บทที่ 23 ประเมินตัวเองสูงเกินไป

【บรรลุเคล็ดวิชา《คัมภีร์จักรพรรดิแห่งโอสถ (บทแรก)》และเชี่ยวชาญหนึ่งในสิบกระบวนท่าของจักรพรรดิแห่งโอสถ กระบวนท่าเตาหลอม!】

ข้อความแจ้งเตือนที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าทำให้ฉินเฟิงเข้าใจว่า เขาได้หลอมรวมทั้งความรู้ทฤษฎีและทักษะทั้งหมดเกี่ยวกับการหลอมโอสถจนกลายเป็นคัมภีร์จักรพรรดิแห่งโอสถบทแรก

เพียงแค่คัมภีร์จักรพรรดิแห่งโอสถบทแรกก็มีระดับที่สูงกว่าวิชาสายฟ้าเก้าสวรรค์ระดับสวรรค์ขั้นสูงสุด และตรงเข้าสู่ระดับเต๋าขั้นสูงอย่างน่าเหลือเชื่อ

หากเขาสามารถสร้างคัมภีร์จักรพรรดิแห่งโอสถฉบับสมบูรณ์ได้ เขาไม่อาจคาดเดาได้ว่ามันจะไปถึงระดับใด แต่ระดับศักดิ์สิทธิ์อาจยังไม่เพียงพอที่จะรองรับพลังของมัน

"กระบวนท่าเตาหลอม? นี่คือทักษะลับในการหลอมโอสถเช่นนั้นหรือ!"

แววตาของฉินเฟิงเปล่งประกาย ความสำเร็จในครั้งนี้ถือเป็นโชคลาภมหาศาล ไม่เพียงแต่ทำให้เขาเชี่ยวชาญศิลปะการหลอมโอสถขั้นสูงสุด แต่ระดับพลังของเขายังแตะถึงจุดสูงสุดของขอบเขตผิวทองแดง

ตอนนี้พลังของเขาได้ทะลุหนึ่งแสนชั่งแล้ว!

ต่อไปเขาเพียงแค่ต้องทะลวงผ่านขอบเขตผิวทองแดงและก้าวเข้าสู่ขอบเขตชำระกายเนื้อเหล็ก

เมื่อคิดเช่นนี้ ฉินเฟิงจึงตัดสินใจดำเนินการต่อเนื่องทันที เขาหยิบโอสถฟื้นพลังสมบูรณ์แบบขึ้นมากลืนลงไป ตั้งใจจะปรับสภาพร่างกายให้อยู่ในสภาวะสมบูรณ์แบบเพื่อเตรียมตัวทะลวงขอบเขต

โอสถฟื้นพลังสมบูรณ์แบบนี้โดยปกติแล้วเป็นโอสถที่ศิษย์ขอบเขตสร้างรากฐานใช้กัน

แต่ทันทีที่เขากลืนมันลงไป เขาก็รู้สึกว่าตัวเองประเมินต่ำไปแล้ว!

ต้องรู้ไว้ว่าทั้งขอบเขตขัดเกลาร่างกายและขอบเขตชำระกายเนื้อเหล็กยังไม่มีพลังหยวนกำเนิดในร่างเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพลังหยวนที่วิวัฒนาการเป็นพลังวิญญาณหลังขอบเขตสร้างรากฐาน

ดังนั้น เมื่อโอสถฟื้นพลังสมบูรณ์แบบถูกกลืนลงไป พลังของมันก็ระเบิดออกในร่างของฉินเฟิงในทันที!

"บึ้ม!"

ในพริบตาเดียว เขารู้สึกราวกับกำลังนั่งอยู่บนปากปล่องภูเขาไฟที่กำลังปะทุ ร่างกายทั้งหมดถูกเปลวไฟกลืนกิน!

ความรู้สึกนี้มันเหมือนอะไรดี

ร้อนระอุเดือดพล่าน!

"สวรรค์!"

