บทที่ 542 "สงครามธุรกิจ" กับหลินลู่
เลี้ยงข้าว ตัดหัว รับเป็นสุนัข นี่คือไพ่สามใบ หวังซินฟังคำพูดของป่าวฟานแล้วก็ไม่รู้สึกว่าอีกฝ่ายพูดผิด เขาผ่านการก่อตั้งธุรกิจมาหลายครั้ง นำทีมสตาร์ทอัพมามากมาย ประสบการณ์และความสามารถในการมองคนและบริหารลูกน้องนั้นไม่ธรรมดา เขาเห็นด้วยกับคำพูดของป่าวฟาน รู้สึกว่าบทสนทนาในภาพยนตร์ "ปล่อยให้กระสุนบิน"...
