บทที่ 477 : ตบปาก
หนิงเฉินยิ้มกล่าว "ดี รอฮ่องเต้หายดี ลงโทษข้าร้อยไม้ข้าก็ยอม" "แต่ตอนนี้ฮ่องเต้เสวยไม่ได้แล้ว" เสวียนตี้จ้องเขา "เจ้ากล้าทารุณข้า?" หนิงเฉินหัวเราะ "ฮ่องเต้เพิ่งทรงฟื้น พระวรกายอ่อนแอ ไม่อาจเสวยมากเกินไป ต้องเสวยน้อยๆ แต่บ่อยครั้ง" เสวียนตี้ฮึดฮัด "ให้ข้าอีกสองคำ" หนิงเฉินส่ายหน้า "ไม่ได้!" "ข้าสั่ง...
