ตอนที่ 1025 หากเกิดปัญหา ฉันรับผิดชอบเอง!

ฟาง เจ๋อปาง คว้าเอาไม้เบสบอลเหล็กจากมือลูกน้องของ ฟาง หานจิ้ง อย่างรวดเร็ว

ตุ้บ!

ฟาง เจ๋อปาง ฟาดไม้เบสบอลเหล็กลงไปเต็มแรง เข้ากลางลำตัวของ ฟาง หานจิ้ง น้องชายของเขาที่นอนขดอยู่กับพื้นข้างๆ เขา

“อ๊ากกก!!!”

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น ฟาง หานจิ้ง เจ็บจนกระโดดลุกขึ้นมาทันที

“ดี! เมื่อกี้แกไม่อยากให้ฉันตีหน้าใช่ไหม งั้นฉันจะไม่ตีหน้าแกก็แล้วกัน!”

ฟาง เจ๋อปาง พูดขึ้น พร้อมกับเหวี่ยงไม้เบสบอลเหล็กในมือฟาดลงไปอีกครั้ง

ตุ้บ!!!

แรงของไม้เบสบอลเหล็กนั้นไม่อาจเปรียบเทียบได้กับการตบธรรมดา

ฟาง หานจิ้ง กรีดร้องโอดครวญไม่หยุด

“พี่ใหญ่... พี่ตีหน้าผมเถอะ... แต่อย่าใช้อะไรมาตีเลย…นะนะ”

ฟาง หานจิ้ง ร้องไห้พร้อมอ้อนวอน เขาเสียใจแล้วที่เคยพูดว่าไม่อยากโดนตีหน้า

เพราะการโดนไม้เบสบอลเหล็กฟาดนั้นมันเจ็บ เจ็บมากจนแทบทนไม่ไหว

ฟาง หานจิ้ง ที่ทนไม่ไหวรีบหันหลังแล้ววิ่งหนีออกไปทันที

“ไอ้ตัวแสบ! แกยังกล้าวิ่งหนีอีกเหรอ?!”

ฟาง เจ๋อปาง รีบวิ่งไล่ตามไป

แต่โชคร้ายที่ ฟาง เจ๋อปาง มีรูปร่างค่อนข้างอ้วน ดังนั้นเขาจึงวิ่งไม่ทัน ฟาง หานจิ้ง ที่ตัวเบากว่า

“พี่ใหญ่ ร่างกายพี่วิ่งสู้ผมไม่ไหวหรอก เลิกวิ่งเถอะ!”

ฟาง หานจิ้ง ที่วิ่งไปได้ระยะหนึ่งหยุดวิ่ง พร้อมกับหันมาพูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน

“แกบอกว่าร่างกายฉันไม่ไหวงั้นเหรอ?!”

เมื่อได้ยินคำพูดของน้องชาย ฟาง เจ๋อปาง ก็เดือดพล่านขึ้นมาอีกครั้ง!!!

ในฐานะผู้ชาย การโดนพูดว่าร่างกายไม่ไหวนั้นเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้!

“ฉันบอกแกเลยนะ แกต่างหากที่ไม่ไหว! ครอบครัวแกทั้งหมดก็ไม่ไหว!!!”

ฟาง เจ๋อปาง ตะโกนด่ากลับไป

แต่ทันทีที่ด่าจบ ฟาง เจ๋อปาง ก็ชะงัก และรู้ตัวว่าเผลอหลุดปากด่าครอบครัวตัวเองไปด้วย

เพราะ ฟาง หานจิ้ง คือน้องชายแท้ๆ ของเขา การด่าแบบนั้นก็เท่ากับด่าพ่อแม่ และตัวเขาเองด้วย

โธ่เว้ย!!!

ฟาง เจ๋อปาง โมโหจนแทบจะระเบิด แต่คราวนี้เขาไม่พูดสาปแช่งอีกต่อไป

“พวกแก ไปจับมันมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!!!”

เมื่อไล่เองไม่ทัน ฟาง เจ๋อปาง ก็หันไปสั่งลูกน้องของ ฟาง หานจิ้ง ให้จัดการแทน

“ฉันอยากเห็นเหมือนกัน.. ใครกล้าขยับลองดูสิ!!!”

