บทที่ 132 มนุษย์ ในโลกมนุษย์มีมังกรดำเลือดบริสุทธิ์อยู่ตัวหนึ่ง ระวังเขาจะซัดเจ้าตาย (ฟรี)

คำพูดเมื่อครู่ของไวเคานต์มนุษย์มีประโยคหนึ่งที่พูดได้ดีมาก ภูผายลัดเปลี่ยนผู้มีความสามารถผลัดกันออกมา แต่ละคนรุ่งเรืองอยู่ได้เพียงร้อยปี

สำหรับโซเฟีย ยุคของบรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายผ่านไปแล้ว ยุคนี้เป็นของพวกเขาคนรุ่นใหม่ที่ยังไม่มีชื่อเสียง

ไม่ใช่ทุกสิ่งมีชีวิตจะเป็นเหมือนพวกมังกรที่ยิ่งมีชีวิตอยู่นานก็ยิ่งแข็งแกร่ง สำหรับผู้แข็งแกร่งมนุษย์แล้ว กาลเวลาจะค่อยๆ บั่นทอนพลังเลือดของพวกเขา ค่อยๆ ดับเปลวไฟแห่งชีวิตที่เคยเจิดจ้าของพวกเขา

มังกรยิ่งมีชีวิตอยู่นาน พลังก็ยิ่งแข็งแกร่ง

ผู้แข็งแกร่งมนุษย์ยิ่งมีชีวิตอยู่นาน พลังก็ยิ่งถดถอยเร็ว

จะแข็งแกร่งต่อไปได้ เว้นแต่ผู้แข็งแกร่งมนุษย์จะสามารถรวบรวมคุณสมบัติของเทพเจ้า จุดเพลิงทิพย์ได้ในช่วงชีวิตที่จำกัด

ที่เรียกว่าเทพดาบ เทพแห่งดาบ เป็นเพียงแค่มีคุณสมบัติเบื้องต้นที่จะรวบรวมคุณสมบัติของเทพเจ้าเท่านั้น

รวมถึงผู้แข็งแกร่งระดับ 'เทพ' เหล่านั้นก็เช่นกัน

ระดับที่สูงกว่าผู้แข็งแกร่งระดับ 'เทพ' คือ 'กึ่งเทพ'

สิ่งมีชีวิตระดับกึ่งเทพ ไม่อาจใช้คำว่าผู้แข็งแกร่งมาอธิบายได้อีกต่อไป สามารถเรียกพวกเขาว่า 'กึ่งเทพ' 'เทพจอมปลอม'

สิ่งมีชีวิตแบบนี้ แม้แต่เขาและเอรินาที่เป็นมังกรระดับนี้เจอ ก็ต้องเรียกพวกเขาว่า 'ท่าน' ด้วยความเคารพ

ที่ดีที่สุดคือไม่เจอสิ่งมีชีวิตระดับนี้ เพราะง่ายที่จะกลายเป็นม้าของพวกเขา หรือกลายเป็นอุปกรณ์บนตัวพวกเขา

สิ่งมีชีวิตระดับกึ่งเทพ มังกรศักดิ์สิทธิ์สู้ได้

ราชามังกรก็บดขยี้พวกเขาได้โดยตรง

มังกรของพวกเขามีสามประเภท: มังกรธรรมดา มังกรศักดิ์สิทธิ์ ราชามังกร

ระหว่างมังกรธรรมดากับมังกรศักดิ์สิทธิ์ ยังมีมังกรอีกประเภทหนึ่ง มังกรประเภทนี้แข็งแกร่งกว่ามังกรธรรมดา แต่อ่อนกว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อย มังกรแบบนี้เจอกึ่งเทพอาจจะคิดพัฒนากึ่งเทพให้เป็นบริวาร

