บทที่ 442 : งานหนักหนา
ท่าทีที่หนิงเฉินถูนิ้วมือนั้น ทุกคนต่างเข้าใจความหมาย ฟานไท่เหอโกรธแทบบ้า นี่มันการขู่กรรโชกชัดๆ แต่เขาไม่มีทางเลือก เขากัดฟัน ล้วงธนบัตรมูลค่าร้อยต้ำออกมาจากอก พยายามฝืนยิ้ม "องค์ชาย ขอความกรุณาผ่อนปรนให้ข้าสักไม่กี่วัน" หนิงเฉินมองธนบัตรในมือเขาด้วยสีหน้ารังเกียจ "ท่านฟานทำอะไรอยู่?" ฟานไท่เหองงงั...