บทที่ 17: เกมขยะ

บทที่ 17: เกมขยะ

“ทุกคน ผมเดาผิดไปอีกแล้ว! ดูเหมือนเกมนี้จะไม่ใช่เกมแอคชั่นที่ยาก แต่มันเป็นเกมที่ยากในแบบ… เอ่อ… เกมปีนเขาหรือเกมแนวกระโดดข้ามแพลตฟอร์ม?”

“แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ เกมแนวนี้ผมก็ถนัด ก่อนหน้านี้ผมเคยเล่นโหมด ‘กระโดดข้ามแพลตฟอร์ม’ ในเกม FPS หลายเกม เช่น ‘เส้นทางสู่การบินสูง’ บอกเลยเรื่องกระโดดผมนี่ยังไม่เคยกลัวใคร!”

“วันนี้จะมาสาธิตให้ดูว่าอะไรคือเทคนิคการกระโดดขั้นเทพ!”

ในฐานะสตรีมเมอร์ การ ‘โม้’ และ ‘พูดจาหนักแน่น’ เป็นทักษะสำคัญ และติ้งเจี่ยงซือก็เชี่ยวชาญในเรื่องนี้

เพียงไม่กี่คำพูด เขาก็สามารถเปลี่ยนความสนใจของผู้ชมจาก ‘โฆษณา’ มาสู่เนื้อหาของเกมได้อย่างง่ายดาย

หลังจากทำความคุ้นเคยกับการควบคุมเกมอย่างง่ายๆ ติ้งเจี่ยงซือก็เริ่มการเดินทางของซิซิฟัส

“เอาล่ะทุกคน ข้างหน้ามีโค้ง เราค่อยๆ ไปอย่างระมัดระวัง…

“ผ่านไปได้ไม่มีปัญหาเลย สบายมาก!

“นี่มีร่องน้ำ

“โอเค ไม่เป็นไร ยกหินขึ้นแล้วกระโดดข้ามไปเลย!”

“เกมนี้ง่ายมาก การควบคุมแค่นี้ ใครๆ ก็เล่นได้ แม้แต่คุณย่าผมก็น่าจะเล่นได้ แค่เดินขึ้นไปตามถนนเส้นนี้เอง… ไม่เห็นยากเลย!”

ติ้งเจี่ยงซือยังรู้สึกมั่นใจและพูดคุยหยอกล้อกับผู้ชมในแชทไปด้วย

ช่วงเริ่มเกม ความอดทนของเขายังเต็มเปี่ยม เขาจึงพยายามผ่านอุปสรรคแต่ละอย่างอย่างรอบคอบ และในที่สุดก็ปีนขึ้นมาถึงชั้นแรกของภูเขา ซึ่งก็คือชั้นของ ‘ผู้ที่สำนึกผิดเพราะความเกียจคร้าน’ โดยมีตัวละครสำคัญชื่อเบลลาควา

บริเวณนี้น่าจะถือว่าเป็นชั้นนอกของนรกวงแรก

ในนรกวงที่สี่ด้านในก็มีพื้นที่คล้ายๆ กันชื่อว่า ‘ผู้เกียจคร้าน’ ธีมของสองชั้นนี้เกี่ยวกับ ‘ความขี้เกียจ’ เหมือนกัน

สิ่งปลูกสร้างในชั้นนี้ประกอบด้วยกองขยะจำนวนมหาศาล บ้านที่พังทลายถนนที่เต็มไปด้วยสิ่งของที่ไม่ถูกจัดการ และโครงการที่ถูกทิ้งร้าง

อย่างไรก็ตาม ชั้นนอกของนรกนี้มีขยะน้อยกว่าและระดับความยากต่ำกว่า เปรียบเสมือนเวอร์ชัน ‘เบาๆ’ ของนรกวงใน

เมื่อเดินทางมาถึงชั้นนี้จึงนับได้ว่าซิซิฟัสได้เข้าสู่เส้นทางนรกอย่างแท้จริง และระดับความยากก็เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน

หลังจากผ่านกองขยะจำนวนมาก ติ้งเจี่ยงซือก็ได้พบกับตัวละครสำคัญของชั้นนี้ เบลลาควา

เบลลาควาเป็นยักษ์ขนาดใหญ่ที่แบกสิ่งของหนักอึ้งไว้เต็มหลัง ทำให้เขาไม่สามารถยืดตัวตรงได้

สองเท้าของเขาทิ้งรอยลึกไว้บนพื้น โดยรอยเหล่านั้นเป็นรูปวงกลมเพราะเขาเดินวนรอบชั้นนี้ซ้ำๆ ไม่จบสิ้น

การกระทำนี้เป็นการชำระล้างนิสัยเกียจคร้านในช่วงชีวิตก่อนตาย

ติ้งเจี่ยงซือคิดว่าตัวเองจะสามารถพูดคุยหรือโต้ตอบกับ NPC ยักษ์ตัวนี้ได้ แต่ก็คิดผิด

เบลลาควาและ NPC อื่นๆ ดูเหมือนจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของฉากในเกม และนอกจากการเคลื่อนไหวแล้ว พวกเขาไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์อะไรเพิ่มเติม

“เฮ้ ทุกคน ผมมีความคิดที่บ้าบิ่นอยู่ในหัว…

“ถ้าผมดันก้อนหินไปขวางเขาไว้ล่ะ? จะเกิดอะไรขึ้น?”

ความคิดนี้ผุดขึ้นเมื่อเขาผ่านอุปสรรคและเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย เขาจึงลองทำดู

ติ้งเจี่ยงซือดันก้อนหินตามเบลลาควาไปจนทัน และหักเลี้ยวเพื่อนำก้อนหินไปวางขวางหน้าของยักษ์ตัวใหญ่

แต่ในวินาทีถัดมา ยักษ์เบลลาควาก็เดินผ่านก้อนหินนั้นไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเตะก้อนหินกระเด็นไป!

“เฮ้ย! โอ้โห!”

ติ้งเจี่ยงซืออุทานเสียงดัง เขาเห็นก้อนหินหลุดออกจากการควบคุมของซิซิฟัส

ก้อนหินนั้นกลิ้งขึ้นไปบนเนินเขาเล็กน้อยด้วยแรงเฉื่อย ก่อนจะเปลี่ยนทิศทางด้วยแรงโน้มถ่วง และเริ่มกลิ้งลงเนินด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กลับไปยังชายหาดที่เป็นจุดเริ่มต้น

“เฮ้ย! เฮ้ย!! อย่านะ!!!”

ติ้งเจี่ยงซือตื่นตระหนกทันที เขาพยายามควบคุมซิซิฟัสเพื่อหยุดก้อนหิน แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะมุมกล้องของเกมเปลี่ยนไปติดตามก้อนหินแทน

เขาทำได้เพียงมองดูมันกลิ้งลงเนิน กระเด้งกระดอนผ่านอุปสรรคต่างๆ ก่อนจะลงไปถึงชายหาดพร้อมเสียงดังสนั่น

ทันใดนั้น ซิซิฟัสก็ถูกส่งกลับไปยังจุดเริ่มต้นข้างก้อนหิน

เขาถอนหายใจยาวและส่ายหัวด้วยความเสียดาย แต่สุดท้ายก็ลุกขึ้นยืนและจับก้อนหินอีกครั้ง

ดูเหมือนว่าในเกมนี้ ซิซิฟัสและก้อนหินจะมีสถานะเหมือน ‘วิญญาณที่ผูกพันกัน’

หากก้อนหินหลุดมือ ซิซิฟัสจะไม่สามารถทำอะไรได้อีกนอกจากเริ่มต้นใหม่จากจุดที่ก้อนหินหยุดลง

ติ้งเจี่ยงซือใช้เวลา 30 นาทีในการปีนขึ้นมาถึงชั้นนี้ แต่ก้อนหินกลับใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการกลิ้งกลับลงไป

บทที่ 18: ความอ่อนแอของตัวละคร

ช่วงเวลาที่ก้อนหินกลิ้งลงไปนั้น ติ้งเจี่ยงซือได้สัมผัสกับความรู้สึก ‘หัวใจหยุดเต้น’ อย่างแท้จริง

เขาอ้าปากค้าง มองดูข้อความ “ฮ่าฮ่าฮ่า” ที่เต็มหน้าจอแชท และไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกมาจากปากของเขา

“เกมนี้ไม่มีจุดเซฟเลยเหรอ?!

“ถ้ารู้แบบนี้ผมจะไม่ทำตัวเองให้ลำบากเลย!”

ติ้งเจี่ยงซือรู้สึกเสียใจ แต่เสียใจไปก็ไม่มีประโยชน์ เขาจึงต้องเริ่มต้นดันก้อนหินอีกครั้ง พร้อมกับเดินทางซ้ำเส้นทางเดิม

หลังจากผ่านความยุ่งยากนี้ ติ้งเจี่ยงซือเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงในแนวคิดอย่างไม่รู้ตัว

เขาเริ่มอยากได้ผลลัพธ์ที่เร็วขึ้น โดยละทิ้งเส้นทางที่ปลอดภัยและมั่นคง เพื่อไปลองเส้นทางที่อันตราย แต่ดูเหมือนว่าจะประหยัดเวลาได้มากกว่า

แน่นอนว่าความคิดแบบนี้นำมาซึ่งความล้มเหลวที่บ่อยขึ้นเช่นกัน

แม้รอยยิ้มจะหายไปจากหน้าของสตรีมเมอร์ แต่มันกลับไปปรากฏอยู่บนหน้าของผู้ชมในแชทแทน

การดูติ้งเจี่ยงซือพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่ากลายเป็นความบันเทิงสำหรับผู้ชม และความนิยมของการถ่ายทอดสดก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเล่นเกมต่อไป ผู้ชมเริ่มเข้าใจกลไกที่ลึกซึ้งขึ้นของเกมนี้

แม้เกมจะดูเหมือนเป็นแค่ ‘เกมดันหิน’ ธรรมดา แต่จริงๆ แล้วมันมีกลไกการเคลื่อนที่ถึงสามรูปแบบ

รูปแบบที่หนึ่ง: ‘โหมดปกติ’

การกดปุ่ม ‘ASWD’ เพื่อดันก้อนหินไปตามเส้นทางหลักขึ้นไปยังยอดเขา นี่คือวิธีที่ปลอดภัยที่สุด

แม้ว่าความชันของทางจะทำให้เคลื่อนที่ช้าลง และต้องใช้แรงมากเมื่อผ่านอุปสรรค แต่ก้อนหินจะไม่หลุดจากมือแน่นอน

หากต้องการเลี้ยว ผู้เล่นเพียงแค่ปรับมุมมองด้วยเมาส์ จากนั้นกดคลิกขวาเพื่อให้ซิซิฟัสปรับตัวไปในทิศทางใหม่

รูปแบบที่สอง: ‘โหมดขับรถ’

ติ้งเจี่ยงซือค้นพบว่า ถ้ากดค้างปุ่มคลิกขวา มุมมองของผู้เล่นจะหมุนตามการเคลื่อนที่ของซิซิฟัสโดยตรง ทำให้การดันก้อนหินรู้สึกเหมือนเล่นเกมจำลองการขับรถ

ข้อดีของโหมดนี้คือ สามารถปรับตำแหน่งได้อย่างแม่นยำ และเหมาะสำหรับการผ่านทางโค้งที่ซับซ้อน

อย่างไรก็ตาม ข้อเสียคือเมื่อก้อนหินเริ่มกลิ้ง การหยุดมันจะใช้เวลาพอสมควร หากมีโค้งอันตรายอยู่ข้างหน้า ก็มีโอกาสที่จะ ‘ล้มเหลว’ ได้

รูปแบบที่สาม: ‘โหมดแบกหิน’

ผู้เล่นสามารถกดปุ่มคลิกซ้ายค้างเพื่อยกก้อนหินขึ้นและกระโดดข้ามอุปสรรคบางอย่าง หรือแม้แต่กระโดดไปยังพื้นที่ลอยกลางอากาศ

เส้นทางใหม่นี้เต็มไปด้วยความเสี่ยง แต่ถ้าทำได้สำเร็จ จะช่วยประหยัดระยะทางได้มาก อย่างไรก็ตาม หากล้มเหลว ผู้เล่นจะต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด

แม้ดูเผินๆ เกมนี้จะดูสนุก แต่ปัญหาของเกมคือ ช่องว่างระหว่าง ‘ดูสนุก’ และ ‘เล่นสนุก’ นั้นใหญ่มาก!

และปัญหาสำคัญของเกมนี้ก็คือ รายละเอียดของการควบคุมที่ซับซ้อน

ติ้งเจี่ยงซือเคยคิดว่าเขาเริ่มเข้าใจกลไกของเกมนี้แล้ว และสามารถเล่นได้ราบรื่น

แต่เขาคิดผิด เพราะความท้าทายที่แท้จริงเพิ่งเริ่มต้นขึ้น

“ทำไมล่ะ! ผมยืนอยู่แล้วทำไมตกลงมาอีก!”

“เฮ้ย! คนพวกนี้เบียดผมทำไมเนี่ย?!”

“เดี๋ยวก่อน! ตรงนี้วางก้อนหินไม่ได้เหรอ? ทำไมมันกลิ้งลงไปล่ะ!!!”

“พี่น้องครับ คุณช่วยบอกผมทีว่า ซิซิฟัสไม่ใช่เทพเหรอ? ทำไมถึงเหมือนคนที่ไม่มีแรงเลยเนี่ย!!”

เสียงโอดครวญจากติ้งเจี่ยงซือดังไม่ขาดสายในการถ่ายทอดสด

และดูเหมือนว่ากับดักที่ลิลิธได้วางไว้สำหรับเกมนี้เริ่มออกฤทธิ์ นั่นคือ: ตัวละครในเกมที่มีความอ่อนแออย่างมาก