บทที่ 268 : ขนลุกซู่
เย่เหย่าตงยืนฟังเสียงวิพากษ์วิจารณ์อันวุ่นวายรอบข้างอยู่พักใหญ่ ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเป็นเวลานาน รู้สึกว่าเสียเวลาไปบ้าง ขณะที่กำลังจะเดินจากไป ก็เห็นผู้คนด้านหน้าเคลื่อนไหวพร้อมเสียงอึกทึกดังออกมาจากฝูงชน "มาแล้ว มาแล้ว ออกมาแล้ว..." ชาวบ้านที่ยืนล้อมวงอยู่หลายชั้นพากันตื่นเต้น ราวกับมีผู้นำคนสำค...