ฉินเฟิงที่รู้สึกราวกับร่างกายกำลังละลาย รีบเร่งกระตุ้นวิชากายาวัชรทองคำ

แสงสีทองเข้มปกคลุมร่างของเขา และยังแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเขาด้วย

แต่ยังไม่ทันที่ฉินเฟิงจะโล่งใจ พลังโอสถอันมหาศาลก็ซึมซับเข้าสู่กายาวัชรทองคำราวกับสายลมพัดต้นหลิวอย่างนุ่มนวล แทรกซึมเข้าสู่เลือดเนื้อของเขาโดยสมบูรณ์

ตอนแรกเขานึกว่าจะผ่อนคลายได้แล้ว แต่กลับต้องตั้งสมาธิขึ้นมาอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้การซึมซับพลังโอสถไม่ได้โหมกระหน่ำรุนแรงเหมือนก่อนหน้านี้ หากแต่ค่อย ๆ แทรกซึมอย่างนุ่มนวล

เขารู้ว่านี่เป็นผลของวิชากายาวัชรทองคำ หากไม่มีวิชานี้ เขาคงต้องใช้เคล็ดวิชาปิดผนึกสัมผัสทั้งห้าและเคล็ดวิชาปิดผนึกจิตสำนึก เพื่อจำกัดความเจ็บปวดจากพลังมหาศาลนี้

แต่ปัญหาคือ ทักษะลับทั้งสองเป็นวิชาที่ปิดกั้นประสาทสัมผัสของร่างกายโดยสมบูรณ์ หากร่างกายรับพลังมหาศาลเกินไป มันก็จะยังคงพังทลายอยู่ดี โชคดีที่กายาวัชรทองคำสามารถช่วยเขาไว้ได้

ตอนนี้เขาเข้าใจถึงข้อดีของกายาวัชรทองคำอย่างแท้จริง ตั้งแต่ได้รับมา เขาไม่เคยมีเวลาศึกษามันอย่างจริงจังเลย

หลังจากทะลวงขอบเขตครั้งนี้ เขาต้องหาโอกาสศึกษาวิชานี้ให้ลึกซึ้งกว่านี้แน่นอน

นอกจากนี้ ท่าร่างแรกของคัมภีร์กายา เขาจะสามารถฝึกฝนมันจนสมบูรณ์แบบได้หรือไม่?

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่ากายาวัชรทองคำจะแข็งแกร่งเพียงใด มันก็ถือกำเนิดขึ้นมาจากคัมภีร์กายา นี่จึงเป็นรากฐานที่แท้จริงของความแข็งแกร่งของเขา

ในขณะนั้นเอง แสงสีทองของกายาวัชรทองคำ พลังของโอสถฟื้นพลัง และเลือดเนื้อของฉินเฟิงกลับเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์

การเปลี่ยนแปลงนี้ราวกับว่าทุกเซลล์ของเขากำลังวิวัฒนาการ ร่างกายของเขาแม้จะไม่ขยับ แต่ภายในกลับสั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา

จากนั้น รังสีพลังศักดิ์สิทธิ์หนึ่งเส้นก็พวยพุ่งขึ้นมาจากเลือดเนื้อของเขา!

ภายใต้รังสีพลังศักดิ์สิทธิ์นี้ ฉินเฟิงรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกายของเขากำลังเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา เลือดเนื้อของเขาเหมือนจะตื่นตัวและมีพลังมากขึ้นกว่าที่เคย พลังที่ร่างกายสามารถรองรับก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

ในช่วงเวลานั้น ฉินเฟิงรู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังทะยานขึ้นไปเหมือนจรวด พลังภายในของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนแทบไม่อาจคาดเดาได้

หลังจากผ่านไปเนิ่นนาน ลมหายใจของเขาค่อย ๆ สงบลง ฉินเฟิงจึงคลายพลังจากวิชากายาวัชรทองคำ และเก็บรังสีพลังศักดิ์สิทธิ์ในเลือดเนื้อของตนกลับคืนไป

บรรยากาศในห้องกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

"อืม~"

เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แสงใสกระจ่างหมุนเวียนอยู่ในดวงตาของเขา สายตานั้นแม้ดูสงบนิ่งไร้คลื่นอารมณ์ แต่ลึกลงไปกลับซ่อนความล้ำลึกเอาไว้

"ฟู่..."

ฉินเฟิงถอนหายใจลึก ๆ การทะลวงขอบเขตครั้งนี้ผ่านไปโดยไม่มีอันตรายอย่างที่หวาดกลัว

"ครั้งหน้าข้าจะไม่บุ่มบ่ามเช่นนี้อีกเด็ดขาด"

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น เขายังคงรู้สึกหวาดหวั่น หากไม่มีวิชากายาวัชรทองคำ ป่านนี้ร่างกายของเขาคงแตกสลายไปแล้ว

โอสถฟื้นพลังสมบูรณ์แบบ แม้แต่ผู้ฝึกตนขอบเขตสร้างรากฐานระดับเก้าก็ยังสามารถใช้มันเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณได้ แม้แต่ศิษย์ขอบเขตแสงวิญญาณยังสามารถได้รับประโยชน์จากมัน

