บทที่ 110 ไท้จู้แอบดูอาบน้ำ(ฟรี)
บทที่ 110 ไท้จู้แอบดูอาบน้ำ(ฟรี)
เย่ชวนยิ้ม เงาดำนั้นไม่ใช่ใครอื่น คือไท้จู้นั่นเอง
จากเสียง ในห้องตระกูลเจียน่าจะมีคนกำลังอาบน้ำ และไท้จู้ก็ถูกเสียงน้ำดึงดูดมา
ไท้จู้ถูกเสียงน้ำดึงดูดมาจริงๆ เขาออกมาเข้าห้องน้ำ ตอนกลับได้ยินเสียงจากบ้านเจีย ก็นึกขึ้นมา อยากดูว่าเป็นฉินหวายหรูอาบน้ำหรือเปล่า
ช่องประตูบ้านเจียค่อนข้างแคบ ข้างในไฟก็ค่อนข้างมืด เขาเห็นแค่อะไรขาวๆ แยกไม่ออกว่าเป็นใคร
แต่เขามั่นใจว่า คนข้างในแน่นอนไม่ใช่เจียตงสวี่!
เย่ชวนยิ้มน้อยๆ หยิบก้อนหินจากพื้น เล็งไปที่ไท้จู้ ขว้างไปอย่างแรง
เขาเป็นคนที่ดื่มน้ำยาพันธุกรรม มาแล้ว มีกำลังมาก หินส่งเสียงฉิวผ่านอากาศ พุ่งตรงไปที่ไท้จู้
"อ๊าาาา......"
ในบ้านพักที่เงียบสงบ ได้ยินเพียงเสียงร้องของไท้จู้ ก้อนหินถูกข้อพับขาพอดี เจ็บจนเขาทรุดลงคุกเข่า
เสียงร้องทำลายความเงียบของบ้านพัก บ้านที่นอนแล้วก็เปิดไฟ เย่ชวนรีบวิ่งออกจากบ้านพัก รออีกไม่กี่นาที ค่อยๆ เดินกลับเข้ามาใหม่
ลานกลางตอนนี้มีคนมารวมตัวกันหลายคน ไท้จู้ยังคุกเข่าอยู่หน้าบ้านเจีย นวดขาที่โดนหินตีอย่างเจ็บปวด ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกเลย ชาไปทั้งตัว
อี้จงไห่ยืนหน้าตึงอยู่หน้าไท้จู้ ประตูบ้านเจียก็เปิดออก เห็นเจียจางจื่อสวมเสื้อตัวเดียวเดินออกมา ผมยังเปียก ชัดเจนว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
เห็นเจียจางจื่อปรากฏที่ประตู ไท้จู้อยากตายเสียให้รู้แล้ว ที่แท้เนื้อขาวๆ เมื่อกี้ไม่ใช่ฉินหวายหรูเลย
เฉียนปู้กุ้ย หลิวไห่จง สวี่ต้าเม่า ล้วนถูกเสียงร้องของไท้จู้ดึงออกมา แม้แต่พ่อเย่หย่งซุ่นก็คลุมเสื้อออกมา
"ไท้จู้ มาทำอะไรตรงนี้?"
หน้าไท้จู้แดงก่ำ พูดอะไรไม่ออก
เจียจางจื่อตอนออกมาก็งงๆ ไม่รู้ว่าทำไมหน้าประตูมีคนมารวมตัวเยอะแยะ แต่เห็นท่าทางไท้จู้นั่งอยู่บนพื้น และสายตาที่หลบๆ เธอ ก็เข้าใจทันที
"ไท้จู้ ไอ้คนบาป แอบดูข้าอาบน้ำ! โอ๊ย จะให้ข้าอยู่ยังไง! เฒ่าเจีย เจ้าดูจากสวรรค์สิ เมียเจ้าโดนรังแก!"
เจียจางจื่อไม่สนว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จ นั่งก้นจ้ำเบ้าลงพื้น เริ่มอาละวาด
ฉินหวายหรูที่ยืนอยู่ข้างหลังก็งง เห็นสภาพแบบนี้ ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
ต้องเป็นไท้จู้ได้ยินเสียงคนอาบน้ำในบ้าน คิดว่าเป็นเธอกำลังอาบน้ำ จึงมาแอบดู ไม่คิดว่าคนที่แอบดูกลับเป็นเจียจางจื่อ
เจียตงสวี่ที่นั่งบนเตียงเปิดหน้าต่างก็เข้าใจเรื่องราว รู้สึกว่าบนหัวมีทุ่งหญ้าเขียวขจี
สวี่ต้าเม่ายืนอยู่หลังฝูงชน พูดอย่างสะใจ: "ไท้จู้ ไม่คิดว่าแกจะชอบแบบนี้ แม้แต่เจียจางจื่อก็ไม่เว้น หรือว่าแกอยากเป็นพ่อเจียตงสวี่?"
"สวี่ต้าเม่า อยากให้ข้าฉีกปากหรือไง?" เจียจางจื่นั่งบนพื้นพูดอย่างดุดัน
ไท้จู้เจ็บจนเหงื่อออก ไม่มีแรงสนใจสวี่ต้าเม่า
หน้าเจียตงสวี่ยิ่งดำกว่าเดิม จ้องไท้จู้อย่างแค้นเคือง อยากฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย
เฉียนปู้กุ้ยดันแว่น พูดอย่างเจ็บปวดใจ: "เฮ้อ ช่างน่าอับอายจริงๆ!"
