บทที่ 570 คำพูดของซูยี่!

"นี่มันสัตว์กลายพันธุ์งั้นเหรอ?"

ซูยี่มองเสือกลายพันธุ์ที่ใหญ่ราวกับภูเขาตรงหน้า ขาทั้งสองข้างอ่อนระทวย

แค่นอนอยู่ ความสูงก็เกินสิบเมตรแล้ว

ถ้ายืนขึ้นมา จะสูงแค่ไหนกัน?

มันกำลังนอนหลับ ดูเหมือนไม่มีความระแวดระวังเลยสักนิด

ซูยี่มองดูเสือยักษ์กลายพันธุ์ และมั่นใจแล้วว่านี่คือสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูยี่ได้เห็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 และยังได้สังเกตในระยะใกล้ขนาดนี้ด้วย

ซูยี่หยิบกล้องออกมา ถ่ายภาพเสือยักษ์กลายพันธุ์ระดับ 10 ตัวนี้ พร้อมกับพยายามเอาชนะความกลัว ให้ตัวเองคุ้นเคยกับการเผชิญหน้าสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 มากขึ้น

ถ้าในใจยังเผชิญหน้ากับสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 ไม่ได้ การจะเอาชนะมันก็คงเป็นเรื่องตลก

พอดีตอนนี้สัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 กำลังหลับอยู่ ซูยี่จึงสามารถค่อยๆ ปรับตัวได้

นอกจากนี้ ฟ้าก็ใกล้มืดแล้ว ไม่เหมาะกับการต่อสู้

ซูยี่เตรียมวางเครื่องระบุตำแหน่งไว้บนตัวเสือยักษ์กลายพันธุ์ระดับ 10 เพื่อที่พรุ่งนี้จะได้หามันเจอทันทีและท้าทายมัน

แม้ซูยี่จะมีความสามารถในการมองเห็นในเวลากลางคืน แต่เสือกลายพันธุ์ระดับ 10 ก็มีความสามารถนี้เช่นกัน

บางทีอาจจะแข็งแกร่งกว่าของซูยี่ด้วยซ้ำ

ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง ซูยี่ก็ปรับตัวกับกลิ่นอายของระดับ 10 ได้ สามารถรับมือได้อย่างสงบ

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขามีพลังจิตที่แข็งแกร่ง ไม่อย่างนั้นอาจต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะปรับตัวได้

หลังจากปรับตัวได้แล้ว ซูยี่ก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที แล้วเข้าไปในยานบิน

"ไป กลับเมืองเยว่กันเลย" ซูยี่รู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 และประสาทสัมผัสด้านกลิ่นที่เหนือธรรมชาติของมัน

ซูยี่กังวลว่าถ้าพักค้างคืนในบริเวณใกล้เคียง เสือกลายพันธุ์ระดับ 10 นั่นอาจจะมาหา

จากนั้น พวกเขาก็บินตรงไปยังเมืองเยว่

วันนี้ หลิงเยว่และคนอื่นๆ ไม่ได้ติดต่อซูยี่เลย

เพราะพวกเธอไม่อยากให้ซูยี่กดดันมากเกินไป เพราะซูยี่กำลังจะไปท้าทายสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 ซึ่งเป็นการกระทำที่อันตรายมาก

อย่างไรก็ตาม พวกเธอติดตามสถานการณ์และตำแหน่งของยานรบทั้ง 5 ลำอย่างใกล้ชิด

เมื่อเห็นยานรบบินกลับมาทางเมืองเยว่ พวกเธอก็รีบมารวมตัวกันที่ลานกว้าง รอการลงจอดของยานรบ

เพราะใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงก็กลับถึงเมืองเยว่แล้ว ความเร็วถือว่าไม่เลว

ก็เพราะความเร็วขนาดนี้ ซูยี่ถึงเลือกที่จะบินกลับมาในคืนนี้

ข้างนอกจะดียังไง ก็ไม่สบายเท่าอยู่บ้าน

"เป็นไงบ้าง วันนี้ได้อะไรมาไหม?" พอซูยี่ลงจากยานรบ หลิงเยว่ก็เดินเข้ามาทักทาย

"ได้ผลดี ฉันเจอเสือกลายพันธุ์ระดับ 10 แล้ว และได้ถ่ายภาพมันในระยะใกล้ด้วย เอาไปฉายให้ทุกคนดูที่ศูนย์บัญชาการได้" ซูยี่พูดพลางหยิบอุปกรณ์ถ่ายภาพออกมา

"เจอจริงๆ ด้วย น่ากลัวมากไหม?" ลู่หรานก็เดินเข้ามาด้วย โอบเอวซูยี่ แนบตัวเข้าหา

"น่ากลัวมากจริงๆ น่ากลัวกว่าตอนที่ฉันอยู่ระดับ 7 แล้วเจอสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 9 ซะอีก แต่ฉันปรับตัวกับกลิ่นอายของมันได้แล้ว พรุ่งนี้ก็พร้อมที่จะลองท้าทายมันแล้ว" ซูยี่อธิบายสั้นๆ พร้อมบอกแผนของตัวเอง

ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องท้าทายสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10

ถ้าไม่ก้าวผ่านขั้นนี้ เขาก็จะไม่มีโอกาสก้าวเข้าสู่ระดับ 10 ได้เลย

ดังนั้น อันตรายแค่ไหนก็ต้องก้าวไป

ขณะเดียวกัน ก้าวนี้ก็ไม่ได้เดินเพื่อตัวเองเท่านั้น

เขาเป็นแบบอย่างของมนุษยชาติ ต่อไปจะต้องมีคนมากมายที่ทะลุถึงระดับ 9 แล้วมองหาวิธีทะลุถึงระดับ 10

