บทที่ 70 ป้ายหิน
บทที่ 70 ป้ายหิน หลี่เหยียนกำลังเดินอยู่บนเส้นทางสายเล็กที่เต็มไปด้วยต้นไผ่ มีเมฆลอยผ่านเป็นครั้งคราว เขากำลังคิดถึงเรื่องที่ทำให้ตนเองอับจนหนทางเมื่อครึ่งปีก่อน นึกถึงความเจ็บปวดตอนที่แยกเส้นชีพจร ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียวสันหลังวาบ เขาจึงส่ายหน้า และไล่ความคิดเหล่านั้นออกไป เมื่อเงยหน้าขึ้นมองไปร...