ส่วนมังกรศักดิ์สิทธิ์จะสนใจแต่เทพใหม่ที่เพิ่งจุดเพลิงทิพย์เท่านั้น

กึ่งเทพยังไม่เข้าตาพวกเขา

ราชามังกรพูดในแบบมนุษย์คือ เทพเจ้าที่เดินอยู่ในโลก

พลังของบรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย น่าจะอยู่ในระดับเทพดาบ หรืออาจจะแตะถึงระดับเทพแห่งดาบ

แม้เขาจะเป็นเทพแห่งดาบ ก็ยังไม่แข็งแกร่งเท่าโซเฟีย

โซเฟียชาติก่อนเป็นเทพธิดาแห่งวิหารเทพธิดาแห่งปัญญา หลังจากกลับชาติมาเกิด ชาตินี้กลายเป็นเทพธิดาแห่งวิหารเทพสงคราม

ปัญญาทำให้นางเข้าใจคาถาศักดิ์สิทธิ์ทรงพลังต่างๆ ได้ในเวลาอันสั้นที่สุด ความกล้าหาญทำให้นางกลายเป็นเทพแห่งสงครามที่กล้าหาญในการรบ

เมื่อไม่กี่ปีก่อน นางก็สามารถเอาชนะมังกรสายฟ้าเอรินาได้แล้ว โดยไม่ต้องพึ่งอาวุธศักดิ์สิทธิ์ใดๆ

ถ้าบรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายมีดาบศักดิ์สิทธิ์สักเล่ม บางทีอาจจะสู้กับโซเฟียได้

พูดแบบนี้ไม่ใช่การดูถูกบรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย ความจริงเป็นเช่นนั้น

การดูถูกบรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย เท่ากับดูถูกตัวพวกเขาเอง

เอรินาใช้ภาษามังกรคุยกับเขา คงเป็นเพราะไม่อยากให้บรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายเข้าใจผิดว่าบทสนทนาของพวกเขาเป็นการดูถูกเขาและยกย่องโซเฟีย

"เจ้าพูดแบบนี้ข้าวางใจแล้ว เดี๋ยวก่อน มนุษย์ตรงหน้านี้ยังเป็นนักเรียกวิญญาณด้วย เขาไม่ใช่แค่นักดาบธรรมดา พลังต่อสู้ของเขา... อาจจะแข็งแกร่งกว่าที่พวกเราคิดไว้อีกหน่อย"

"คิดมากไป โซเฟียก็เรียกวิญญาณวีรชนได้ เจ้าเป็นคู่สัญญาของโซเฟีย เรื่องที่นางเรียกวิญญาณวีรชนได้เจ้าไม่รู้หรือ?

ในฐานะนักเรียกวิญญาณเหมือนกัน ตำแหน่งของโซเฟียทำให้มีวิญญาณวีรชนมากมายยินดีตอบรับการเรียกของนาง ต่อสู้เพื่อนาง อย่าลืมว่า ชาติก่อนนางยังเป็นเทพธิดาแห่งวิหารเทพปัญญา เคยช่วยผู้แข็งแกร่งมากมายคลายความสงสัย

ถ้าบรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายประลองกับโซเฟียในฐานะนักเรียกวิญญาณ คนที่แพ้จะต้องเป็นบรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายแน่นอน

ไม่ต้องเปรียบเทียบแล้ว บรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายแข็งแกร่งถึงขั้นนี้ก็ดีมากแล้ว ถ้าให้ทรัพยากรเท่าโซเฟียแก่เขา เขาน่าจะมีโอกาสรวบรวมคุณสมบัติของเทพเจ้า กลายเป็นกึ่งเทพ ถ้าโชคดีอาจจะจุดเพลิงทิพย์

การเป็นเทพใหม่ก็ไม่ใช่ไม่มีทาง อย่างไรเสียไวเคานต์มนุษย์ผู้นี้ก็ได้รับการยอมรับจากเทพของพวกเรา ไม่ได้แย่ไปถึงไหน"

