บทที่ 324 : ความโกรธของท่านสุนัข กรงเล็บเดียวทำลายวัด ไม่ต้องให้ลูกสาวของข้าต้องขอร้องใคร
หิมะโปรยปราย น้ำแข็งเกาะทั่วฟ้าดิน ทั้งโลกราวกับหยุดนิ่ง ประดุจแก้วคริสตัล ราตรีช่างแจ่มใส ร้านอาหารส่องแสงสลัวๆ สะท้อนบนหิมะขาว ทำให้หิมะมีแสงสีส้มอ่อน ราวกับถูกเคลือบแป้งแล้วทอดในน้ำมัน เจ้าของร้านคีบบุหรี่มวนที่เผาไหม้เงียบๆ ควันบุหรี่ลอยขึ้นตรงดิ่ง ราวกับกลิ่นไม้หอม พร้อมกับการสั่นเบาๆ เถ้าบุหรี...