บทที่ 106 เสียงอึกทึกของผู้คน

บทที่ 106 เสียงอึกทึกของผู้คน

จางอวี่ถอนหายใจ หวังไห่รีบเดินเข้าไปในช่องทางฆ่าเชื้อก่อน สายตาเหลือบมองไปที่คนของไป๋หลงที่อยู่อีกช่องทางหนึ่งอย่างอดไม่ได้ ขณะที่คนที่เหลือเดินผ่านช่องทางฆ่าเชื้อ สายตาของพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองสำรวจไปทางคนของไป๋หลงเช่นกัน เพราะรูปลักษณ์ภายนอกของคนกลุ่มนี้ดึงดูดความสนใจมากเหลือเกิน จางอวี่คิดในใจ ...