บทที่ 82: เขารักษาโดยไม่มีใบอนุญาตนะ!
หลี่ซวี่ชี้ป้าย "มือทองรักษาคน นั่นคือผม!" "รักษาไม่หายไม่คิดตังค์ รักษาตายผมจ่ายค่าทำขวัญ!" "วางใจเถอะ ผมจะดูให้" คนงานเห็นคนรอบข้างยอมรับหลี่ซวี่กันหมด ด้วยความร้อนใจ จึงคุกเข่าลงทันที "หมอผู้วิเศษ ช่วยผมด้วย ลูกผมเพิ่งเจ็ดขวบ แล้วผมก็ไม่มีเงินแล้ว ช่วยรักษาลูกผมก่อน ผมจะรับใช้เป็นวัวเป็นม้าตอบแทน...
