ตอนที่ 280

ตอนที่ 280

“…” ลู่คังพูดไม่ออก แต่ก็อดอยากรู้อยากเห็นไม่ได้ รีบดูค่าสถานะของกำไล แล้วก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

“ซี้ดดดดด!”

“เป็นไง? เจ๋งมากเหรอ?” เห็นลู่คังตกใจ เถียนเสี่ยวก็ยิ่งอยากรู้

“เธอดูเองสิ” ลู่คังจนใจ ขี้เกียจอธิบาย ถ้านี่เป็นการเพิ่มความว่องไวก็ดีสิ!

“ซี้ดดดดด!” ไม่นาน เถียนเสี่ยวก็สูดหายใจเข้าลึกๆ

“เจ๋งขนาดนั้นเลย?” หลี่เม่ยเม่ยก็อยากรู้

“ขอดูหน่อย!” เหลียงเมี่ยวหลิงพูด คว้ากำไลมา แล้วก็ละสายตาไม่ได้

“ซี้ดดดดดดดด...”

“ยังซี้ดปากกันอยู่อีก... โลกร้อนก็เป็นเพราะพวกเธอ” ลั่วชิงฮวนอดบ่นไม่ได้

“ฮ่าๆ” หลี่เม่ยเม่ยหลุดขำ ปิดปากยิ้ม “เดี๋ยวก็รอดูว่าเธอจะซี้ดรึเปล่า...” พูดจบ เหลียงเมี่ยวหลิงก็แชร์ค่าสถานะของกำไล แบบนี้ทุกคนก็เห็นชัดๆ

“ซี้ดดดดดด...” ตอนนี้ มีเสียงสูดหายใจดังขึ้น แม้แต่ลู่คังที่ดูไปแล้วก็ยังอุทาน

“เจ้านี่มันโหดเกินไปแล้ว”

ทียนเต๋ามองเหลียงเมี่ยวหลิง เหลียงเมี่ยวหลิงก็มองเขา

“เป็นไง เธออยากได้ไหม?”

“แน่นอนว่าอยากได้” เหลียงเมี่ยวหลิงพูดอย่างจริงจัง “นักรบทุกคนฝันอยากจะมีอุปกรณ์ระดับเทพแบบนี้” อัศวินหอกก็เป็นนักรบ กำไลวงนี้มีประโยชน์กับเธอมาก มีอันนี้ ความสามารถในการต่อสู้ก็จะพัฒนาทักษะหลายๆ อย่างก็จะเปลี่ยนไป

“งั้นก็ให้เธอ” เทียนเต๋าไม่ลังเล

“หา?” พอพูดแบบนี้ ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ตกใจ พูดให้ก็ให้เลย? ถึงแม้เธอจะมีอุปกรณ์ระดับเทพเยอะ แต่ก็ไม่น่าจะใจกว้างขนาดนี้

“ฉัน...” เหลียงเมี่ยวหลิงลังเล

“ทำไม เธอไม่อยากได้แล้วเหรอ?” เทียนเต๋าถาม

“แน่นอนว่าอยากได้”

“งั้นก็สิ้นเรื่อง” เทียนเต๋ายิ้ม “เธออยากได้ก็ให้เธอ เรื่องง่ายๆ คิดมากทำไม”

“…” พอพูดแบบนี้ ทุกคนก็เงียบ พวกเราคิดมากเหรอ? นายต่างหากที่ไม่คิดน้อยไปสำหรับอุปกรณ์ระดับเทพ!

“เอาล่ะ เก็บไปเถอะ” เทียนเต๋าโบกมือ หยิบของอีกชิ้นออกมาจากกระเป๋า แสงสีทองเจิดจ้าก็ส่องไปที่หน้าทุกคน “อุปกรณ์ระดับเทพอีกแล้ว... มิน่าล่ะ!” เถียนเสี่ยวบ่น แล้วก็พนมมือ เริ่มสวดมนต์ เห็นท่าทางของเธอ เทียนเต๋าก็หลุดขำ

“ไม่ต้องสวดมนต์แล้ว ไม่ใช่ของเธอ”

“อ้า !...” เถียนเสี่ยวไม่พอใจ กระทืบเท้า

“จะให้ฉันคาดหวังหน่อยไม่ได้รึไง?”

“ไม่ต้องคาดหวังแล้ว” ลั่วชิงฮวนที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอพูด “อุปกรณ์ชิ้นนี้ดูก็รู้ว่าเป็นไม้เท้า เป็นของใครยังไม่รู้เหรอ?” ในบรรดาพวกเขา มีแค่หลี่เม่ยเม่ยที่เป็นนักเวทย์ ใช้ไม้เท้า พอดูรูปร่างของอุปกรณ์ชิ้นนี้ก็รู้แล้ว... ต้องเป็นของเธอ

