บทที่ 137ก๋วยเตี๋ยว, ออกร้าน!
บทที่ 137ก๋วยเตี๋ยว, ออกร้าน! "หา?" ตอนนี้เองจางซวี่หยวนถึงสังเกตว่า เวลาใกล้เที่ยงแล้ว เฉิงเฟิงหันหลังจากไป ทิ้งให้จางซวี่หยวนเฝ้าเตาอยู่คนเดียว แม้จางซวี่หยวนจะเคยได้ยินเฉิงเฟิงบอกว่า ที่มีเวลาสอนเขาก็เพราะช่วงเช้าไม่มีเรียน แต่พอเฉิงเฟิงจะไปเรียนจริงๆ จางซวี่หยวนก็ยังตั้งตัวไม่ทัน แต่เขาก็ไม่ได้ล...
