บทที่ 269 : "เขา"
มองดูสิ่งที่ลอยมากับน้ำทะเล ถูกคลื่นซัดเข้าใกล้เกาะเล็กเรื่อยๆ ไม่เพียงแต่ขนแขนของเขาลุกชัน แต่ขนทั้งตัวก็ลุกซู่ไปหมด มองเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เขาอยากจะควักลูกตาตัวเองทิ้ง ไม่จำเป็นต้องมีสายตาดีขนาดนี้ทำไม? เย่ฮุ่ยเหม่ยรู้สึกว่าถุงในมือเธอเต็มแล้ว เงยหน้ามองหา อยากจะเรียกพี่สามหรือพ่อมาช่วยลาก แต...
