ตอนที่ 154 ของขวัญให้ลูกชาย(ฟรี)

ท้องฟ้าแจ่มใส มีเมฆขาวลอยอยู่บนท้องฟ้า

แต่ท่ามกลางเมฆขาวเหล่านี้ มีเมฆดำก้อนหนึ่งนอนนิ่งอยู่

คนที่เดินผ่านไปมาคงไม่คิดว่า ภายในเมฆดำนี้มีชายวัยกลางคนสวมชุดดำและหมวกไม้ไผ่อยู่ นี่คือหุ่นเชิดของลู่เฉิน ลู่เอ๋อร์

ครั้งนี้ลู่เฉินเตรียมอุปกรณ์ครบครันให้ลู่เอ๋อร์ ลู่เอ๋อร์มีแหวนที่สามารถปกปิดรูปลักษณ์ ธงเมฆดำ และอาวุธเต๋าชั้นยอด

ถึงแม้ว่าลู่เอ๋อร์จะมีระดับบ่มเพาะวิญญาณแรกก่อตั้งขั้นต้น แต่มันก็ไม่ได้มีพลังของเซียนวิญญาณแรกก่อตั้ง วิญญาณแรกก่อตั้งในร่างกายของมันเป็นของปลอม และมันก็ไม่มีอาวุธศักดิ์สิทธิ์

แต่ด้วยสมบัติต่าง ๆ ที่ลู่เฉินเตรียมให้ ลู่เอ๋อร์ก็สามารถเทียบเท่ากับเซียนวิญญาณแรกก่อตั้งขั้นต้นทั่วไปได้ หากเกิดเหตุฉุกเฉิน มันยังมียันต์หลบหนีมากมาย สามารถหนีได้ทุกเมื่อ

ดังนั้นลู่เอ๋อร์จึงค่อนข้างสบายใจในครั้งนี้

“ข้าติดอยู่ในเมืองหลวง ออกไปไหนไม่ได้ ฮ่า ๆ แต่พลังวิญญาณของข้าสามารถเดินทางไปทั่วได้” ลู่เฉินนอนอยู่ในเมฆดำ รู้สึกสบายใจมาก

แต่ไม่นาน เขาก็ได้ยินเสียงดาบกระทบกันในป่าด้านล่าง มีคนตะโกนดังลั่น

ลู่เอ๋อร์มองลงไปผ่านเมฆดำ เห็นคนสองกลุ่มกำลังต่อสู้กัน ฝ่ายหนึ่งเป็นคู่รักเต๋าหนุ่มสาว อีกฝ่ายหนึ่งเป็นชายสามคนที่มีท่าทางดุร้าย

ลู่เอ๋อร์เห็นก็รู้ทันทีว่าเป็นผู้บ่มเพาะเซียนนอกรีต

ส่วนคู่รักเต๋าหนุ่มสาว ชายหนุ่มมีระดับบ่มเพาะก่อตั้งรากฐาน ส่วนหญิงสาวมีระดับหลอมรวมปราณขั้นสูง ฝ่ายผู้บ่มเพาะเซียนนอกรีต มีเซียนระดับก่อตั้งรากฐานสองคนและเซียนระดับหลอมรวมปราณขั้นสูงสุดหนึ่งคน

ดูจากพลังแล้ว คู่รักเต๋าหนุ่มสาวคงไม่รอด

“ท่านทั้งสาม พวกเราเป็นเพียงผู้บ่มเพาะเซียนตัวเล็ก ๆ ผ่านมาทางนี้ ระดับบ่มเพาะต่ำต้อย ไม่มีสมบัติอะไร เหตุใดท่านจึงต้องการฆ่าพวกเรา?” ชายหนุ่มพยายามเกลี้ยกล่อมขณะที่ต่อสู้อย่างสุดกำลัง

เซียนนอกรีตหัวหน้าแสยะยิ้ม “ใครจะรู้ว่าพวกเจ้ามีสมบัติหรือไม่? คุกเข่าลงและมอบสมบัติทั้งหมดมาซะ หากข้าอารมณ์ดี ข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้า!”

