บทที่ 62 สามวันเต็ม! ข้าต้องอยู่ในร่างเน่าๆ ของเจ้า!
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่ลั่วเสวี่ยแสดงท่าทางยิ่งใหญ่เสร็จ นางก็รีบหนีอย่างรวดเร็ว โดยควบคุมใบไม้สายลมวสันต์ให้เหาะเหินลัดเลาะไปในป่า ที่จริงเมื่อครู่นางก็แค่ขู่พวกนางเท่านั้น เพราะเฉินชิงเยี่ยนตอนนั้นไม่มีพลังวิญญาณเหลือแล้ว ต่อให้นางอยากจะลงมือกับหลิวเม่ยและพรรคพวก ก็เป็นได้แค่คิด แต่ไร้กำลังทำ ระหว...
