(ฟรี) บทที่ 200 (ฟรี)
บทที่ 200
“ถูกแล้ว”
“ผู้ที่สมัครย้ายถิ่นฐาน”
“เมื่อมาถึงพื้นที่เหลียวตง มณฑลโชซอน และมณฑลมองโกล”
“จะได้รับการจัดสรรที่ดินตามจำนวนสมาชิกในครอบครัว”
“ในส่วนของภาษีของราชสำนัก จะได้รับส่วนลดสูงสุด”
“ในขณะเดียวกัน”
“ยังสนับสนุนให้พวกเขาบุกเบิกที่ดิน”
“ตราบใดที่สามารถบุกเบิกที่ดินได้ หลังจากลงทะเบียนกับทางการแล้ว”
“ยกเว้นภาษีสามปี!”
จูโหยวเจี้ยนกล่าวถึงสวัสดิการมากมาย
เจิ้งอี้ หวังเฉิงเอิน ฟ่านจิ่งเหวิน และขุนนางคนอื่นๆ ต่างพยักหน้าเห็นด้วย
“โอ้พระเจ้า”
“แค่ลงทะเบียนสมัครใจย้ายถิ่นฐาน!”
“ราชสำนักก็ไปรับถึงที่ฟรีๆ”
“แถมยังจัดสรรที่ดินให้ บุกเบิกที่ดินเพิ่มก็ยกเว้นภาษีสามปี!”
“ฝ่าบาททรงปรีชาสามารถมาก”
“แค่ยกเว้นภาษีและจัดสรรที่ดิน ก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของประชาชนจำนวนมากแล้ว”
“ใช่!”
“ถ้าเป็นแบบนี้”
“จำนวนคนที่สมัคร คงไม่ใช่แค่เท่านี้”
“จำกัดที่ 5 ล้านคน อาจจะไม่พอด้วยซ้ำ”
“ไม่ใช่หรอกกระมัง”
“ไปรับไปส่งถึงที่โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย และจัดสรรที่ดินให้จริง ๆ หรือ!”
“สวัสดิการแบบนี้ พวกเราเองก็สนใจ”
เหล่าขุนนางที่พูดคุยกัน ไม่ได้พูดเล่น
พวกเขารู้ดี
ที่ดินสำหรับประชาชนต้าหมิง เปรียบเสมือนรากเหง้า
ไม่มีประชาชนต้าหมิงคนไหน ปฏิเสธสิ่งล่อใจนี้ได้
ฮ่องเต้ของพวกเขาลงทุนอย่างมากเพื่อการย้ายถิ่นฐานครั้งนี้
หากเป็นเมื่อก่อน
เหล่าขุนนางคงต้องคัดค้านบ้าง
แต่ตอนนี้
ต้าหมิงมีบริษัทการค้าต่างๆ สามารถเก็บภาษีการค้าได้มากมาย
สิ่งเหล่านี้ทำให้ต้าหมิงร่ำรวยมาก
ภาษีของประชาชน เหล่าขุนนางไม่ค่อยสนใจ
ที่ดินที่ประชาชนที่ย้ายถิ่นฐานไปบุกเบิก ยกเว้นภาษีสามปีโดยตรง
ที่ดินที่ได้รับการจัดสรร ยังสามารถได้รับส่วนลดภาษี
เหล่าขุนนางไม่สนใจ
แต่พวกเขาก็รู้ดี
เงินจำนวนนี้สำหรับราชสำนัก ถึงแม้จะไม่ได้มากมายอะไร
แต่สำหรับประชาชนแล้ว ถือเป็นเรื่องที่ดีมาก
เหล่าขุนนางคาดการณ์ได้
หากข่าวนี้แพร่ออกไป
ประชาชนทั่วราชวงศ์ต้าหมิง จะต้องตื่นเต้นมากแค่ไหน
สวัสดิการเหล่านี้น่าสนใจมาก
จูโหยวเจี้ยนมองไปที่ฟ่านจิ่งเหวินและคนอื่นๆ ที่มีสีหน้าสนใจและตื่นเต้น และพูดขึ้น
“เรื่องการจัดสรรที่ดินและการบุกเบิกที่ดิน เป็นเรื่องจริง”
