บทที่ 450 ฟัดจ์ผู้ชาญฉลาด
เมื่อทุกคนผ่านประตูกลับมาที่ถ้ำด้านนอกอีกครั้งก็เป็นเวลารุ่งสางแล้ว พระอาทิตย์ยามเช้าขับไล่ความหนาวเย็นกับความมืดส่องแสงในทะเลทำให้เกิดระลอกคลื่นสีทอง นกนางนวลกลุ่มหนึ่งร่อนลงบนก้อนหินที่อยู่ไม่ไกลนักมองดูฟ็อกซ์บนไหล่ของไคล์อย่างสงสัย แต่เมื่อครีเชอร์เริ่มร้องไห้จนสุดปอดอีกครั้งพวกมันก็ตกใจกลัวแล้ว...
