บทที่ 265 : ขนมเปี๊ยะ
เลขาฯ เฉินพูดอย่างหงุดหงิด วางถ้วยชาลงแล้วลุกขึ้นเดินออกไปด้วยสีหน้าไม่สบายใจ "คุณรีบไปเถอะ ถ้าสกัดไม่ทัน ผมไม่รับผิดชอบนะ" เลขาฯ เฉินชำเลืองมองเขา "คุณทำตัวให้น่าภูมิใจหน่อยไม่ได้หรือไง?" "น่าภูมิใจแล้วนะ ผมเพิ่งออกทะเลได้ไม่ถึงครึ่งปี จะให้กลายเป็นเศรษฐีในคำเดียวได้ยังไง" เลขาฯ เฉินส่ายหน้า เดินออ...