บทที่ 92 สองเป็นหนึ่ง
บรรดาคณบดีและอาจารย์ที่มาเป็นพยานต่างแสดงสีหน้าประหลาดใจ "เอ๋?" จี้เสี่ยวหว่านจ้องมองเสวียนอี้ด้วยดวงตาคมกริบ รู้สึกแปลกใจที่แม้จะได้เปรียบแล้วแต่เขากลับไม่ทำตัวน่ารำคาญ แต่เสวียนอี้กลับไม่รู้สึกรู้สา มองโอวหยางเหยี่ยนอย่างไม่ใส่ใจ ใบหน้าของโอวหยางเค่อพลันแดงก่ำ ดวงตาฉายแววโกรธจัดจนข่มไว้ไม่อยู่ 200...