“สามี ท่านทำแบบนั้นไม่ได้!” หญิงสาวตะโกน

แม้ว่าเซียนนอกรีตจะพูดจาดี แต่หากพวกนางยอมแพ้และมอบอาวุธ พวกนางก็จะตกอยู่ใต้อาณัติของอีกฝ่าย ยิ่งไปกว่านั้น เซียนนอกรีตเหล่านี้มีสายตาหื่นกระหาย แม้ว่าจะไม่ถูกฆ่า ก็อาจจะถูกทารุณกรรม

“อย่ากังวล น้องฟู่!” ชายหนุ่มกล่าว

“อย่ากังวล ด้วยพลังอันน้อยนิดของเจ้า นางจะไม่เป็นไรหรอก” เซียนนอกรีตหัวเราะและโจมตีอย่างสุดกำลัง

ชายหนุ่มเพิ่งบรรลุระดับก่อตั้งรากฐาน ต้องสู้แบบหนึ่งต่อสอง จึงไม่มีทางชนะ ได้แต่ถอยร่น

“ฮ่า ๆ แม่นางฟู่ เจ้าติดตามข้าเถอะ ข้าจะทำให้เจ้ามีความสุข” เซียนนอกรีตคนหนึ่งพูดจาลามก

“ชั่วช้า!” ชายหนุ่มคำราม ยกมือขึ้น หยิบยันต์เพลิงออกมาจากถุงเก็บของและขว้างใส่เซียนนอกรีต

แต่เซียนนอกรีตเตรียมตัวไว้แล้ว เขากระตุ้นยันต์แสงทองคำระดับสูง ภายใต้การปกป้องของแสงสีทอง ลูกไฟทั้งหมดถูกปัดออกไป ไร้ผล

“ฮ่า ๆ อย่าเสียแรงเลย!” เซียนนอกรีตฟันกระบี่ใส่หญิงสาวและหัวเราะ “สามีของเจ้าทำให้ข้าต้องใช้ยันต์แสงทองคำ ข้าจะเอาคืน!”

“ฮ่า ๆ” ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเซียนนอกรีต คู่รักเต๋าหนุ่มสาวก็สิ้นหวัง

แต่ในตอนนั้นเอง แสงกระบี่สีแดงเพลิงก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้า แสงกระบี่นั้นรวดเร็วมาก เพียงพริบตาเดียวก็ตัดผ่านร่างของเซียนนอกรีต

เสียงหัวเราะหยุดชะงัก

ตู้ม! ร่างกายของเซียนนอกรีตถูกไฟเผา แยกออกเป็นสองส่วนและตกลงไป แสงสีทองยังไม่ทันจางหาย

ทุกคนเงยหน้าขึ้น มองเห็นชายชุดดำสวมหมวกไม้ไผ่ยืนอยู่กลางอากาศ

“หนี!” เซียนนอกรีตอีกคนตั้งสติได้และหันหลังวิ่งหนี

ลู่เอ๋อร์ยกมือขึ้นโบกสะบัด กระบี่เพลิงไล่ตามเขา บินวนรอบหัวของเขาและตัดหัวเขา เซียนนอกรีตอีกคนไม่กล้าหนีอีกต่อไป เขารีบคุกเข่าลง “ท่านเซียน ได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย…”

“ตาย!” ลู่เอ๋อร์ไม่ปราณีเซียนนอกรีตเหล่านี้

เขาฟันกระบี่ลงไป สังหารเขา

คู่รักเต๋าหนุ่มสาวเห็นชายชุดดำแข็งแกร่งเช่นนี้ก็รู้ว่าเขาเป็นยอดฝีมือ พวกเขารีบคุกเข่าลง “ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ช่วยชีวิต”

ลู่เอ๋อร์โบกมือ “ไม่เป็นไร ระดับบ่มเพาะของพวกเจ้าต่ำเกินไป อย่าออกมาเพ่นพ่าน”

ชายหนุ่มยิ้มแห้ง ๆ “บรรพบุรุษของข้าเพิ่งเสียชีวิต พวกเราจึงต้องออกมาขายกระบี่บินของท่าน เพื่อนำเงินไปซื้อยาบำรุง แต่กลับเจอเซียนนอกรีต…”

เขาหยิบกระบี่บินออกมา มอบให้ลู่เอ๋อร์ “ท่านช่วยชีวิตพวกเรา กระบี่เล่มนี้ถือเป็นของตอบแทน”

ลู่เอ๋อร์เบิกตากว้าง กระบี่บินเล่มนี้คุณภาพดี ครั้งนี้เขาออกมาซื้อกระบี่บินพอดี เขารับกระบี่มาและกล่าว “ข้าจะไม่รับสมบัติของพวกเจ้าฟรี ๆ ของของเซียนนอกรีตทั้งสามเป็นของพวกเจ้า”

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโส!” คู่รักเต๋ามีความสุขมาก

พวกเขาจำเป็นต้องขายกระบี่เล่มนี้ ตอนที่เจอศัตรู พวกเขาไม่ได้ใช้มัน ตอนนี้แม้ว่าจะมอบให้ผู้มีพระคุณ แต่มันก็ยังคงรู้สึกเสียดาย

ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะมอบสมบัติของเซียนนอกรีตทั้งสามให้พวกเขา เซียนนอกรีตเหล่านี้น่าจะมีของมากมาย

