บทที่ 488 “นี่เรียกว่าผ้าอ้อม”
บทที่ 488 “นี่เรียกว่าผ้าอ้อม” เย่ออวี่ปินมีท่าทางเหมือนเห็นผี ส่วนฟู่เฉินอันก็ไม่อยากให้เขาตกใจซ้ำไปซ้ำมา จึงตัดสินใจอธิบายทุกอย่างให้ชัดเจนในครั้งเดียว “ที่นั่นคนธรรมดาไม่สะดวกที่จะไป ฉันคิดว่าจะเอาวัคซีนไปเอง แล้วฉีดเองที่บ้าน แบบนี้พอจะได้ไหม?” เย่ออวี่ปินเข้าใจทันที: “พวกสุนัขนั่นเลี้ยงไว้ที่ฟา...
