บทที่ 24 ข้าขอยอมแพ้!

กลุ่มคุณชายเหล่านี้มีฐานะไม่ด้อยไปกว่าจ้าวเยี่ยนเท่าไร

พวกเขารู้สึกว่าถูกดูถูกสติปัญญา จึงพากันโกรธจัด

ไม่เพียงแต่พวกเขา ทุกคนที่อยู่ในที่นี้ต่างคิดว่าจ้าวเยี่ยนและเสวียนอี้ร่วมมือกันหลอกเอาดาวคริสตัล 2,000 เม็ด

นั่นเท่ากับเงิน 20 ล้านหยวน!

เสวียนอี้ยืนอยู่ข้างฉินม่อหาน พวกเขาไม่กล้าไปหาเรื่อง จึงโถมความโกรธไปที่จ้าวเยี่ยน

เมื่อถูกกดดันจากเหล่าคุณชายจากตระกูลใหญ่ในเมืองเซี่ยงไฮ้ จ้าวเยี่ยนก็ทนไม่ไหว

เขาจำต้องกลั้นน้ำตารับปาก สัญญาว่าจะชดใช้ความเสียหายให้ภายหลัง พวกนั้นจึงสงบลง

จ้าวเยี่ยนจ้องเสวียนอี้ที่ยืนอยู่ในกลุ่ม 20 คนด้วยสายตาฆาตกร อยากท้าประลองทันที

แต่ด้วยกฎการท้าประลอง เขาจึงต้องเลือกคู่ต่อสู้คนอื่น

ด้วยระดับอาชีพของเขาที่สูงถึง 6 และชุดอุปกรณ์คุณภาพฟ้าทั้งตัว การต่อสู้จึงจบลงอย่างรวดเร็ว

แม้ตอนนี้เขายังไม่เชื่อว่าตัวเองจะแพ้ คิดว่าต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ

แม้จะมีคนสงสัยในตัวเสวียนอี้และอยากท้าประลอง แต่ก็ไม่มีโอกาสท้าแล้ว

ได้แต่มองดูคนที่มีอาชีพสามัญชนเข้าไปอยู่ในกลุ่ม 20 คน

แม้แต่รองอธิการบดีที่เคยดูถูกเสวียนอี้ แม้จะโกรธจนแทบตาย ก็ต้องจำใจยอมรับ

เขานึกภาพออกว่าเมื่อพาคน 20 คนนี้ไปเมืองหลวง

พวกนั้นจะมีสีหน้าอย่างไรเมื่อเห็นอาชีพสามัญชนของเสวียนอี้

นี่มันเหมือนประกาศชัดว่าโรงเรียนมัธยมหงโข่วที่ 1 ไม่มีคนดีๆ ถึงขั้นต้องเอาคนอาชีพสามัญชนมาเสริมทัพ?

......

จากนั้น 20 คนเริ่มแข่งขันจัดอันดับสุดท้าย

ทุกคนที่เข้าสู่พื้นที่จำลองต่างทุ่มสุดตัว การต่อสู้จึงดุเดือดยิ่งขึ้น

แม้แต่ฉินม่อหานก็ยิ้มทักทายเสวียนอี้ก่อนเข้าร่วมการต่อสู้

20 คนนี้ล้วนมีอุปกรณ์และทักษะระดับสูงสุดของโรงเรียน

ทำให้ผู้ชมต่างตื่นตาตื่นใจ

ไม่รู้ว่ามีการจัดฉากหรือไม่ หลังจากรองอธิการบดีมองจ้าวเยี่ยนอย่างมีนัย อาจารย์ผู้ดูแลก็ประกาศพอดี

"รอบแรก คู่ที่เจ็ด จ้าวเยี่ยนพบกับเสวียนอี้!"

"ฮ่าๆ ไอ้สามัญชน แม้ครั้งก่อนเจ้าจะใช้เล่ห์กลอะไรชนะ แต่คราวนี้ข้าจะให้เจ้ารู้ซึ้งถึงพลังของอาชีพแท้จริง"

จ้าวเยี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยม

แต่เสวียนอี้เพียงมองทุกคนที่จับจ้องเขาแล้วพูดเรียบๆ

"ข้าขอยอมแพ้"

"เสวียนอี้ยอมแพ้ จ้าวเยี่ยนชนะ!"

หลังอาจารย์ประกาศจบ ทุกคนก็อื้ออึงด้วยความตกใจ

จ้าวเยี่ยนหน้าบึ้งตึง ไม่มีความสุขกับชัยชนะเลย

เขาตั้งใจจะกู้ศักดิ์ศรีด้วยการทรมานเสวียนอี้

แต่อีกฝ่ายกลับยอมแพ้ทันที ทำให้เขารู้สึกแย่ยิ่งกว่าถูกฆ่าเสียอีก

ถึงเสวียนอี้จะชนะเขาอีกครั้ง เขาก็คงไม่รู้สึกแย่ขนาดนี้

"เจ้า...เจ้ามีศักดิ์ศรีหรือไม่! ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็ขึ้นมาสู้กับข้าสิ!"

แต่เสวียนอี้ไม่แม้แต่จะมองเขา สายตาจับจ้องอยู่ที่ฉินม่อหานเท่านั้น

"ข้าเป็นลูกผู้ชายหรือไม่ไม่จำเป็นต้องให้เจ้ารู้"

"อ้อใช่ ถ้าเจ้าอยากสู้กับข้านัก ก็เหมือนเดิม มอบดาวคริสตัลมาพนัน คราวนี้ข้าจะเดิมพัน 6,000 เม็ด!"

เมื่อได้ยินเดิมพันขนาดนี้ ทุกคนต่างกลืนน้ำลายด้วยความตื่นเต้น

แต่จ้าวเยี่ยนได้แต่โกรธจนหน้าแดง เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้น

"ทุกท่าน ข้าจะท้าสู้กับไอ้สามัญชนนี่เดี๋ยวนี้ หวังว่าทุกท่านจะช่วยรวบรวมดาวคริสตัล 6,000 เม็ดให้ข้า วางใจได้ คราวนี้เป็นการเก็บเงินแน่นอน ข้าจะไม่ให้ไอ้สามัญชนนี่มีโอกาสแม้แต่น้อย!"

แต่เมื่อเขามองขอความช่วยเหลือไปรอบๆ

ทุกคนกลับถอยห่างออกไป ไม่มีใครยอมให้ยืมเงิน

เพิ่งมีคนเสียดาวคริสตัล 2,000 เม็ดไปสดๆ ร้อนๆ

แม้จ้าวเยี่ยนจะแสดงความรู้สึกได้น่าเชื่อถือ และความเกลียดชังต่อเสวียนอี้ก็ดูจริงใจ

แต่ในสายตาทุกคน เขาก็แค่ไอ้โง่คนหนึ่ง!

นี่มันชัดเจนว่าเขายังอยากจะโกงเงินพวกเขาอีกไม่ใช่หรือ?

คนที่เพิ่งประจบจ้าวเยี่ยน พอเห็นเขาจะขอยืมเงิน ก็รีบโบกมือปฏิเสธ

"ไม่ละ ไม่ละ! คุณชายจ้าว พวกเราเป็นแค่คนตระกูลเล็กๆ ไม่มีดาวคริสตัลติดตัวหรอก"

คนข้างๆ ก็พยักหน้าหงึกๆ เหมือนไก่จิกข้าว

"ใช่ๆ! คุณชายจ้าว พวกเราไม่มีดาวคริสตัลจริงๆ!"

ตอนนี้จ้าวเยี่ยนโกรธจนอกจะระเบิด แต่ก็ระบายออกไม่ได้

สายตาฆาตกรของเขาไม่ละจากเสวียนอี้

แต่เสวียนอี้กลับดูมีความสุขขึ้น คุยกับฉินม่อหานอย่างสนิทสนม ทำให้เธอหัวเราะคิกคัก

ความโกรธในดวงตาจ้าวเยี่ยนแทบจะเผาผลาญเขาให้มอดไหม้

"รอบสอง คู่แรก จ้าวเยี่ยนพบกับหลิวเทียนสวี่!"

ไม่ต้องรอนาน การแข่งขันรอบสองก็เริ่มขึ้น

เมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้เป็นอาชีพซ่อนเร้นที่ไม่คุ้นเคย จ้าวเยี่ยนก็ไม่กล้าประมาท

หลังจากประสบการณ์ถูกเสวียนอี้ชกตายด้วยหมัดเดียว

พอเข้าพื้นที่จำลอง จ้าวเยี่ยนก็ถอยหลังต่อเนื่อง เว้นระยะห่างจากคู่ต่อสู้พร้อมกับเรียกสัตว์อสูรของเขา

สัตว์อสูรคุณภาพหายากปรากฏขึ้นทีละตัวๆ รวมสามตัว

จ้าวเยี่ยนมีฝีมือไม่เลว แต่เขากำลังเผชิญหน้ากับอาชีพซ่อนเร้นอีกประเภท

หลิวเทียนสวี่แทบไม่ต้องใช้ทักษะอาชีพมากนัก เพียงฟันด้วยดาบยักษ์

เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้มีค่าพลังไม่น้อย ดาบยักษ์ในมือเขาเบาราวขนนก

ภายใต้การโจมตีต่อเนื่อง จ้าวเยี่ยนก็พ่ายแพ้อย่างไร้ทางสู้ กลายเป็นแสงกระจายอีกครั้ง

แพ้ให้คนแปลกหน้าสองครั้งในเวลาสั้นๆ จ้าวเยี่ยนโกรธจนตัวสั่น

"เจ้า...!"

เขาพูดยังไม่ทันจบ หลิวเทียนสวี่ก็มองมาอย่างเย็นชา ในดวงตามีประกายฆาตกรวูบผ่าน

"ยังไง ยังสู้ไม่พอใช่ไหม? ถ้างั้นมาพนันกันอีกสักตั้ง คราวนี้เดิมพันชีวิต กล้าไหมล่ะ?"

จ้าวเยี่ยนถูกทำให้พูดไม่ออก

หลิวเทียนสวี่ผู้นี้ใช้กำลังความสามารถที่แท้จริงเอาชนะเขา

หากจริงๆ ต้องเดิมพันชีวิตในโลกจริง เขาต้องตายแน่ 100%!

เขาจึงต้องกลืนความโกรธไว้ ได้แต่จ้องเสวียนอี้กับหลิวเทียนสวี่ด้วยความแค้น

คอยดูเถอะ ถ้ามีโอกาส

เขาจะทำให้สองคนจองหองนี่ต้องจ่ายราคาให้ได้!

การต่อสู้ที่เหลือไม่มีอะไรโดดเด่น ส่วนเสวียนอี้ยอมแพ้ทุกการแข่งขัน จึงได้อันดับ 20 ไปครอง

เขาไม่อยากทำอะไรที่ไม่จำเป็น

ส่วนการได้จารึกชื่อบนกระดานเกียรติยศของโรงเรียนมัธยมหงโข่วที่ 1 เขาก็ไม่สนใจ

แค่อยากจบเร็วๆ จะได้กลับไปเพิ่มเลเวลในดินแดนปีศาจตกสวรรค์ และปลดล็อกสกิลแดงตัวถัดไป

เขาใกล้จะถึงเลเวล 8 แล้ว

อีกอย่าง เขามีความคิดใหม่ ถ้าเป็นไปได้ อยากจะเพิ่มพลังให้เร็วขึ้นพร้อมกับหาดาวคริสตัลเพิ่ม

เสวียนอี้ปล่อยใจลอยไป ไม่ได้สนใจท่าทีของคนรอบข้างเลย

ไม่เพียงแต่นักเรียนด้านล่าง แม้แต่รองอธิการบดีก็โกรธจนฟันคัน

จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีใครมองทะลุค่าพลังของเสวียนอี้

แม้แต่รองอธิการบดีด้านบนก็เช่นกัน

เพราะผลของผ้าคลุมล่องเงาของเขา บวกกับเหรียญตรายศพลเอกที่เพิ่งได้มาซึ่งป้องกันการตรวจสอบทุกรูปแบบ

ไม่มีใครรู้ถึงค่าพลังอันน่าตกใจของเขา

ข้อมูลเดียวที่มีคือแค่อาชีพและเลเวลบนหน้าจอ

ในที่สุด การแข่งขันรอบสุดท้ายก็มาถึง

ไม่ต้องสงสัยเลย เป็นการปะทะกันของสองอาชีพซ่อนเร้น

"ม่อหาน สู้ๆ นะ!"

ได้ยินคำพูดของเสวียนอี้ ฉินม่อหานก็ยิ้มอ่อนหวาน

"วางใจได้ อันดับหนึ่งครั้งนี้ควรเป็นของเจ้า ข้าจะไม่ให้คนอื่นแย่งไป"

พูดจบ ร่างของเธอก็พุ่งไปที่ทางเข้าพื้นที่จำลอง

(จบบท)