บทที่ 43 แจ้งเตือน

บทที่ 43 แจ้งเตือน

"ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน?" จิ่งซิ่วถามด้วยความสงสัย

โจวไป๋ถอนหายใจ "ก็เพราะพวกเธอกับฉัน... ต่างกันเกินไปไง!"

"หา?" จิ่งซิ่วอุทานด้วยความงุนงง

โจวไป๋พูดเหตุผลที่คิดไว้ล่วงหน้า "เนื้อหาที่เรียนในชั้นเรียนน่ะ มันง่ายเกินไปสำหรับฉันแล้ว มันน่าเบื่อ น่าเบื่อจนฉันเผลอหลับไปเลย ถ้าฉันไปเรียน มันก็เป็นการเสียเวลาเปล่า สู้เรียนด้วยตัวเองจะดีกว่า"

"จริง... จริงเหรอ?" จิ่งซิ่วถามด้วยความลังเล "พี่โจวไม่ไปเรียนเพราะพี่นำหน้าเราไปไกลแล้ว?"

โจวไป๋โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ "ไม่ต้องคิดมาก เรื่องแบบนี้ธรรมดาอยู่แล้ว การฝึกเต๋าแค่พัฒนาตัวเองเรื่อยๆ ก็พอ"

จิ่งซิ่วฟังด้วยสีหน้าครึ่งเชื่อครึ่งสงสัย แต่เมื่อคิดถึงพรสวรรค์ของโจวไป๋ในตอนสอบเข้า เธอก็เริ่มเชื่อขึ้นมาบ้าง

โจวไป๋เห็นท่าทีของเธอก็พอใจ แม้ว่าเขาจะหนีเรียนทุกวัน แต่ด้วย ค่าความขี้เกียจ ที่เพิ่มขึ้น ความก้าวหน้าของเขาเรียกได้ว่าเร็วมาก ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ เขาสามารถเปิดจุดพลังสามจุดบนวงล้อไท่อี้  ได้แล้ว

ระบบช่วยฝึกเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถเปิดเผยได้ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้คือต้องแสร้งเป็นอัจฉริยะ

"ว่าแต่..." โจวไป๋ถามต่อ "จิ่งซิ่ว เธอพูดถึง ลัทธิฟ่านเทียน เมื่อกี้คืออะไร?"

"ลัทธิฟ่านเทียนเป็นกลุ่มที่ต่อต้านสวรรค์" จิ่งซิ่วตอบด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย แสดงความรังเกียจ "พวกมันเป็นพวกบ้าคลั่งที่ต้องการล้มล้างสวรรค์ การกระทำของพวกมันไร้ความปรานี บางครั้งถึงขั้นสังหารผู้บริสุทธิ์"

โจวไป๋พยักหน้า "ก็เหมือนกลุ่มก่อการร้ายที่ต่อต้านรัฐ ดูเหมือนจะโจมตีแม้กระทั่งนักเรียน"

"แต่การที่พวกมันสามารถแทรกซึมเข้ามาในโรงเรียนเต๋าและฆ่าคนได้แบบนี้ แสดงว่าพวกมันมีอิทธิพลไม่น้อย และโรงเรียนก็อาจไม่ปลอดภัยอย่างที่คิด" โจวไป๋ครุ่นคิด

ขณะที่เขานึกถึงเหตุการณ์ในห้องข้างๆ เมื่อคืน เสียงเคาะปริศนาที่เล็ดลอดมาจนถึงห้องของเขา ทำให้เขารู้สึกว่าอาจมีบางสิ่งผิดปกติ

"ด้วยพลังวิญญาณของฉัน ไม่น่าจะเกิดภาพหลอนได้ นั่นหมายความว่า... ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ"

โจวไป๋คิดในใจ "แม้ว่าจะไม่เกี่ยวกับลัทธิฟ่านเทียน แต่ก็ควรระวังไว้ก่อน"

หลังจากคิดทบทวน เขาตัดสินใจว่าเรื่องนี้ควรแจ้งคนที่เหมาะสม

หลังจากลาจิ่งซิ่ว โจวไป๋เดินไปยัง ห้องโทรศัพท์สาธารณะของโรงเรียนเต๋า เขาหยิบเบอร์ติดต่อของหลี่ซิ่วจู เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เคยให้ไว้

ในโลกนี้ โทรศัพท์มือถือยังไม่ได้รับความนิยมกว้างขวาง มีเพียงกองทัพและผู้มีอำนาจบางส่วนที่ครอบครอง เทคโนโลยีสื่อสารของเซียน โจวไป๋จึงต้องใช้โทรศัพท์สาธารณะ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา โจวไป๋พบกับหลี่ซิ่วจูที่เดินทางมาถึงหน้าอาคารหอพัก เขาสวมเสื้อคลุมสีดำกับกางเกงกีฬา ดูไม่เหมือนเจ้าหน้าที่ตำรวจแม้แต่น้อย

"เจออะไรเข้า?" หลี่ซิ่วจูถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง แม้ใบหน้าจะยิ้มแย้ม

โจวไป๋เล่าเหตุการณ์เกี่ยวกับเสียงแปลกๆ ในห้องข้างๆ อย่างละเอียด

หลี่ซิ่วจูเงียบไปครู่หนึ่งก่อนถาม "ทำไมถึงไม่แจ้งครูในโรงเรียน?"