มังกรสายฟ้าเอรินาพยักหน้า มังกรทองออสตินพูดมีเหตุผล มนุษย์ตรงหน้านี้ที่แข็งแกร่งได้ถึงขั้นนี้ ก็นับว่ายอดเยี่ยมแล้วจริงๆ

สามารถฟันดาบสยบนางและออสตินได้ ทั้งยังทำลายลมหายใจมังกรของพวกเขา ชื่อบรรพชนแห่งดาบมังกรร้ายนี้เขาสมควรได้รับ

มังกรน้อยลูเซียนั่งยองๆ อยู่ข้างมังกรร้ายแลนซ์ ถือก้อนหินเล็กๆ วาดวงกลมบนพื้น

มังกรสายฟ้าและมังกรทองคุยกันด้วยภาษามังกร นางฟังออกบางส่วน

บรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย โซเฟีย นักเรียกวิญญาณแห่งวิหารเทพสงคราม

มังกรทั้งสองกำลังถกกันว่ามังกรร้ายจะสู้กับเด็กสาวชื่อโซเฟียคนนี้ได้หรือไม่

โซเฟีย ซูเฟีย

ซูเฟียเป็นชื่อที่เทพธิดานักรบใช้ตอนท่องไปในโลกมนุษย์

โซเฟียเป็นคนของวิหารเทพสงคราม

ฟังจากชื่อเป็นเด็กผู้หญิง

โซเฟียจะไม่ใช่อีกชื่อหนึ่งที่เทพธิดานักรบใช้ตอนท่องไปในโลกมนุษย์หรอกนะ?

ความเป็นไปได้นี้น้อยมาก

ช่างกระอักกระอ่วนเสียจริง

มังกรทองและมังกรสายฟ้าอยู่ๆ ก็ใช้ภาษามังกรคุยกัน พวกเขาคงไม่อยากให้มังกรร้ายรู้เนื้อหาที่พวกเขาคุยกัน

ในสถานการณ์ปกติ พวกเขาคิดแบบนี้ก็ไม่ผิด ในโลกมนุษย์คนที่ฟังภาษามังกรออก นอกจากนักประวัติศาสตร์บางคนที่ชอบศึกษาประวัติศาสตร์ ตัวอักษร และภาษาของเผ่ามังกร คนส่วนใหญ่ก็ฟังภาษามังกรไม่ออก

แต่มังกรร้ายไม่ใช่มนุษย์นี่นา เหมือนพวกเขา เป็นมังกรเลือดบริสุทธิ์ ภาษามังกรที่พวกเขาพูด มังกรร้ายฟังออกทั้งหมด

ถ้าวันไหนมังกรทองและมังกรสายฟ้ารู้ว่าบรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย ไวเคานต์มนุษย์ที่พวกเขาพูดถึง ที่จริงเป็นมังกรเลือดบริสุทธิ์ตัวหนึ่ง

แล้วนึกถึงเรื่องที่วันนี้พวกเขา 'วางแผนลับ' ต่อหน้ามังกรร้าย จะอายจนไม่กล้าพูดกับมังกรร้ายไหม?

มังกรร้ายก็ช่างร้ายกาจ ยืนอยู่ตรงนั้นขมวดคิ้ว อึกอัก กลัดกลุ้ม ถอนหายใจ

ทั้งที่ฟังออก แต่ยังแกล้งทำเป็นอยู่

ทำไมนางถึงนั่งยองๆ วาดวงกลม?

เพราะนางกลัวว่าตัวเองจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่

มังกรร้ายเวลาร้ายกาจ แม้แต่พวกร่วมเผ่าก็ไม่ละเว้น

นางปลาหมึกไม่รู้ว่าคืบคลานมาอยู่ข้างนางตั้งแต่เมื่อไหร่ มองมังกรทองและมังกรสายฟ้าพลางถอนหายใจ