ฟาง หานจิ้ง หันไปข่มขู่ลูกน้อง เขาวิ่งเร็วก็จริง แต่ถ้าพวกมันทั้งหมดช่วยกัน เขาคงหนีไม่รอดแน่

ลูกน้องของ ฟาง หานจิ้ง หันมามองหน้ากัน และไม่นานก็ตัดสินใจได้

พวกเขารีบวิ่งไปจับ ฟาง หานจิ้ง ด้วยความเร็วที่ไม่เคยมีมาก่อน วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในชีวิต พวกเขาตัดสินใจขาย ฟาง หานจิ้ง โดยไม่ลังเล

แม้ว่า ฟาง หานจิ้ง จะเป็นพี่ใหญ่ของพวกเขา และปกติพวกเขาจะไม่กล้าขัดคำสั่ง

แต่ครั้งนี้คนสั่งเป็นพี่ชายแท้ๆ ของ ฟาง หานจิ้ง ใครล่ะจะกล้าปฏิเสธ?

อีกอย่าง พวกเขาคิดว่าถ้าช่วยจับตัว ฟาง หานจิ้ง ส่งให้พี่ชายของเขา อาจจะช่วยลดโทษที่พวกเขามีส่วนในเรื่องนี้ลงได้

ขอโทษด้วยนะลูกพี่ ถึงพวกเราจะเคารพคุณ แต่เรื่องนี้เราต้องทำตามคำสั่งพี่ชายคุณ...

บรรดาลูกน้องพูดในใจขณะลงมือ

เมื่อมีคนมากขึ้น สุดท้าย ฟาง หานจิ้ง ก็ถูกจับตัวไว้ได้ และถูกพาตัวกลับไปหา ฟาง เจ๋อปาง ในเวลาไม่นาน

ฟาง เจ๋อปาง โกรธจัด ฟาด ฟาง หานจิ้ง ด้วยไม้เบสบอลเหล็กในมือไปอีกหลายครั้ง

ขณะที่ ฟาง เจ๋อปาง กำลัง ‘จัดการเรื่องในครอบครัว’ อยู่ เซวีย เล่อหราน ก็มองไปที่ คุณชายใหญ่สือ ด้วยสายตาเย็นชา

ถึงแม้เขาจะไม่รู้จัก คุณชายใหญ่สือ คนนี้มาก่อน แต่จากตำแหน่งยืนเมื่อครู่ แสดงให้เห็นว่า คุณชายใหญ่สือ ผู้นี้ต้องมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับ ฟาง หานจิ้ง

“พี่ใหญ่...โอ้ย! ทั้ง..ทั้งหมดเป็นเพราะเขา เป็นเขาที่มาหลอกผมให้มาจัดการ เย่เฉิน!”

ฟาง หานจิ้ง ที่โดนตีร้องบอกความจริงพร้อมโยนความผิดทั้งหมดไปให้ คุณชายใหญ่สือ

ฟาง เจ๋อปาง ได้ยินดังนั้นก็หันไปมอง คุณชายใหญ่สือ ทันทีด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

“เป็นแกเองสินะ…”

ฟาง เจ๋อปาง พูดเสียงเย็นขึ้นมา

เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่า ฟาง หานจิ้ง ซึ่งไม่มีปัญหาใดๆ กับ พี่เฉิน ถูก คุณชายใหญ่สือ อะไรนี้ยุแหย่จนมาทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้

ที่แท้ก็เพราะถูกคนหลอก และด้วยสมองที่ไม่ค่อยดีของ ฟาง หานจิ้ง การถูกหลอกก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดามาก

ฟาง เจ๋อปาง พาลูกน้องของ ฟาง หานจิ้ง หลายคนเดินตรงไปล้อม คุณชายใหญ่สือ ไว้ตรงกลาง

“ฉันเตือนพวกแกนะ! ฉันมาจากปักกิ่ง!”

คุณชายใหญ่สือ เห็นสภาพน่าสงสารของ ฟาง หานจิ้ง จึงรีบพูดข่มขู่พลางยกภูมิหลังของตนขึ้นมาเป็นเกราะ

“ถ้าพวกแกกล้าทำร้ายฉัน พ่อของฉันไม่มีวันปล่อยพวกแกไปแน่!”

คุณชายใหญ่สือ พูดพร้อมชี้หน้าผู้คนรอบตัว

“ถ้าฉลาด ก็ปล่อยฉันไปซะ!”

เขาพยายามหาทางหลบหนีออกจากสถานการณ์นี้ หากเขาสามารถหนีออกจากที่นี่ได้ เขาตั้งใจจะออกจากเซี่ยงไฮ้ทันที

เขาคิดผิด ที่ดูถูกอิทธิพลของ เย่เฉิน..

