บทที่ 62 สังหารโจรในร้านโลงศพ
ย่านเมืองเหนือ ท่ามกลางตรอกแคบ ๆ ที่แสนเงียบเหงา ที่นี่ไม่มีผู้คนสัญจรมากนัก ทางเดินเต็มไปด้วยโคลน บ้านเรือนรอบข้างถูกปล่อยให้ทรุดโทรม ไร้ผู้ดูแล หลังคากระเบื้องพังลงมาก็ไม่มีใครสนใจ ด้วยความเงียบเหงานี้ จึงมีคนหัวใสนำมาเปิดร้านโลงศพ รับทำพิธีศพเฉพาะกิจ
