บทที่ 81: รักษาไม่หายไม่คิดตังค์ รักษาตายจ่ายค่าทำขวัญ!
หลี่ซวี่ชี้นิ้วเล็กๆ ไปที่ป้ายข้างหลัง "เห็นไหม มือทองรักษาคน หมายถึงหมอผู้วิเศษอย่างฉันนี่แหละ" "เก่งจัง หมอน้อยผู้วิเศษเก่งจังเลย ให้พี่ลูบหัวหน่อย" "ไปให้พ้น!" หลี่ซวี่สะบัดมือ "ฉันมาตรวจโรค ไม่ได้มาให้เธอเล่น ฉันจะเขียนยาให้" หลี่ซวี่หยิบดินสอ 2B ฉีกกระดาษจากสมุดฝึกเขียน ขีดๆ เขียนๆ "เสร็จแล้ว เ...