“ให้ฉันจริงๆ เหรอ?” หลี่เม่ยเม่ยดีใจ ไม่อยากจะเชื่อ

“อืม มีแต่เธอที่ใช้ได้ เหมาะสมที่สุด” เทียนเต๋ายิ้ม พยักหน้า

“รีบดูค่าสถานะสิ!” เถียนเสี่ยวยังไม่ยอมแพ้ “บางทีฉันอาจจะใช้ได้” อาชีพของเธอเป็นฮีลเลอร์สายนักบำบัดพลังชีวิต การอัพค่าสถานะก็เหมือนกับนักเวทย์ทั่วไป ตามหลักแล้วก็ใช้อุปกรณ์ของนักเวทย์ได้ แค่ไม่ได้ผลจากคุณสมบัติบางอย่าง

“ก็ได้” หลี่เม่ยเม่ยไม่ลังเล รีบแชร์ค่าสถานะของไม้เท้า พอเห็นพลังโจมตีเวทย์ “1-999” ทุกคนก็อึ้งไป

“พลังโจมตีแบบนี้ มันเสี่ยงดวงไปหน่อยรึเปล่า?”

“ถึงเวลาที่เม่ยเม่ยจะโชว์ดวงแล้ว” เถียนเสี่ยวยิ้ม

“ไม่เสถียรเลย!” ลู่คังก็วิจารณ์

“จริง” เทียนเต๋าพยักหน้า “แต่ขีดจำกัดของมันสูงมาก ถ้าดวงดี ฆ่าเทพก็ยังได้” อาวุธเลเวลเดียวกัน อย่างเช่นกระบองวิเศษยืดหดของเทียนเต๋า มีพลังโจมตีแค่ 700 กว่าๆ ขีดจำกัดยังสู้ไม้เท้านี้ไม่ได้ ถ้ามันแสดงพลังออกมาได้ ก็ปราบมอนสเตอร์เลเวลเดียวกันได้

“ฉันเอา!” มีเหลียงเมี่ยวหลิงเป็นตัวอย่าง ครั้งนี้หลี่เม่ยเม่ยก็เลยไม่ลังเล ความไม่เสถียรไม่ใช่ปัญหา สำหรับอาชีพที่โจมตีเร็วๆ แบบเธอแล้ว ขีดจำกัดคือสิ่งสำคัญ แค่ลูกไฟลูกเดียวระเบิด ก็ฆ่าศัตรูได้แล้ว

“งั้นก็ให้เธอ” เทียนเต๋าก็ใจกว้างเหมือนเดิม ยื่นไม้เท้าให้เธอ พร้อมกับกำชับ

“อย่าลืมข้อเสียของมันล่ะ”

“ฉันรู้ ติดสถานะควบคุมง่ายใช่ไหม?” หลี่เม่ยเม่ยพยักหน้า คุณสมบัติของไม้เท้าเธอก็เห็น เข้าใจความหมาย แต่สำหรับเธอแล้ว นี่ไม่ใช่ปัญหา เพราะนักเวทย์ร่ายเวทย์ระยะไกล ศัตรูยังไม่ทันเข้าใกล้ก็โดนฆ่าตายแล้ว ถึงจะเป็นทักษะควบคุมระยะไกล เธอก็มีวิธีรับมือ... อย่างเช่นใช้ทักษะป้องกันสถานะควบคุม

“งั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว” เทียนเต๋าพยักหน้าอย่างพอใจ ยิ้ม “มีอุปกรณ์สองชิ้นนี้ ทีมของพวกเราก็จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ...”

“แล้วของพวกเราล่ะ?” เถียนเสี่ยวได้ยินดังนั้นก็เบะปาก “ทำไมพวกเราไม่ได้อะไรเลย?”

“ใครบอกว่าไม่ได้?” เทียนเต๋าหัวเราะ หยิบอุปกรณ์รัตติกาลที่เหลือออกมา เห็นอุปกรณ์รัตติกาลที่กองเป็นภูเขาบนโต๊ะ ทุกคนก็เงียบ

พวกนี้... เป็นของที่พวกเราดรอปมาเหรอ? ทำไมฉันถึงจำไม่ได้ว่ามีเยอะขนาดนี้?

“พวกนี้เป็นอุปกรณ์ที่ดรอปมาเมื่อคืน พวกเธอดูว่ามีอันไหนใช้ได้บ้าง” เทียนเต๋าพูดอย่างใจเย็น “ผมจำได้ว่าชุดเซ็ตของพวกเธอยังขาดใช่ไหม? รีบดูว่ามีชิ้นส่วนที่เหลือรึเปล่า”

“ว้าว เหมือนจะมี!” เถียนเสี่ยวร้อง รีบค้นหา ไม่นาน เธอก็ร้องอีกครั้ง

“เจอแล้ว!”

“อะไร?”

“ชุดเซ็ตของฉัน” เถียนเสี่ยวพูด หยิบอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งออกมา แล้วก็โชว์ค่าสถานะ เป็นชุดเซ็ตสำหรับฮีลเลอร์ ชื่อว่า “ชีวิตไร้ขีดจำกัด” พอเห็นชุดเซ็ตนี้ ลู่คังก็ตาเป็นประกาย

“อุปกรณ์พวกนี้ ผมมีส่วนแบ่งด้วยใช่ไหม?” เขามองเทียนเต๋า

“แน่นอน” เทียนเต๋าพยักหน้า