ตอนนี้เขาสามารถเป็นคนแรกที่ทะลุถึงระดับ 10 ทิ้งประสบการณ์อันล้ำค่าไว้ให้มนุษยชาติ

ได้ยินคำตอบของซูยี่ ทุกคนก็เคร่งขรึมขึ้นมา

เมื่อซูยี่บอกว่าน่ากลัว มันก็ต้องน่ากลัวมากจริงๆ

ตอนที่ซูยี่ต้านทานการโจมตีเมืองของเผ่าแมลง ยังไม่เคร่งขรึมขนาดนี้เลย

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงศูนย์บัญชาการ

ผู้บังคับบัญชาระดับกลางขึ้นไปของกองทัพบลูสตาร์ที่อยู่ในเมืองเยว่ต่างมารวมตัวกันพร้อมหน้า

ส่วนคนที่ประจำการอยู่ในอีกสองเมืองไม่จำเป็นต้องรีบกลับมา เพราะถ่ายภาพเอาไว้แล้ว ดูเมื่อไหร่ก็ได้

บนจอใหญ่ในศูนย์บัญชาการ ค่อยๆ ปรากฏภาพเสือยักษ์

แม้จะผ่านหน้าจอ ทุกคนก็ยังรู้สึกถึงแรงกดดัน

พลังจิตของซูยี่แผ่คลุมทุกคน สามารถรับรู้ปฏิกิริยาของทุกคนได้อย่างชัดเจน

ถ้าใครมีปฏิกิริยารุนแรงเกินไป ซูยี่ก็จะใช้พลังจิตช่วยเหลือ ป้องกันไม่ให้เกิดบาดแผลในใจถาวร

"น่ากลัวเกินไปแล้ว ถ้ามันยืนขึ้นมา ต้องสูงสามสิบเมตรแน่ๆ เลย" หนิงหย่าดูจบก็รู้สึกว่าเสือยักษ์กลายพันธุ์น่ากลัวเกินไป ซูยี่ไม่ควรไปท้าทายมัน

สัตว์ยักษ์แบบนี้ จะท้าทายและเอาชนะได้จริงๆ เหรอ?

"ดูสิ ขนของมันเหมือนเข็มเหล็ก ดูไม่นุ่มนิ่มเลย น่าแปลก ที่หัวหน้าเข้าใกล้แล้วมันไม่สนใจ ยังนอนหลับอยู่ได้" ฉินลี่ก็รู้สึกว่าเสือยักษ์กลายพันธุ์ระดับ 10 นี้น่ากลัวเกินไป

สัตว์กลายพันธุ์ระดับนี้ เพียงแค่มีสิ่งมีชีวิตเข้าใกล้ พวกมันก็รู้ได้ชัดเจน แม้จะอยู่ในภาวะหลับสนิท

เว้นแต่ว่าอีกฝ่ายไม่สำคัญเลย ไม่กังวลว่าจะมีสิ่งมีชีวิตเข้าใกล้หรือทำร้ายตัวเองได้

เสือกลายพันธุ์ระดับ 10 นี้ต้องเป็นกรณีนี้แน่ มันคงไม่สนใจซูยี่ คิดว่าซูยี่ทำอันตรายมันไม่ได้ ถึงได้ไม่ยอมตื่น

"ตอนนี้ยังไม่รู้พลังที่แท้จริงของมัน และไม่รู้ว่ายานรบของเราจะทำร้ายมันได้จริงหรือไม่ แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่อาจหยุดฉันไม่ให้ลงมือพรุ่งนี้ได้" ซูยี่แสดงความคิดของตัวเองอย่างชัดเจน

เขาไม่อยากให้ทุกคนเห็นเสือกลายพันธุ์ระดับ 10 แล้วมาห้ามไม่ให้เขาไปท้าทายสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10

ทุกคนเข้าใจความหมายของซูยี่ดี จึงไม่มีใครพูดอะไรอีก

"ที่ฉันถ่ายมา ก็แค่อยากให้ทุกคนเห็นว่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 มีอยู่จริง นอกจากนี้ ก็เป็นการเตือนพวกคุณ เมื่อมีสัตว์กลายพันธุ์ระดับ 10 อยู่ มันก็อาจจะมาโจมตีเมืองของเรา มาโจมตีเพื่อนร่วมชาติของเรา"

"เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์กลายพันธุ์ เผชิญหน้ากับศัตรู เราไม่มีโอกาสประนีประนอม เพราะการประนีประนอมก็คือความตาย จุดนี้ผมเชื่อว่าพวกคุณเข้าใจดี และมีประสบการณ์มามาก ศัตรูของเราไม่ได้มีแค่หนึ่งหรือสอง สิ่งมีชีวิตที่มีเจตนาร้ายต่อเรา ไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็คือศัตรู"

"ตอนนี้แค่อยู่ในดาวบลูสตาร์ของเรา ต่อไปอาจจะเป็นอารยธรรมอื่น ดาวดวงอื่นในจักรวาล ดังนั้น ทุกคนควรปรับตัวกับจุดนี้ให้เร็วที่สุด"

พูดจบแล้ว ซูยี่ก็ออกจากศูนย์บัญชาการทันที

ตอนนี้ ต้องให้คนเหล่านี้ได้ขบคิดคำพูดของเขา

หลังจากออกจากศูนย์บัญชาการแล้ว ซูยี่ก็ไปที่โรงอาหารทันที

กินอิ่มแล้ว จึงจะพักผ่อนได้ดี เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่สำหรับการต่อสู้วันพรุ่งนี้

(จบบท)