คุณภาพของโอสถสะท้อนถึงสองสิ่ง หนึ่งคืออัตราการสูญเสียพลังของโอสถ และสองคือระดับของสิ่งเจือปนที่ยังคงอยู่ในโอสถ

แม้ว่าฉินเฟิงจะกำจัดสิ่งเจือปนออกไปจากวัตถุดิบในระหว่างการหลอมโอสถแล้วก็ตาม แต่นั่นเป็นเพียงการกำจัดในระดับที่เขาสามารถเข้าถึงได้ ในระดับที่สูงกว่านั้น ยังคงมีสิ่งเจือปนเหลืออยู่ เพียงแต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้ส่งผลต่อความสำเร็จของโอสถ แต่จะกระทบต่อประสิทธิภาพของมัน

หากโอสถมีสิ่งเจือปนมากเกินไป พลังของมันจะลดลง

หากสิ่งเจือปนน้อยลง พลังของโอสถก็จะเพิ่มขึ้น

สำหรับโอสถฟื้นพลังสมบูรณ์แบบที่ฉินเฟิงหลอมขึ้น พลังของมันคงอยู่ถึง 99% และมีสิ่งเจือปนไม่ถึง 1%

แต่หากต้องการให้พลังโอสถเกิน 100% นั่นก็จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตของโอสถระดับเก้าลวดลาย ซึ่งยังเกินกว่าที่เขาจะพิจารณาได้ในตอนนี้

"เพิ่งทะลวงขอบเขตเสร็จ ข้าควรขึ้นไปที่ชั้นสามของหอคัมภีร์สักหน่อยเพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง"

ตอนนี้ ฉินเฟิงมีความมั่นใจมากพอที่จะท้าทายตราผนึกของชั้นสามและเข้าถึงตำราบนชั้นนั้นได้

แต่ทันทีที่เขาก้าวขึ้นไป ความเป็นจริงก็ตบหน้าเขาอย่างจัง เขาประเมินตัวเองสูงเกินไป

ขอบเขตแสงวิญญาณเป็นระดับที่สูงกว่าขอบเขตสร้างรากฐานโดยสิ้นเชิง ความแข็งแกร่งก็ไม่อาจเทียบกันได้โดยตรง ถึงแม้พลังของฉินเฟิงจะเน้นที่พลังร่างกาย แต่เขายังไม่ถึงจุดที่สามารถเอาชนะทุกสิ่งได้ด้วยกำลังเพียงอย่างเดียว สุดท้ายเขาก็ถูกบังคับให้กลับลงมายังชั้นที่สองอีกครั้ง

"เมื่อถึงขอบเขตชำระไขกระดูกขั้นปลาย ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะผ่านขึ้นไปไม่ได้!"

ฉินเฟิงหยิบตำราที่เขายังไม่เคยอ่านขึ้นมา

"หืม?"

"คัมภีร์พลังแรกกำเนิด ฉบับคำอธิบาย"

เมื่อเห็นชื่อหนังสือ ฉินเฟิงนึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นตำรานี้มาก่อนในบันทึกหอคัมภีร์ แม้ว่าจะมีตำราอยู่หลายล้านเล่ม แต่เขายังจำตำรานี้ได้

เพียงแต่ว่าฉบับคำอธิบายนั้น น่าจะเป็นบันทึกประสบการณ์ของผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่เคยฝึกตามคัมภีร์พลังแรกกำเนิดมาก่อน ซึ่งตอนนั้นเขาไม่ได้ให้ความสนใจนักจึงไม่ได้อ่าน

แต่ตอนนี้ เมื่อได้พบมันอีกครั้ง เขาก็ไม่อยากเสียเวลาวางกลับไปที่เดิม จึงเปิดอ่านทันที

แม้ว่าตำราประเภทนี้จะไม่สามารถเพิ่มพลังร่างกาย อายุขัย หรือระดับพลังได้โดยตรง แต่ก็สามารถเสริมพรสวรรค์และสติปัญญาได้

แต่ทันทีที่เขาเริ่มอ่าน สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ

ผ่านไปสองนาที เขาก็ปิดตำรา

"สวรรค์! ดูเหมือนว่าข้าจะได้อะไรติดมือมาอีกแล้ว!"

"ตายแล้ว!"

ฉินเฟิงพบว่าตนเองได้รับบางสิ่งมาโดยไม่คาดคิด แต่การค้นพบครั้งนี้กลับทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก