บทที่ 15 ระดับ 7: ประกายช่องว่างสวรรค์!
ความงามอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้ ทำให้ชายทั้งสี่ในกลุ่มต้องตะลึงงัน ซูอิ่งซานคุ้นชินกับสายตาของผู้ชายมานานแล้ว แต่ดวงตาอันเย็นชาของเธอยังคงแฝงไว้ด้วยความเยือกเย็น หลี่เว่ยเว่ยรีบตอบอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นตราสัญลักษณ์ปีกแห่งการชำระล้างบนอกของนักฆ่าผู้นี้ "พวกเราเพิ่งเจอปีศาจหายากที่ไม่สามารถเอาชนะได้ จึงต้องใช้ยันต์ขอความช่วยเหลือ แต่มีผู้เชี่ยวชาญจากปีกแห่งการชำระล้างเหมือนท่านมาช่วยพวกเราไว้ เพิ่งจากไปเมื่อครู่นี้เอง"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น สายตาเย็นชาของซูอิ่งซานก็เจือด้วยความสงสัย แม่ทัพซูไม่ได้ส่งแค่เธอคนเดียวมาที่เขตฉีเฟิงหรอกหรือ? อีกคนเป็นใครกัน?
ซูอิ่งซานไม่ได้ใส่ใจมากนัก หลังจากรู้คำตอบแล้วก็หายตัวไปจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว กลุ่มผู้เล่นเหล่านั้นตื่นเต้นราวกับฝันไป ไม่คิดว่าวันนี้จะได้พบสมาชิกในตำนานของปีกแห่งการชำระล้าง และยังได้เห็นถึงสองครั้งในวันเดียว ประสบการณ์อันแสนโชคดีนี้จะกลายเป็นเรื่องเล่าขานที่ดีที่สุดของพวกเขาตลอดไป
...
เมื่อราตรีย่างกราย พลังปีศาจในแดนปีศาจตกสวรรค์ก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น และอันตรายในป่าก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี เสวียนอี้อาศัยความสามารถในการพรางตัวของผ้าคลุม แอบหลบอย่างระมัดระวังในโพรงไม้แห่งหนึ่ง พักผ่อนข้ามคืนที่นั่น พรุ่งนี้ เขาวางแผนจะฝึกฝนต่ออีกครึ่งวัน เมื่อถึงระดับ 7 แล้วก็จะมุ่งหน้าสู่เขตฉีเฟิง หากมีโอกาสที่จะจัดการปีศาจระดับตำนานได้ เขาก็จะลงมือ หากไม่มีโอกาส ก็จะยกระดับต่อไป
คืนนั้นผ่านไปอย่างสงบ เมื่อท้องฟ้าเริ่มสลัว เสวียนอี้ก็เริ่มการเดินทางล่าปีศาจตามลำพังในวันนี้ ด้วยเส้นทางการสังหารแบบฉับพลันที่เขามีตอนนี้ พลังชีวิตของโครงกระดูกพอดีกับการสังหารในคราวเดียวพอดี แม้ว่าเขาจะสามารถสังหารปีศาจกระดูกระดับ 20 ที่สูงกว่าระดับของเขาได้ และจะได้ค่าประสบการณ์มากกว่า แต่เขาไม่สามารถจัดการได้ทีละตัว อัตราการเพิ่มประสบการณ์จริงกลับช้ากว่าการฆ่าโครงกระดูกธรรมดาเสียอีก
หลังจากการฝึกฝนที่น่าเบื่อครึ่งวัน เสวียนอี้ยังคงควบคุมเลือดให้อยู่ต่ำกว่า 30% อย่างแม่นยำ พอดีกับการเพิ่มความเสียหาย 100% เมื่อใดที่พลังชีวิตเพิ่มขึ้นจากการฟื้นฟูของแหวนชีวิต เขาก็จะปล่อยให้มือขาวของโครงกระดูกแตะตัวสักครั้ง ด้วยความเร็วที่มีประสิทธิภาพเช่นนี้ ในที่สุดเขาก็ขึ้นระดับ 7 เขาถูมือด้วยความตื่นเต้น คราวนี้มาดูกันว่าจะได้โชคดีอะไรอีก