โจวไป๋นึกถึงบทสนทนาที่เคยได้ยินหน้าห้องข้างๆ แล้วตอบ

"เด็กผู้หญิงห้องข้างๆ อาจตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงต่อการถูกไล่ออก ถ้าฉันแจ้งครูแต่สุดท้ายเข้าใจผิด มันอาจส่งผลเสียต่อการฝึกฝนของเธอ ฉันเลยคิดว่าควรบอกคุณก่อน เพื่อจะได้สืบสวนโดยไม่สร้างผลกระทบมากเกินไป"

หลี่ซิ่วจูพยักหน้าเล็กน้อย "โอเค ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง"

เมื่อความเงียบซ่อนความจริง

หลี่ซิ่วจูยืนนิ่ง ไม่พูดอะไร โจวไป๋จึงกล่าวเสริม

"ถ้ามันไม่สะดวก ก็ไม่เป็นไรครับ ความปลอดภัยต้องมาก่อน ถ้าเธอเกิดการบิดเบือนขึ้นจริงๆ ต้องรีบหยุดเธอทันที..."

หลี่ซิ่วจูยิ้ม ก่อนยกมือขึ้นราวกับบอกให้เขาหยุดพูด "ที่นายคิดได้ถึงจุดนี้ ก็ดีมากแล้ว ไม่ได้มองโลกง่ายๆ อย่างที่เห็นภายนอกนี่นา ไปกันเถอะ เราจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่"

เมื่อเห็นหลี่ซิ่วจูมุ่งหน้าไปทางหอพัก โจวไป๋รีบตามไปพร้อมถาม

"เราไปกันแค่สองคน? ไม่ต้องเตรียมอะไรเลยเหรอ? หรือ... ไม่คิดจะเรียกเพื่อนร่วมงานของคุณมาเพิ่ม?"

"ไม่ต้องกังวล" หลี่ซิ่วจูตอบด้วยท่าทางสบายๆ "อย่าดูถูกฉันจากรูปลักษณ์นะ ฉันมีพลังที่แข็งแกร่งมาก และนี่อาจไม่ใช่การบิดเบือนก็ได้ อีกอย่าง โรงเรียนเต๋าตงฮวาไม่ใช่ที่ที่ใครจะปิดบังเรื่องการบิดเบือนได้ง่ายๆ"

โจวไป๋พยักหน้า ก่อนเดินตามหลังเขาไป

เมื่อมาถึงห้องข้างๆ หลี่ซิ่วจูยกมือขึ้นแตะประตูอย่างเบามือ พลังวิญญาณของเขาไหลออกจากร่าง ค่อยๆ แทรกตัวผ่านร่องประตูเข้าไปในห้อง

โจวไป๋ที่เคยเรียนวิชาพื้นฐานมาแล้วบ้าง เริ่มสามารถรับรู้ถึงการมีอยู่ของพลังวิญญาณได้ เขามองการกระทำของหลี่ซิ่วจูด้วยความทึ่ง

"การควบคุมพลังที่ละเอียดแบบนี้ ถ้าเป็นฉันคงทำไม่ได้แน่ แค่จะส่งพลังผ่านร่องประตูโดยไม่ทำลายประตูเลย ก็นับว่ายากมาก"

หลี่ซิ่วจูสัมผัสพลังภายในห้องอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนแสดงสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย เขาหยุดคิดสักพักก่อนกล่าว

"ในห้องนี้มีการติดตั้ง ค่ายกล ที่สามารถป้องกันการตรวจจับพลังวิญญาณได้"

"ค่ายกลนี้... แปลกมาก ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ถ้าจะบุกเข้าไป อาจต้องทำลายมัน แต่ในเมื่อเรายังไม่มีหลักฐานชัดเจน ฉันคิดว่าไม่ควรทำลายสิ่งของของคนอื่น เพราะมันอาจมีความสำคัญกับเขามาก"

"แล้วเราจะทำยังไง?" โจวไป๋ถาม

"นายบอกว่าความผิดปกติเกิดตอนกลางคืนใช่ไหม?" หลี่ซิ่วจูยิ้ม "ถ้านายไม่รังเกียจ ฉันขอค้างที่ห้องนายคืนนี้เป็นยังไง?"

หลังจากตกลงกันเรียบร้อย โจวไป๋กลับไปที่ห้องเพื่อพักผ่อน ส่วนหลี่ซิ่วจูกลับไปทำงาน และจะกลับมาในตอนกลางคืน

เวลาผ่านไปจนถึงเย็น หลังจากหลับมาทั้งวัน โจวไป๋ตื่นขึ้น เขาเปิดระบบช่วยฝึกเพื่อดูความก้าวหน้าของตน

*  ระดับเต๋า: 0%

*  พลังวิญญาณ: 99

*  แผนผังพลัง: ภัยพิบัติจากสวรรค์และมนุษย์

*  ค่าความขี้เกียจ: 1660

"ยอดเยี่ยม!" โจวไป๋คิดในใจด้วยความตื่นเต้น "ถึงเวลาปลดล็อกจุดพลังที่สี่แล้ว"

เขามุ่งสมาธิไปที่ จุดพลัง บนวงล้อไท่อี้   พร้อมด้วยความหวังที่เต็มเปี่ยม...

..........