“เราพูดคำไหนคำนั้น”
“และสิ่งเหล่านี้”
“ก็เกี่ยวข้องกับเรื่องที่สามที่เราจะพูดต่อไป”
เมื่อได้ยินว่ายังมีเรื่องที่สาม
ทุกคนที่สนใจและตื่นเต้น ต่างก็มองไปที่จูโหยวเจี้ยนอย่างตั้งใจ
พวกเขากลัวว่าจะพลาด
เรื่องที่หนึ่ง เรื่องที่สอง ก็ถึงขนาดนี้แล้ว
เรื่องที่สาม คงเป็นเรื่องใหญ่อีกเรื่องหนึ่งสำหรับต้าหมิง
เจิ้งอี้ ฟ่านจิ่งเหวิน และคนอื่นๆ ที่จ้องมอง ต่างก็คาดเดาในใจ
สัญชาตญาณบอกพวกเขา
เรื่องที่สามที่จูโหยวเจี้ยนจะพูด คงจะน่าตกใจยิ่งกว่า
แน่นอน
ภายใต้สายตาของทุกคน
จูโหยวเจี้ยนก็พูดถึงเรื่องที่สาม
“เราจะถือโอกาสนี้”
“ทำการสำรวจสำมะโนประชากรทั่วจักรวรรดิต้าหมิง”
“จัดตั้งสำนักงานสำรวจสำมะโนประชากรโดยเฉพาะ”
“จัดคนให้ไปสำรวบ้านแต่ละหลัง”
“ตรวจสอบให้แน่ชัดว่าแต่ละครัวเรือนมีประชากรกี่คน”
“นอกจากนี้”
“จำนวนที่ดินที่เพาะปลูกได้ทั้งหมด ก็ต้องตรวจสอบให้ชัดเจน”
“ตราบใดที่อยู่ในดินแดนของจักรวรรดิต้าหมิง”
“จะไม่มองข้ามผู้คนหรือที่ดินแม้แต่คนเดียว แปลงเดียว”
“หลังจากตรวจสอบประชากรและที่ดินแล้ว ก็เริ่มดำเนินการจัดสรรที่ดิน”
“แบ่งที่ดินในแต่ละพื้นที่ตามจำนวนประชากรและที่ดิน”
“จัดสรรที่ดินให้กับประชาชนแต่ละคน ให้ประชาชนเช่าใช้”
“แน่นอน”
“กรรมสิทธิ์ในที่ดินทั้งหมด เป็นของจักรวรรดิต้าหมิง”
“ประชาชนมีเพียงสิทธิ์การใช้งาน”
“หากไม่ได้รับอนุญาตจากทางการ ไม่อนุญาตให้ซื้อขายส่วนตัว”
“หากฝ่าฝืนคำสั่ง จะถูกประหารชีวิตทั้งหมด”
“ตามข้อมูลที่ประเมิน”
“ที่ดินที่เพาะปลูกได้ของต้าหมิง มีอย่างน้อยประมาณ 800 ล้านหมู่”
“ในจำนวนนี้ ส่วนใหญ่อยู่ในมือของขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงและพ่อค้าฉ้อฉล”
“แต่หลังจากการกวาดล้างในช่วงนี้ ที่ดินที่อยู่ในมือของเราและราชสำนัก”
“มีมากกว่า 300 ล้านหมู่ ที่ดินเหล่านี้ยึดมาจากขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวง”
“ก็จะแจกจ่ายออกไปทั้งหมด”
“ส่วนที่เหลือ ก็ให้ตรวจสอบทั้งหมด”
“หากเจ้าของที่ดินทำความชั่ว ก็ยึดทั้งหมด”
“ผู้ที่ช่วยเหลือประชาชนในยามปกติ สามารถเก็บไว้เป็นมรดกได้”
“ส่วนที่เหลือทั้งหมด จะถูกจัดสรรโดยราชสำนัก”
“ต้าหมิงจะใช้ระบบการเช่าที่ดิน แจกจ่ายที่ดินให้กับทุกครัวเรือนและบุคคล”
“ป้องกันการผูกขาดที่ดินทั้งหมด!”