[ติ๊ง! ระดับของคุณเพิ่มขึ้นเป็นระดับ 7!] [ศักยภาพไร้ขอบเขตระเบิด คุณได้รับคะแนนคุณสมบัติอิสระ 150 คะแนน] [พรสวรรค์ - คุณได้รับโอกาสในการสุ่มพลังติดตัวแดงระดับตำนานหนึ่งครั้ง]
แสงสีแดงพวยพุ่งขึ้นตรงหน้าเสวียนอี้ ตามการยืนยันของเขา
[คุณได้รับพลังติดตัวแดงระดับตำนาน: ประกายช่องว่างสวรรค์!] [ประกายช่องว่างสวรรค์: เมื่อคุณหยั่งรู้จุดอ่อนของศัตรู คุณจะมีโอกาสปลดปล่อยประกายช่องว่างสวรรค์ สร้างความเสียหายคริติคอล 10 เท่า]
มาแล้ว! พลังติดตัวแดงระดับตำนานอันดับที่เจ็ด! เข้ากับลักษณะการโจมตีสูงของเสวียนอี้อย่างสมบูรณ์ การโจมตีจุดอ่อนก็คือการค้นหาช่องโหว่ของศัตรูเพื่อสังหารในคราวเดียว นี่คือความสามารถสำหรับการจัดการบอส ถ้าเขามีพลังนี้ตอนเผชิญหน้ากับงูยักษ์จิตวิญญาณแห่งหนองน้ำ บางทีการฟันที่ท้องของมันซึ่งเป็นจุดอ่อนเพียงสองครั้งก็อาจจะสังหารมันได้ เพราะนี่คือความเสียหาย 10 เท่า ยังบ้าคลั่งกว่าเสียงสะท้อนแห่งวิกฤตที่เพิ่มแค่ 5 เท่าเสียอีก แต่การค้นหาจุดอ่อนของศัตรูไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้สัญชาตญาณและจิตสำนึกในการต่อสู้ระดับสูง ซึ่งเสวียนอี้ไม่ขาดสิ่งเหล่านี้ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมีทักษะเฉพาะตัวที่มีเพียงหนึ่งเดียว นั่นคือการหยั่งรู้เร้นลับ ทำให้การค้นหาจุดอ่อนยิ่งง่ายดายขึ้นไปอีก
เสวียนอี้จัดระเบียบของที่ได้มา แม้จะไม่มีอะไรให้จัดมากนัก ด้วยขนาดพื้นที่เก็บของของเขา อะไรก็แค่โยนเข้าไปก็พอ จุดหมายต่อไป เขตฉีเฟิง!
เขตฉีเฟิง มีหินประหลาดตั้งเรียงราย ต้นไม้โดยรอบแผ่ซ่านพลังอาถรรพ์ ปีศาจในบริเวณนี้ส่วนใหญ่มีระดับ 20 หรือแม้กระทั่งใกล้ 30 และพื้นที่นี้ก็เป็นหนึ่งในฐานที่มั่นสำคัญที่สุดของมนุษย์ มนุษย์ทุ่มเททั้งกำลังคนและทรัพยากรมหาศาลที่นี่มาโดยตลอด นักรบกองทัพปราบปีศาจที่นี่ล้วนเป็นผู้ใช้อาชีพที่ผ่านการเปลี่ยนสายครั้งที่สองแล้ว และผู้ใช้อาชีพที่สามารถเดินทางมาถึงที่นี่ได้ล้วนมีฝีมือไม่ธรรมดา ส่วนใหญ่มาจากกิลด์ต่างๆ ในโลกเหนือธรรมดานี้ อันตรายก็หมายถึงโอกาสและผลตอบแทน ทั้งอุปกรณ์ระดับสูง หรือแม้แต่การเก็บสมุนไพรวิเศษที่เพิ่มคุณสมบัติได้ ล้วนเป็นไปได้
เสวียนอี้เดินผ่านที่พักของมนุษย์ในเขตฉีเฟิง แต่ไม่ได้เข้าไป ด้วยคุณสมบัติของแหวนชีวิต ตราบใดที่ไม่มีการต่อสู้ พลังชีวิตของเขาก็จะแข็งแรงดี และหากเข้าไปแลกเปลี่ยนในสถานที่เช่นนี้ด้วยสถานะระดับ 7 ของเขา ก็อาจจะดึงดูดความสนใจและปัญหาที่ไม่จำเป็น ดังนั้นเสวียนอี้จึงเลี่ยงที่พัก ด้วยความสามารถในการพรางตัว ตราบใดที่เขาไม่เคลื่อนไหวเผยตัว ทั้งผู้ใช้อาชีพและปีศาจต่างก็ไม่สามารถพบร่องรอยของเขาได้
