บทที่ 488 : ฝึกถึงหน้าที่เจ็ดแล้ว
องค์ชายห้าเหมือนหมูที่ถูกแทง ร่างอ้วนกระตุกเบาๆ ปากส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด หนิงเฉินยังคงออมแรงอยู่ ไม่เช่นนั้นเขาคงตายไปแล้ว หนิงเฉินมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ย่อตัวลง กระชากผมบังคับให้เงยหน้า "ข้ารู้ว่าเจ้ายังมีคนหนุนหลัง เขาเป็นใคร?" ตั้งแต่เขายังเล็กก็เริ่มแกล้งโง่แล้ว เบื้องหลังต้องมีผู้วิเศ...