การสำรวจสำมะโนประชากรและที่ดิน
จัดสรรที่ดินให้เช่ากับครัวเรือนและบุคคล
ที่ดิน 800 ล้านหมู่ของจักรวรรดิต้าหมิง กรรมสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของราชสำนัก
ประชาชนมีเพียงสิทธิ์การเช่าและการใช้
ด้วยวิธีนี้
ประชาชนต้าหมิงทุกคนจะมีที่ดินทำกิน
ไม่ต้องถูกขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงและเศรษฐีขูดรีดอีกต่อไป
ทุกคนมีที่ดินของตัวเอง สามารถสร้างความมั่งคั่งได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร
แผนการต่างๆ ที่จูโหยวเจี้ยนกล่าว
ทำให้หวังเฉิงเอิน ฟ่านจิ่งเหวิน และคนอื่นๆ ที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน เกิดความตกใจ
เรื่องที่สาม เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ
และจะส่งผลกระทบต่อประชาชนต้าหมิงนับร้อยล้านคน!
“ฝ่าบาททรงปรีชาสามารถ!”
“ถ้าเป็นแบบนี้”
“ปัญหาการผูกขาดที่ดินที่มีมาทุกยุคทุกสมัย ก็จะได้รับการแก้ไข”
“ตรวจสอบให้แน่ชัดว่าต้าหมิงมีประชากรและที่ดินเท่าไหร่ ให้กรรมสิทธิ์ในที่ดินทั้งหมดเป็นของราชสำนัก”
“จากนั้นจัดสรรให้ประชาชนเช่า และลดหย่อนภาษี”
“ประชาชนต้าหมิงทุกคนจะมีกินมีใช้”
“โอ้โห!”
“นี่เป็นสวัสดิการที่ดีมากสำหรับประชาชนต้าหมิงทั้งหมด”
“ปัญหาประชากรและที่ดินที่มีมานับพันปี”
“ในมือของฝ่าบาท กลับจัดการได้อย่างง่ายดาย”
“ฝ่าบาททรงเป็นจักรพรรดิผู้ปรีชาสามารถ!”
“การมีฝ่าบาท เป็นวาสนาของประชาชนต้าหมิงนับร้อยล้านคน”
ฟ่านจิ่งเหวิน หวังเฉิงเอิน เจิ้งอี้ และคนอื่นๆ ต่างพากันสรรเสริญ
ทุกคำพูด
ล้วนตกใจกับการสำรวจสำมะโนประชากร การตรวจสอบและจัดสรรที่ดิน
และดีใจกับประชาชนต้าหมิงนับร้อยล้านคน
ประชาชนต้าหมิง พบเจอฮ่องเต้เช่นจูโหยวเจี้ยน
คิดถึงสวัสดิการของประชาชนทุกอย่าง
ถือเป็นบุญวาสนาของประชาชน
จริงดังคาด
ภายใต้การนำของฮ่องเต้
จักรวรรดิต้าหมิงทั้งหมด เจริญรุ่งเรือง
ทุกหนทุกแห่งล้วนเฟื่องฟู
นโยบายต่างๆ ออกมา
เจิ้งอี้ ฟ่านจิ่งเหวิน และขุนนางคนอื่นๆ แทบไม่อยากจะเชื่อ
ประชาชนที่ได้รับข่าวสาร จะดีใจขนาดไหน
ที่ดินของต้าหมิง จัดสรรให้ประชาชนตามจำนวนประชากรในครอบครัวโดยตรง
สวัสดิการที่ไม่เคยมีมาก่อน!
นโยบายที่ไม่เคยมีมาก่อน!
ถือเป็นหนึ่งในแผนการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรวรรดิต้าหมิง!