ตามความทรงจำก่อนหน้า เขาเดินทางมาถึงปากถ้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในเวลาอันรวดเร็ว ที่นี่คือสถานที่กำเนิดของผู้ส่งสารแห่งคุกกระดูกในอดีต สภาพแวดล้อมโดยรอบเลวร้าย และมีปีศาจอยู่อย่างหนาแน่น แค่ที่ปากถ้ำก็มีปีศาจระดับ 30 สี่ตัวกระจายตัวอยู่รอบปากถ้ำขนาดใหญ่
โครงกระดูกยักษ์: ระดับ 30 คุณภาพ: ดีเยี่ยม พลังชีวิต: 4,300 ทักษะ: ร่างโครงกระดูกวัชระ: สามารถป้องกันความเสียหายจากการโจมตีทั่วไป 30%
ระเบิดกระดูก: เมื่อพลังชีวิตต่ำกว่า 10% หรือตาย จะระเบิดตัวเอง สร้างความเสียหายมหาศาลกับศัตรูในระยะใกล้
ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาต่อสู้ เสวียนอี้หาช่องว่างและแอบเข้าไปในถ้ำมืดอย่างระมัดระวัง
หลังจากเข้าไปแล้ว พลังปีศาจภายในยิ่งเข้มข้นขึ้น ขณะเดียวกันคุณสมบัติความมืดทำให้สภาพแวดล้อมโดยรอบมองเห็นได้ไม่ชัดเจน ทุกก้าวของเสวียนอี้ล้วนระมัดระวังไม่ให้เกิดเสียง แต่โดยรอบก็ไม่ได้เงียบสนิท "กรอบแกรบ... กรอบแกรบ..." "กรอบแกรบ... กรอบแกรบ..." เสียงข้อกระดูกดังขึ้นตลอดเวลา บรรยากาศอันน่าสยดสยองสร้างแรงกดดันทางจิตใจอย่างมาก
แต่เสวียนอี้ไม่ได้ใส่ใจ เขาเคยเห็นสภาพที่น่าสยดสยองกว่านี้มาแล้ว เพียงแต่ยิ่งเดินลึกเข้าไป เขาก็พบความผิดปกติ ระดับของปีศาจที่นี่สูงเกินไป จนถึงตอนนี้ก็ขึ้นไปถึง 40 แล้ว น่าแปลกใจที่แม้จะรู้ว่าที่นี่อาจมีความผิดปกติ แต่กองทัพปราบปีศาจก็ไม่ได้ส่งนักรบผู้แข็งแกร่งมาปราบปราม เพราะการกำจัดปีศาจระดับสูงจำนวนมากเช่นนี้ ต้องแลกด้วยราคาที่แพงมาก โดยเฉพาะเมื่อไม่รู้ว่าข้างในมีอะไรซ่อนอยู่ มันไม่คุ้มค่า ถ้าพวกเขารู้ว่าข้างในจะมีผู้ส่งสารแห่งคุกกระดูกระดับตำนานกำเนิดขึ้น คงยอมจ่ายราคาแพงแค่ไหนก็ได้ เหมือนกับที่เสวียนอี้กำลังทำอยู่ตอนนี้
ทันใดนั้น เสวียนอี้หยุดฝีเท้า กลั้นหายใจ จ้องมองปีศาจสองตัวในระยะไกลด้วยสายตาเย็นชา ไม่มีปีศาจตัวใดกล้าเข้าใกล้พวกมัน ทั่วร่างของพวกมันแผ่ซ่านกลิ่นอาย
นี่คือสัตว์ประหลาดที่มีเลือดไหลนองทั่วร่าง มีเพียงดวงตาลึกล้ำดวงเดียวบนศีรษะ
แขนขาใหญ่โตแข็งแรงคลานไปบนพื้น ลิ้นยาวเยิ้มไปด้วยน้ำลายไม่หยุดสัมผัสสิ่งรอบตัว
หนึ่งในนั้นแขวนตัวอยู่บนเพดานถ้ำ ลิ้นยาวที่มีหนามแหลมคมแกว่งไปมาในอากาศ ทั้งหมดนี้ราวกับฉากในหนังสยองขวัญ
(จบบท)