"ไท้จู้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" อี้จงไห่เอ่ยถาม
ไท้จู้รู้สึกว่าขาดีขึ้นบ้าง กลอกตาแล้วพูดว่า: "ผมเข้าห้องน้ำเสร็จกลับมาล้มโดยไม่ตั้งใจ ไม่ได้แอบดูใครอาบน้ำเลย"
เจียจางจื่อพุ่งเข้าใส่ไท้จู้ทันที จับผมอีกฝ่ายพูดว่า: "แกหลอกผี? ทำไมบังเอิญล้มหน้าบ้านข้า? ทำไมบังเอิญตอนข้าอาบน้ำพอดี? ข้าว่าแกตั้งใจ!"
ไท้จู้ถูกดึงผมจนเจ็บ "ยายแก่..อย่าทำร้าย ถึงจะแอบดูอาบน้ำก็ไม่แอบดูแกหรอก!"
เจียจางโกรธจัด มือหนึ่งจับผมไท้จู้ อีกมือข่วนหน้าอีกฝ่าย
"ไอ้ไท้จู้ แอบดูข้าอาบน้ำยังกล้าพูดแบบนี้อีก!"
"พอได้แล้ว! หยุดทั้งหมด!" อี้จงไห่พูดด้วยหน้าตึง
เจียจางจื่อจำใจหยุดมือ "ลุงใหญ่ เรื่องนี้ยังไม่จบ ท่านว่าจะจัดการยังไงดี?"
อี้จงไห่ก็ลำบากใจ เรื่องนี้จัดการยาก ไท้จู้แอบดูอาบน้ำเป็นเรื่องจริง จะให้เขาแต่งงานกับเจียจางจื่อหรือไง?
"เอ่อ...พี่สะใภ้ อยากจัดการยังไง?"
เจียจางจื่อนั่งก้นจ้ำเบ้าลงพื้นอีกครั้ง มองไท้จู้ด้วยสีหน้ารังเกียจ
"จ่ายเงิน! ต้องจ่ายเงินชดเชยให้ข้า!"
อี้จงไห่คิดแล้วคิดอีก รู้สึกว่าถ้าใช้เงินแก้ปัญหาได้ก็ไม่ใช่เรื่องแย่ ถ้าเรื่องไปถึงสถานีตำรวจ จะส่งผลกระทบต่อไท้จู้มาก
"พี่สะใภ้ งี้แล้วกัน ให้ไท้จู้จ่ายห้าหยวน เรื่องนี้ก็จบ เป็นไง?"
เจียจางได้ยินแล้ว เงยหน้าพูดกับอี้จงไห่อย่างหยิ่งว่า: "ห้าหยวน? คิดว่าข้าขอทาน? ข้าราคาแค่ห้าหยวน? บอกเลย ถ้าน้อยกว่า 50 หยวน เรื่องนี้ไม่จบ!"
ทุกคนสูดหายใจเฮือก แม้แต่ไท้จู้ก็งง
50 หยวน? เงินเดือนครึ่งเดือนของคนงานธรรมดา แค่เจียจางคนเดียวราคา 50 หยวน? นี่มันขู่กรรโชกชัดๆ!
"50 หยวนงั้นเหรอ? อยากโดนตีตายไหม?"
ตอนนั้น มีเสียงหนึ่งดังมา ทุกคนมอง เห็นภรรยาอี้จงไห่กำลังพยุงคุณยายหูหนวกเดินมา
เห็นคุณยายหูหนวก ท่าทางของเจียจางจื่อก็ไม่โอหังเท่าเดิม "ข้า...ข้าจะเอา 50 หยวนแล้วไง? มันไท้จู้แอบดูข้าอาบน้ำก่อน จะให้ดูฟรีเหรอ?"
คุณยายหูหนวกมองไท้จู้อย่างผิดหวัง คิดว่าจะแอบดูใครก็ไม่แอบดูเจียจางจื่อ ไม่กลัวตาเป็นตาไก่หรือไง?
"แต่เธอก็เรียก 50 หยวนไม่ได้ นี่มันขู่กรรโชกนะ!ทำอะไรอย่าเกินไป!"
มีคุณยายหูหนวกช่วย เรื่องก็จบลงในที่สุด ไท้จู้ชดเชยให้เจียจางจื่อ 10 หยวน แม้เขาจะไม่เต็มใจ แต่ก็ยอมควักเงิน 10 หยวนออกมา
เหอยี่สุ่ยรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าอาย ดูไปครึ่งเดียวก็กลับบ้าน พี่ชายโง่นี่จะทำอะไรก็ไม่ทำ ดันไปแอบดูเจียจางจื่ออาบน้ำ
แค่ก้อนไขมันนั่น มีอะไรน่าดู?
ทุกคนในลานบ้านต่างพากันเยาะเย้ยไท้จู้ เย่ชวนฟังอย่างสนุกสนานสักพัก แล้วกลับบ้านไปนอน
