัวก็พุ่งเข้าสู่ร่างของเขาทันที
ในชั่วพริบตา จางอวิ๋นรู้สึกราวกับตัวเองอยู่ในมหาสมุทรที่อบอุ่น ทุกเซลล์ในร่างกายเหมือนถูกโอบล้อมด้วยความอบอุ่น
“ตรวจพบสารพิษตกค้างในร่าง เริ่มทำการชำระล้างทันที!”
แต่ก่อนที่จะได้สัมผัสความอบอุ่นนี้ไปนานนัก ความรู้สึกนั้นกลับหยุดลงพร้อมกับข้อความที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า
สารพิษตกค้าง?
จางอวิ๋นถึงกับนิ่งงัน
ยังไม่ทันได้ขบคิด ร่างกายของเขาก็รู้สึกเย็นวาบ พลังงานมหาศาลหลั่งไหลเข้ามาชำระล้างภายในร่างกายของเขา
ไม่นานนัก เขารู้สึกถึงพลังงานที่ย้อนขึ้นมาในร่าง ลำคอขมปร่าก่อนจะอ้าปากพ่นเลือดสีดำคล้ำออกมาเป็นคำโต
เลือดสีดำที่ร่วงลงพื้นส่งเสียง “ซี่ซี่” จากการกัดกร่อน
จางอวิ๋นจ้องมองภาพนั้นด้วยดวงตาที่หดเล็กลง
ร่างกายของเขา มีพิษร้ายแรงเช่นนี้ได้อย่างไร?
ในความทรงจำที่เขาหลอมรวมมา ร่างก่อนหน้าไม่เคยเข้าใกล้สิ่งใดที่มีพิษร้ายแรงเลย หรือว่า...
มีคนลอบวางยาพิษเขา?
“เดี๋ยวนะ ร่างก่อนหน้านี้ที่การฝึกบำเพ็ญเพียรมักเกิดอาการธาตุไฟเข้าแทรก อาจเป็นเพราะพิษนี้ด้วยหรือไม่?”
เมื่อคิดได้ถึงความเป็นไปได้เช่นนี้ จางอวิ๋นหรี่ตาลง
“การชำระล้างสารพิษเสร็จสิ้น เริ่มการปรับเปลี่ยนร่างกาย!”
ในตอนนั้น ความรู้สึกอบอุ่นกลับมาห่อหุ้มตัวเขาอีกครั้ง
อืม!
จางอวิ๋นไม่คิดอะไรมากอีกต่อไป เพราะตอนนี้เขารู้สึกเหมือนทุกเซลล์ในร่างกายถูกชำระล้างด้วยกระแสน้ำอุ่น ความสบายนี้ทำให้เขาเผลอร้องออกมา
ประมาณ 7-8 นาที ความรู้สึกนั้นจึงค่อย ๆ เลือนหายไป ทิ้งไว้เพียงความเสียดายที่ยังติดค้างในใจของเขา
“เบาหวิว!”
จางอวิ๋นลองสัมผัสร่างกายตัวเอง พบว่าบริเวณตันเถียนที่เคยเต็มไปด้วยความสับสนคลุมเครือ บัดนี้กลับชัดเจนอย่างยิ่ง ทั้งร่างกายก็รู้สึกเบาสบาย ราวกับน้ำหนักตัวลดลงไปหลายสิบชั่ง
ฟึ่บ
เขายกมือขึ้นสะบัดหมัดเบา ๆ อากาศในความว่างเปล่ากลับกระเพื่อมจนเกิดกระแสลมหมุน
“พลังนี้...ถึงขั้นสร้างรากฐานขั้นที่สิบระดับปลายแล้วกระมัง?” จางอวิ๋นตกตะลึง
หลังจากแก่นทองคำแตกสลาย พลังบำเพ็ญเพียรของเขาก็ลดระดับลงจนเหลือเพียงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นที่สาม โดยระดับหลอมลมปราณและสร้างรากฐานนั้นแบ่งย่อยออกเป็นสิบขั้น แต่ละระดับสูงสุดคือขั้นที่สิบ
และพลังในตอนนี้ให้ความรู้สึกไม่ด้อยไปกว่าช่วงที่เขาเคยถึงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสิบเลย
“ยอดเยี่ยม!”
เขาขยับร่างกายต่อเนื่อง ความรู้สึกแข็งแกร่งที่ล้นเหลือนี้ทำให้จางอวิ๋นยิ้มกว้างด้วยความพอใจ
“เดี๋ยวก่อน!”
แต่จู่ ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ มองรอบตัวไปยังดินแดนสีขาวโพลนด้วยความสงสัย “ทำไมข้าถึงยังอยู่ที่นี่?”
ครั้งก่อนที่เขาเข้ามาและได้รับเนตรเซียนสวรรค์ พอเสร็จสิ้นเขาก็ถูกส่งออกไปทันที แต่คราวนี้เขาแตะกลุ่มแสง ปรับเปลี่ยนร่างกายเรียบร้อยแล้ว ทำไมถึงยังไม่ถูกส่งออกไป หรือว่า...
“ยังสามารถแตะกลุ่มแสงต่อได้อีก?”
สายตาของจางอวิ๋นจับจ้องไปยังกลุ่มแสงมากมายในความว่างเปล่าอีกครั้ง
ฟึ่บ
เขายื่นมือออกไปทันที แตะกลุ่มแสงที่อยู่ใกล้ที่สุดโดยไม่รอช้า
“ได้รับหอคัมภีร์หมื่นวิถี”
กลุ่มแสงแตกกระจายออก พร้อมกับข้อความหนึ่งปรากฏขึ้น
จางอวิ๋นยังไม่ทันได้ไตร่ตรองอะไรมาก รอบตัวกลับเกิดเสียงดังกึกก้องราวกับแผ่นดินไหว
เขามองไปข้างหน้า ก็เห็นหอคอยขนาดมหึมาส่องประกายเรืองรองผุดขึ้นมาจากพื้น
“??”
จางอวิ๋นมองภาพตรงหน้าด้วยความงุนงงเต็มที่
แตะกลุ่มแสงไม่ใช่ว่าควรจะได้สิ่งพิเศษช่วยเสริมพลังหรือ? แล้วเหตุใดกลับปรากฏเป็นหอคัมภีร์เช่นนี้?
หอคัมภีร์หมื่นวิถี
เมื่อจางอวิ๋นมองไปที่หอคอยใหญ่เบื้องหน้า สายตาของเขาจับจ้องไปยังอักษรห้าตัวที่เขียนอย่างวิจิตรบนยอดหอ
“คัมภีร์...หรือว่านี่จะเป็นสิ่งพิเศษที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์วิชา?”
คิดได้ดังนั้น ดวงตาของจางอวิ๋นก็พลันสว่างวาบ
คัมภีร์วิชาเป็นสิ่งล้ำค่ายิ่งนัก
ต้องเข้าใจว่าต่อให้เป็นสำนักเซียนสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ หนึ่งในสำนักบำเพ็ญเพียรระดับแนวหน้า คัมภีร์ทั้งหมดในสำนักรวมกันก็มีเพียงร้อยเล่มเท่านั้น
แต่หอคอยแห่งนี้ดูยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ และยังมีคำว่าหมื่นวิถีในชื่ออีกด้วย...
อึก
เพียงแค่คิดก็อดที่จะรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้
แต่จางอวิ๋นไม่ได้รีบเข้าไป เขามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง
“แล้วกลุ่มแสงล่ะ?”
เมื่อมองไป ความตกตะลึงก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า
กลุ่มแสงมากมายที่เคยลอยอยู่ในความว่างเปล่าก่อนหน้านี้ บัดนี้กลับหายไปจนหมดสิ้น
ขณะนั้นเอง เขารู้สึกร้อนวาบขึ้นที่หลังมือขวา และเมื่อก้มมอง เขาก็เห็นสัญลักษณ์คล้ายตราเหล็กถูกประทับขึ้นมาอย่างลึกลับ
“นี่มันอะไรกัน?”
จางอวิ๋นเอ่ยอย่างสงสัย
ข้อความลอยขึ้นตรงหน้า
ตรามหาพิภพแห่งเซียน (เฉพาะสำหรับเจ้าของร่างมหาพิภพแห่งเซียน)
ระดับมหาพิภพแห่งเซียน ระดับ 2
สิทธิ์ปัจจุบัน
หนึ่ง สามารถรับแสงเซียนได้สามครั้ง ความคืบหน้าในการรับแสงกำลังดำเนินการ
สอง สามารถเข้าออกโลกใหญ่ได้อย่างอิสระ เพียงเพ่งสมาธิที่ตราและกล่าวในใจว่า เข้า หรือ ออก
หมายเหตุ: กลุ่มแสงเซียนจะหายไปชั่วคราว และจะปรากฏอีกครั้งเมื่อโลกใหญ่เลื่อนระดับเป็นระดับ 3 พร้อมเพิ่มสิทธิ์ใหม่เพิ่มเติม
จางอวิ๋นอ่านจบ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและสงสัยในคราวเดียว
มหาพิภพแห่งเซียนต้องการเลื่อนระดับเป็นระดับ 3 โดยเงื่อนไขคือรับศิษย์เพิ่มอีกสองคน และฝึกฝนให้ศิษย์อย่างน้อยหนึ่งคนบรรลุถึงสร้างรากฐานขั้นสิบปลาย
ความคืบหน้าปัจจุบัน: การรับศิษย์ ความคืบหน้าของศิษย์ที่สร้างรากฐานขั้นปลาย
...
ข้อมูลชุดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้า
“ตรามหาพิภพแห่งเซียน? ระดับ 2? สิทธิ์?”
จางอวิ๋นเลิกคิ้วเล็กน้อย “ถ้าเลื่อนระดับได้ ข้าก็จะแตะกลุ่มแสงเพิ่มได้อีก และยังได้สิทธิ์เพิ่มเติมใช่ไหม?”
“ต้องรับศิษย์เพิ่มอีกหนึ่งคน และฝึกให้ถึงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสิบระดับปลาย…”
เขามองเงื่อนไขการเลื่อนระดับ การรับศิษย์เพิ่มอีกคนไม่ใช่เรื่องยาก แต่การฝึกศิษย์ให้ถึงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสิบระดับปลายค่อนข้างยุ่งยาก
เพราะในตอนนี้ ตัวเขาเองยังอยู่เพียงขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสาม แม้ว่าหลังจากร่างกายถูกปรับเปลี่ยนเป็นร่างคืนสภาพแห่งเซียน พลังของเขาจะเทียบเท่ากับขอบเขตสร้างรากฐานขั้นสิบระดับปลายได้ แต่ระดับที่แท้จริงก็ยังคงเป็นขั้นสามอยู่ดี
“ดูคัมภีร์ก่อนดีกว่า!”
จางอวิ๋นมองไปยังหอคัมภีร์หมื่นวิถีเบื้องหน้า ก่อนเดินเข้าไปและผลักบานประตูขนาดใหญ่ของหอคอยออก
...
