บทที่ 424 : ต่างคนต่างมีความลับ
หนิงเฉินจิ้มแก้มเล็กๆ ของจิ่วกงจู่ "ขอบคุณองค์หญิงที่พระราชทาน!" จิ่วกงจู่ก้มหน้าด้วยความเขินอาย องค์ชายห้าทอดพระเนตรมองทั้งสองที่สนิทสนมกัน ในดวงพระเนตรวาบไหวด้วยความริษยาอย่างลึกซึ้ง พระองค์ยัดขนมชิ้นสุดท้ายเข้าพระโอษฐ์ แล้วลุกขึ้นเดินมา จับมือไหวอันกงจู่พร้อมทำเสียงออดอ้อน "ไหวอัน ขนมหมดแล้ว!" สี...