“ความเมตตาของท่าน พวกเราจะจดจำไว้! ได้โปรดบอกชื่อของท่าน พวกเราจะสร้างแท่นบูชาให้ท่าน” ทั้งสองกล่าวอย่างตื่นเต้น

“ไม่จำเป็นต้องบอกชื่อ หากพวกเจ้าอยากขอบคุณ ก็ไปที่หมางซาน กราบไหว้ที่ศาลเจ้าเซียนลู่ ข้าก็เป็นสาวกของท่านเช่นกัน”

ลู่เอ๋อร์พูดจบก็หายตัวไป

“ท่านเซียนไม่ต้องห่วง ต่อไปนี้พวกเราจะเป็นสาวกของท่านเซียนลู่!” ชายหนุ่มกล่าวลาอย่างเคารพ

ลู่เอ๋อร์ออกมาครั้งนี้ หนึ่งคือเพื่อชมทิวทัศน์ สองคือเพื่อซื้อกระบี่บิน

ครั้งนี้เขาไปที่หมางซาน เห็นศาลเจ้าเซียนลู่ด้วยตาของเขาเอง ทุกวันนี้ศาลเจ้าเซียนลู่มีชื่อเสียงมาก มีผู้ศรัทธามากมาย หากใช้ร่มหมื่นคนอีกครั้ง คงได้รับพลังมากขึ้น

นอกจากนี้ เขายังได้กระบี่บินมาสองร้อยเล่ม

“ส่งสิ่งเหล่านี้กลับไปก่อน แล้วค่อยดูว่ามีคำสั่งอะไรอีก” ลู่เอ๋อร์หยิบธงเมฆดำออกมา ขี่เมฆและบินกลับไปยังจุดที่ห่างจากตัวจริงสามร้อยลี้

เมื่อเข้าสู่ระยะนี้ ตัวจริงและพลังวิญญาณก็เชื่อมต่อกันทันที

ตัวจริงสามารถควบคุมหุ่นเชิดได้ ความทรงจำและประสบการณ์ของหุ่นเชิดในช่วงที่ผ่านมาก็ถูกส่งไปยังตัวจริง

“ที่แท้หมางซานก็พัฒนาไปมาก ศาลเจ้าเซียนลู่ก็เช่นกัน ขอบคุณเหอเทียนเทียนที่ทำงานอย่างหนัก” ลู่เฉินอ่านความทรงจำ ราวกับว่าเขาได้ออกไปข้างนอกด้วยตัวเอง

หลังจากอ่านความทรงจำแล้ว ลู่เฉินก็สั่งลู่เอ๋อร์ “กลับมาแล้วส่งเคล็ดฝึกฝนร่างกายและยาที่ข้าเตรียมไว้ไปที่วังหลวงของต้าเฉียน”

บุตรชายคนโตของเขา เจียงเหนียนเฉิน ในเมื่อไม่มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะเซียน และเขาอยากเป็นแม่ทัพ ลู่เฉินจึงตัดสินใจให้เขาฝึกฝนร่างกาย! เจียงเหนียนเฉินมีพละกำลังมากตั้งแต่เกิด

หากฝึกฝนร่างกาย คงมีเส้นทางที่สดใสรอเขาอยู่

ช่วงนี้ลู่เฉินได้เคล็ดวิชาฝึกฝนร่างกายมาจากสมบัติที่ยึดได้ นอกจากนี้ เขายังปรุงยาบำรุงร่างกายด้วยตัวเอง

การฝึกฝนร่างกายสามารถเริ่มได้ตั้งแต่เด็ก

ดังนั้นลู่เฉินจึงให้ลู่เอ๋อร์นำสิ่งเหล่านี้ไปมอบให้บุตรชายของเขา

“ขอรับ” ลู่เอ๋อร์รับคำสั่งและกลับไปที่เมืองหลวงทันที

ปลายปีที่ 7 แห่งรัชศกหง ขณะที่ลู่เฉินกำลังเตรียมของขวัญให้บุตรชาย เจียงเยว่เอ๋อร์แห่งสำนักชิงตันก็เตรียมตัวออกเดินทาง

“ศิษย์ข้า การไปแดนศักดิ์สิทธิ์จื่อเยวี่ยครั้งนี้ สถานการณ์ค่อนข้างซับซ้อน นับตั้งแต่ที่ลู่เฉินสังหารเซียนเฒ่าสามคนของตระกูลหยินและตระกูลเฉิน สถานการณ์ในแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเรา หลังจากที่พวกเราไปถึง ก็อย่าพูดมาก…”

เจียงเยว่เอ๋อร์ฟังคำพูดของอาจารย์และรู้สึกตกใจมาก ลู่เฉินฆ่าเซียนเฒ่าสามคน? จริงหรือ? พวกเขาชื่อเดียวกันหรือเปล่า? เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นแล้วหรือ?