คงถอนหายใจที่ไม่ได้กินมังกรทั้งสอง

สมแล้วที่เป็นปีศาจทะเลลึก แม้แต่มังกรก็อยู่ในเมนูของนาง

แลนซ์กำลังคิดว่าตัวเองเคยเจอโซเฟียที่มังกรสายฟ้าพูดถึงหรือไม่

คิดอยู่นาน ในความทรงจำของเขาดูเหมือนไม่มีเด็กสาวคนนี้

พวกเขาพูดถึงโซเฟีย ไม่ใช่ซูเฟีย

ตอนกลับไปจะติดต่อซูเฟียดู ดูว่าซูเฟียรู้ภูมิหลังของโซเฟียคนนี้บ้างไหม

มังกรทองออสตินเปลี่ยนเป็นมนุษย์ ไม่ใช่ร่างมนุษย์มังกร ที่จริงตั้งใจจะเปลี่ยนเป็นร่างมนุษย์มังกรเพื่อทำให้ไวเคานต์มนุษย์ตรงหน้าตกใจ

ผลคือไวเคานต์มนุษย์ไม่เพียงไม่ตกใจในตัวตนของเขา ยังฟันดาบใส่เขาอีก

สู้ต่อไม่ได้แล้ว

ปีศาจทะเลลึกเปลี่ยนเป็นเด็กสาวตัวเล็กที่สูงไม่ถึงมังกรน้อย

ดูจากภายนอก ใครจะคิดว่าเด็กสาวตัวจ้อยแบบนี้จะเป็นปีศาจทะเลลึกที่กล้าล่ามังกร?

มังกรน้อยที่ไวเคานต์มนุษย์เลี้ยงกับปีศาจทะเลลึกชัดเจนว่ารู้จักกัน

มังกรสายฟ้าเอรินาก็เปลี่ยนเป็นมนุษย์ เปลี่ยนเป็นหญิงสาว

ผมยาวสีน้ำเงินม่วงปล่อยสยายอย่างอิสระด้านหลัง บนศีรษะมีเขาสองเขาที่เปล่งประกายไฟฟ้า ดวงตาทรงรีสีน้ำเงินม่วงดูมีเสน่ห์ลึกลับ

สวมชุดกระโปรงยาวสีน้ำเงินม่วงคู่กับถุงน่องสีดำ สวมรองเท้าส้นสูง

ทุกการเคลื่อนไหวแฝงไว้ด้วยเสน่ห์อันลึกลับ

มังกรน้อยเห็นมังกรสายฟ้าที่เปลี่ยนเป็นมนุษย์ ในดวงตาทรงรีฉายแววใฝ่ฝัน เมื่อนางโตขึ้น ก็จะแต่งตัวแบบนี้เหมือนกัน

อือๆ ทำไมขาของพี่มังกรสายฟ้าถึงยาวขนาดนั้น?

นางต้องกินเนื้อย่างไปอีกเท่าไหร่ ถึงจะมีขายาวเรียวตรงคู่นี้?

หน้าตาก็สวยด้วย

"บรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย... ช่างเถอะ ข้าจะเรียกเจ้าว่าไวเคานต์มนุษย์ดีกว่า ไวเคานต์มนุษย์ ข้าชื่อเอรินา ต่อไปเจ้าเรียกข้าว่าเอรินาได้โดยตรง

เจ้ากับปีศาจทะเลที่เปลี่ยนเป็นมนุษย์นั่นมีความสัมพันธ์อะไรกัน?"

"ทั้งเป็นศัตรูทั้งเป็นมิตร"

"ทำไมเจ้าถึงเลือกศรัทธาต่อเทพของข้า?"

"ข้าเคารพเทพเจ้าทุกองค์ในระดับพื้นฐานที่สุด การสร้างวิหารเทพมังกร เป็นการเลือกของบริวารในดินแดนของข้า"

เป็นการเลือกของบริวารในดินแดนของเจ้า ไม่ใช่การเลือกของเจ้า?

คำพูดของไวเคานต์มนุษย์สามารถตีความได้แบบนี้หรือ?

ในใจเอรินารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย วิหารเทพมังกรปรากฏในโลกมนุษย์ นางย่อมหวังว่ามนุษย์ที่สร้างวิหารเทพมังกรจะเป็นศาสนิกชนของเทพมังกร

ศรัทธาต่อเทพมังกรด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์

"ควบคุมปีศาจทะเลที่ทั้งเป็นศัตรูทั้งเป็นมิตรของเจ้าให้ดี นางตะกละแบบนี้ ถูกฆ่าตายได้ง่าย ในโลกมนุษย์มีผู้ที่สามารถฆ่านางได้อยู่ไม่น้อย เจ้าควรให้นางระวังตัวสักหน่อย

เมื่อครู่ถ้าเจ้าไม่มาขวาง นางจะกลายเป็นอาหารค่ำของข้าและออสตินคืนนี้"

"พวกเจ้าสู้แลนซ์ไม่ได้หรอก แลนซ์รู้จักถนอมอาหาร พวกเจ้ารู้แต่จะทำลาย ตอนแลนซ์ต่อสู้กับข้า เห็นขาของข้าหล่น จะรีบเก็บทันที แล้วเอากลับไปทำอาหาร"

พลังต่อสู้ก็สู้แลนซ์ไม่ได้ อาหารสองจานต่อสู้นางหนึ่งคน ถึงจะทำให้นางกลายเป็นอาหารได้ แลนซ์อยู่ในทะเลลึกยังสามารถสู้กับนางที่เป็นปีศาจระดับราชาได้อย่างสูสี แถมยังได้เปรียบเล็กน้อย

พูดไวเคานต์มนุษย์ทีไวเคานต์มนุษย์ที แลนซ์ไม่ใช่มนุษย์หรอก เขาเป็นมังกรดำ เป็นมังกรดำที่ชอบมาเล่นในโลกมนุษย์

มังกรโง่สองตัว ไม่รู้เลยว่าร่างจริงของแลนซ์คืออะไร

"ส่งขาให้พวกเจ้ากินสักขา" หนวดบิดเบี้ยวน่าสะพรึงกลัวเส้นหนึ่งปรากฏตรงหน้าเอรินาและออสติน "ข้ามีความตั้งใจที่จะเป็นอาหาร หวังว่าครั้งหน้าที่พวกเจ้าเจอข้า ตอนที่สู้ข้าไม่ได้ จะเต็มใจให้ข้ากิน

อ้อ ถ้าแลนซ์ช่วยพวกเจ้าคนใดคนหนึ่งออกจากปากข้า ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะทำเหมือนข้า ส่งหางมังกรหรือกรงเล็บมังกรให้ข้ากินด้วยความเต็มใจ แลนซ์ทำขาไก่เก่ง ตอนนั้นข้าจะให้แลนซ์ช่วยทำกรงเล็บมังกรของพวกเจ้าเป็นขาไก่"

ส่งขาออกไปหนึ่งขา พูดถึงสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นในการพบกันครั้งหน้าอย่างจริงจัง นางปลาหมึกลุกขึ้นเดินไปทางทะเลสาบไม่ไกลจากวิหาร

หิวแล้ว ไปกินปลา

"มังกรน้อย ไปกันเถอะ ข้าเลี้ยงปลาเจ้าเอง"

"ไม่ไป ไม่ไป ไม่ไป" มังกรน้อยส่ายหัวราวกับกลองเล็ก "ข้ากลัวเจ้าจะเอาข้าไปกินแทนปลา"

"ไม่กินเจ้าหรอก แค่เอาเข้าปากชิมรสชาติหน่อยเท่านั้น"

"อย่างนั้นก็ไม่ได้"

"เจ้ากลับมานี่ กล้าไปกินปลาในทะเลสาบของข้า วันนี้ข้าจะซัดเจ้าให้ตาย"

"พวกปลาพวกนั้นล้อเลียนเจ้าทุกวัน ให้ข้ากินพวกมันดีกว่า"

แลนซ์โกรธแล้ว นางปลาหมึกตัวน้อยถึงกับกล้าล้อเลียนเขาผู้เป็นราชาแห่งตกปลา?

"ไวเคานต์มนุษย์ ลานด้านนอกวิหารไม่ควรดูย่ำแย่แบบนี้ ให้บริวารของเจ้ามาซ่อมแซมสักหน่อย ข้าจะเข้าไปดูในวิหารเทพมังกร"

ปีศาจทะเลดูเหมือนสมองมีปัญหา เจอปีศาจทะเลแบบนี้ อยากจะเกลียดก็เกลียดไม่ลง

หนวดนางเก็บเข้าไปแล้ว เนื้อปีศาจทะเลนางยังไม่เคยกิน กลับไปลองชิมดู

"เรื่องซ่อมแซมลานวิหาร ไม่ใช่เรื่องของบริวารข้า แต่เป็นเรื่องของเจ้า ออสติน และนางปลาหมึก พวกเจ้าทั้งสามจะซ่อมแซมลานวิหารให้ข้าเสร็จเมื่อไหร่ ถึงจะได้ไป"

"ไวเคานต์มนุษย์ เจ้าอยากให้มังกรทำงานรับใช้เจ้า?"

"อะไรกัน? มังกรทำของคนอื่นพัง ไม่ต้องชดใช้หรือ?"

"พวกเราเป็นมังกร!!!"

มังกรสองตัวที่เปลี่ยนเป็นมนุษย์สวมชุดทำงานสีฟ้า สวมหมวกนิรภัย สวมรองเท้าเซฟตี้ สวมถุงมือขาว เข็นรถเข็นเล็ก เก็บเศษหินบนลาน

นางปลาหมึกแต่งตัวแบบเดียวกัน มังกรและปีศาจทะเลที่เมื่อครู่ยังต่อสู้กันถึงตาย ตอนนี้ทำงานงุ่มง่ามภายใต้การกำกับของมังกรน้อย

มังกรน้อยเป็นหัวหน้าคนงาน สั่งงานทั้งสามคน

ตอนสร้างวิหารเทพมังกร นางมักจะมาช่วยงานที่นี่ รู้ขั้นตอนทั้งหมด

มังกรทองออสตินรังเกียจชุดทำงานสีฟ้าบนตัว เขาชอบแต่เสื้อผ้าสีทองเท่านั้น

แลนซ์ยืนคุมงานอยู่ข้างๆ

"เอรินา ออสติน พวกเจ้าเป็นมังกรเลือดบริสุทธิ์ งั้นพวกเจ้าเคยไปเกาะมังกรหรือไม่?"

"พวกเราออกมาจากเกาะมังกร เจ้าว่าพวกเราเคยไปเกาะมังกรหรือไม่?" ออสตินตอบไวเคานต์มนุษย์ที่น่ารำคาญตรงหน้าอย่างไม่พอใจ

มนุษย์ที่ไม่เคารพมังกรทอง เขาล้วนรำคาญ

"เกาะมังกรไม่ได้ปรากฏในโลกมนุษย์มานานแล้วไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ถ้าพวกเจ้าจะกลับเกาะมังกร ยังหาทางกลับเกาะมังกรเจอหรือไม่?"

"ถ้าเกาะมังกรปรากฏ พวกเราก็จะรู้สึกได้เอง ถ้ายังอยู่ในสภาพหายไป พวกเราก็กลับไม่ได้"

"ข้า..."

"พอแล้ว ไวเคานต์มนุษย์ ตอนนี้ข้าเริ่มรำคาญเจ้าแล้ว"

"เอรินา ถ้าเกาะมังกรปรากฏ มังกรน้อยของข้าจะรู้สึกถึงเกาะมังกรได้หรือไม่? ถ้ารู้สึกได้ นางมีสิทธิ์ไปเกาะมังกรหรือไม่?"

