บทที่ 432: รูปปั้นเทพเจ้าที่ผุพัง กับชีวิตที่ไม่อาจถูกชี้นำ
ในขณะเดียวกัน ในมิติหนึ่ง ในโลกหนึ่ง ใต้ภูเขาสูงตระหง่าน มีเงาร่างสองร่าง คนหนึ่งสูง คนหนึ่งเตี้ย คนหนึ่งแก่ คนหนึ่งเยาว์วัย กำลังเดินอยู่บนเส้นทางเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยโคลนในหุบเขา คนที่เดินนำหน้าเป็นเด็กหนุ่มวัยประมาณสิบสองหรือสิบสามปี ใบหน้าเรียบร้อยงดงาม ดูท่าทางมีวิญญาณแห่งนักปราชญ์ เขาแบกกระเป๋า...