แต่ในปักกิ่ง บ้านเกิดของเขาถิ่นของเขา เขามีแผนที่จะจัดการกับ เย่เฉิน อย่างแน่นอน

เพราะในถิ่นของตัวเอง เย่เฉิน คงไม่มีทางต่อกรกับเขาได้ไม่ว่ามันจะมีอิทธิพลแข็งแกร่งขนาดไหนก็ตาม!!!

“พี่เฉินครับ…ตระกูลสือที่ปักกิ่งมีอิทธิพลไม่น้อยเลย…”

ฟาง เจ๋อปาง ลังเลเล็กน้อย เขาอยากจะสั่งลูกน้องลงมือ แต่ก็รู้ดีว่าการทุบตี คุณชายใหญ่สือ จะเป็นการยั่วยุตระกูลสือ ซึ่งเป็นตระกูลใหญ่ที่มีอิทธิพลในปักกิ่ง

แม้เขาอยากลงมือเต็มที่ แต่ก็รู้ว่าหากแตะต้อง คุณชายใหญ่สือ จะหมายถึงการเปิดศึกกับตระกูลสือที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งนี่..ไม่ใช่เรื่องเล็ก

อย่างลืมว่าพลังอำนาจของตระกูลสือไม่ใช่เรื่องเล่นๆ

ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงขนาดนี้ แม้แต่ ฟาง เจ๋อปาง ก็รับผิดชอบไม่ได้

ฟาง เจ๋อปาง ยังไม่ทันได้ตัดสินใจ เย่เฉิน ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่หนักแน่น :

“อยากจะเดินหนีไปง่ายๆ? ฝันไปเถอะ..”

“แกคิดว่าสถานที่ของฉันเป็นที่ที่ใครจะเข้ามาแล้วจะออกไปได้ตามใจชอบเหรอ?!”

“ถ้าเกิดปัญหาอะไร ฉันรับผิดชอบเอง จัดการมันให้เต็มที่!!!”

เย่เฉิน สั่งการเสียงดัง

น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยอำนาจ และความเด็ดขาด ทำให้ทุกคนโดยรอบตัวถึงกับตะลึง

ครั้งนี้หากไม่สั่งสอน คุณชายใหญ่สือ อย่างหนัก เห็นทีจะไม่ไหว

หากเกิดปัญหา เขาจะเป็นคนรับผิดชอบเอง!!!

พี่เฉิน สุดยอดมาก…

ทั้ง ฟาง เจ๋อปาง และเซวีย เล่อหราน ได้แต่ชื่นชมในใจ ‘ไม่เสียทีที่เป็น พี่เฉิน! ความเด็ดขาดของเขา พวกเขาเทียบไม่ติดจริงๆ!’

เมื่อ เย่เฉิน สั่งการแล้ว ฟาง เจ๋อปาง ก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เขาหันกลับมาเงื้อไม้เบสบอลเหล็กในมือเตรียมจะฟาดใส่ คุณชายใหญ่สือ

“พวกแก... อย่าคิดทำอะไรบ้าๆ นะ!”

คุณชายใหญ่สือ ถอยกรูดพร้อมพยายามเอาตระกูลสือมาใช้ข่มขู่ เย่เฉิน และฟาง เจ๋อปาง ต่อ

“ตระกูลสือของฉันในปักกิ่ง พวกแกไม่มีทางสู้ได้หรอก!”

“ถ้าพวกแกกล้าทำร้ายฉัน พ่อของฉันจะไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่ ผลที่จะตามมาหนักหนามาก พวกแกควรคิดเกี่ยวกับผลที่ตามมาสำหรับตัวเอง ไม่งั้นพวกแกจะโดนตอบโต้จากตระกูลสือเราจนไม่มีที่ยืน!!!”

คำพูดของ คุณชายใหญ่สือ ทำให้ ฟาง เจ๋อปาง ที่กำลังจะลงมือหยุดชะงักอยู่กลางอากาศ ลูกน้องคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าลงมือเช่นกัน

เห็นดังนั้น คุณชายใหญ่สือ พลันยิ้มหัวเราะออกมา ยิ้มอย่างสดใสราวกับว่าเขาชนะไปแล้ว ก่อนจะแสยะยิ้มที่มุมปากขึ้นมาอย่างดูถูก…