"นางรู้สึกไม่ได้หรอก มีแต่มังกรเลือดบริสุทธิ์ที่เกิดบนเกาะมังกรเท่านั้นถึงจะรู้สึกถึงการมีอยู่ของเกาะมังกรได้"

"ถ้ามังกรน้อยของข้าพัฒนาเป็นมังกรเลือดบริสุทธิ์ จะสามารถไปอยู่บนเกาะมังกรได้หรือไม่?"

"นั่นขึ้นอยู่กับว่าเผ่ามังกรอัญมณีม่วงจะยอมรับนางหรือไม่"

ดูเหมือนมังกรบนเกาะมังกรจะรังเกียจผู้มาใหม่อยู่บ้าง ถ้าไม่ใช่มังกรเลือดบริสุทธิ์คงไม่ได้รับการยอมรับจากพวกเขาโดยตรง

ไม่เป็นไร มีเขาอยู่ มังกรน้อยจะพัฒนาเป็นมังกรอัญมณีม่วงเลือดบริสุทธิ์ได้เร็วๆ ถ้าตอนนั้นเกาะมังกรไม่ยอมรับเด็กคนนี้ ก็ให้เด็กคนนี้อยู่กับเขาก็แล้วกัน

เกาะมังกรก็ไม่จำเป็นต้องไปให้ได้

"ในโลกมนุษย์มีแค่พวกเจ้าสองตัวที่เป็นมังกรเลือดบริสุทธิ์หรือ? มีมังกรเลือดบริสุทธิ์ที่แข็งแกร่งกว่าอยู่ในโลกมนุษย์บ้างไหม? ถ้าไม่มีมังกรเลือดบริสุทธิ์ที่แข็งแกร่งกว่าคอยดูแลในโลกมนุษย์ พวกเจ้าถูกซัด หรือบังเอิญกลายเป็นอุปกรณ์บนตัวผู้แข็งแกร่งบางคน ใครจะแก้แค้นให้พวกเจ้า?"

"???"

ไวเคานต์มนุษย์บ้านี่คงไม่ได้คิดจริงๆ หรอกนะว่าใครก็สามารถสังหารมังกรได้?

คงไม่ได้คิดจริงๆ หรอกนะว่าฟันดาบสยบพวกเขาสองตัวได้แล้ว ก็คิดว่าพวกเขามังกรสองตัวนี้จะถูกฆ่าตายได้ง่ายๆ?

"บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งราชสำนักเทพแห่งแสงสว่างมีมังกรศักดิ์สิทธิ์ นอกจากราชสำนักเทพแห่งแสงสว่าง วิหารเทพเจ้าหลักอื่นๆ ก็มีมังกรเลือดบริสุทธิ์"

"มีมังกรศักดิ์สิทธิ์คอยดูแลในโลกมนุษย์ก็ดี แต่ทำไมมังกรเลือดบริสุทธิ์ถึงอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของวิหารเทพเจ้าทั้งหมด?"

"ใครบอกเจ้าว่ามังกรเลือดบริสุทธิ์อยู่แต่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของวิหารเทพเจ้า? ในโลกมนุษย์ยังมีมังกรดำเลือดบริสุทธิ์อิสระอยู่ตัวหนึ่ง มังกรดำเลือดบริสุทธิ์ตัวนั้นเคยบุกเข้าภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิหารเทพปัญญา ทำร้ายเทพธิดาแห่งวิหารเทพปัญญาในตอนนั้น

เจ้าสร้างวิหารเทพมังกร เทพมังกรส่งการเสด็จมาของเทพเจ้าลงมา มังกรดำเลือดบริสุทธิ์ตัวนั้นอาจจะรู้สึกได้ เจ้าระวังตัวหน่อย เจอเขา... ไม่ก็ใช้พลังทั้งหมดเอาชนะเขา ไม่ก็ถูกเขาซัดตาย

มังกรดำเลือดบริสุทธิ์ตัวนั้นไม่ค่อยมีปัญญานัก"

(จบบท)