บทที่ 171 หลี่จิ่วหมาว
บทที่ 171 หลี่จิ่วหมาว “ดูเหมือนว่าฉันจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่...” เย่เหรินส่ายหัวอย่างจนใจ จากนั้นเขาก็มองไปที่แมวดำตรงหน้า หยิบแก้วขึ้นมา ไอเล็กน้อย ไม่นานเขาก็ทุบแก้วอย่างแรง ทันใดนั้น ทั่วทั้งห้องก็เต็มไปด้วยก้อนหิน หลี่ว่านเฉิงเข้าสู่โหมดต่อสู้โดยไม่รู้ตัว เสาหินนับไม่ถ้วนโผล่ขึ้นมาจากพื้น มันยก...
