(ฟรี) บทที่ 179: ปล้นราชวงศ์โครยอและฮอลันดา การขยายอำนาจของต้าหมิง! (ฟรี)

บทที่ 179: ปล้นราชวงศ์โครยอและฮอลันดา การขยายอำนาจของต้าหมิง!

นอกเมืองเสิ่นหยาง ในค่ายทหาร

เหล่าทหารหลายหมื่นนายยืนอย่างเป็นระเบียบในลานฝึก

รวมถึงทหาร 370 นาย ที่จะได้รับเหรียญตรา

ในเวลานี้ ทุกคนต่างมองไปที่เวทีด้านหน้า

ทุกคนกลั้นหายใจ หน้าแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น

ฮ่องเต้ของจักรวรรดิต้าหมิง! ผู้บัญชาการทหารสูงสุดเหล่าทัพ!

จะนำเหล่าขุนนางมามอบรางวัลให้กับพวกเขา

สำหรับเหล่าทหาร นี่เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิต

“ฝ่าบาทเสด็จ~”

มีเสียงดังมาจากนอกค่ายทหาร

เมื่อรู้ว่าฮ่องเต้กำลังจะเสด็จมา

เหล่าทหารหลายหมื่นนายต่างยืดอก แสดงด้านที่ดีที่สุดออกมา

จูโหยวเจี้ยนนำเหล่าขุนนางมายังเวที ท่ามกลางสายตาของเหล่าทหาร

เหล่าทหารหลายหมื่นนายตะโกนพร้อมกัน

“ทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่นๆ ปี”

เสียงดังก้องไปทั่วค่ายทหาร

เหล่าทหารที่ตื่นเต้นจึงหยุดลง เมื่อจูโหยวเจี้ยนประทับบนบัลลังก์

เหล่าทหารมองดูจูโหยวเจี้ยนและเหล่าขุนนางบนเวที

ทุกคนต่างจ้องมอง

จ้าวเฟิง ผู้บัญชาการ กล่าวขึ้น ท่ามกลางสายตาของเหล่าทหาร

“พี่น้องทั้งหลาย”

“ฝ่าบาทและขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ มาเยี่ยมพวกเราในวันนี้”

“ปรบมือต้อนรับ”

แปะ แปะ แปะ~

เสียงปรบมือดังสนั่น

“ต่อไป!”

“ขอเชิญฝ่าบาทกล่าว”

จ้าวเฟิงพูดด้วยความเคารพ

จูโหยวเจี้ยนลุกขึ้นยืน และกล่าวกับทุกคนบนเวที

“เหล่าทหารทั้งหลาย ลำบากพวกเจ้าแล้ว!”

“สู้รบเพื่อจักรวรรดิต้าหมิง กำจัดหวงไท่จีและพวกพ้อง!”

“พวกเจ้าล้วนเป็นผู้มีคุณูปการ เราและประชาชนต้าหมิงนับร้อยล้านคนจะไม่ลืมพวกเจ้า”

“จะไม่เอาเปรียบผู้ที่มีความชอบทุกคน”

“ต่อไป เราจะมอบเหรียญตราให้กับตัวแทนของพวกเจ้า”

“ส่วนเหรียญตราและรางวัลที่เหลือ กำลังผลิตและขนส่งมา”

“พวกเจ้าล้วนเป็นวีรบุรุษ ควรค่าแก่การจดจำของต้าหมิง!”

จูโหยวเจี้ยนกล่าว

เหล่าทหารหลายหมื่นนายต่างฮึกเหิม

การที่ฮ่องเต้และประชาชนต้าหมิงนับร้อยล้านคนจดจำพวกเขาได้

เหล่าทหารของเขตทหารเหนือ แม้จะตายในสนามรบก็คุ้มค่า

พิธีมอบเหรียญตราเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ท่ามกลางสายตาที่ตื่นเต้นของเหล่าทหาร

จ้าวเฟิงถือรายชื่อ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“ต่อไป ทหารที่ถูกเรียกชื่อ ให้ขึ้นเวที”

“จ้าวเอ่อร์โก่ว จางต้าหวา..........”

ทหาร 370 นาย ก้าวออกมาด้วยความตื่นเต้น

เดินขึ้นเวทีอย่างเป็นระเบียบ ท่ามกลางสายตาของทุกคน

บนเวที

จูโหยวเจี้ยน จ้าวเฟิง หงเฉิงโจว เจ้ากรมการทหาร และคนอื่นๆ ได้เตรียมเหรียญตราไว้แล้ว

ทหาร 20 นายที่ได้รับความชอบพิเศษ ยืนอยู่แถวหน้า

ส่วนผู้ที่ได้รับความชอบชั้นหนึ่ง ชั้นสอง และชั้นสาม ก็ยืนอย่างเป็นระเบียบ

“จ้าวเอ่อร์โก่ว ความชอบพิเศษ!”

“จางต้าหวา ความชอบพิเศษ”

“พวกเจ้าล้วนทำได้ดี”

“ตั้งใจทำงานในกองทัพ เราและราชสำนักจะไม่มีวันทอดทิ้ง”

จูโหยวเจี้ยนถือเหรียญตราความชอบพิเศษ เดินไปหาจ้าวเอ่อร์โก่วและคนอื่นๆ

จูโหยวเจี้ยนคล้องเหรียญตราให้กับทหารทุกคนด้วยพระองค์เอง

และตบไหล่ ให้กำลังใจด้วยรอยยิ้ม

จ้าวเอ่อร์โก่ว: “!”

จางต้าหวาและคนอื่นๆ: “!”

เหรียญตราที่ฮ่องเต้พระราชทานด้วยพระองค์เอง คล้องอยู่บนหน้าอก

ได้ยินคำให้กำลังใจจากฮ่องเต้

จ้าวเอ่อร์โก่ว จางต้าหวา และคนอื่นๆ ต่างรู้สึกเหมือนฝันไป

บุญจริงๆ เป็นบุญจริงๆ

สิ่งที่น่ายินดีที่สุดในชีวิต เกิดขึ้นแล้ว

จ้าวเอ่อร์โก่วและคนอื่นๆ ตอบกลับจูโหยวเจี้ยนด้วยความตื่นเต้น

“ขอบพระทัยฝ่าบาท!”

“ทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่นๆ ปี”

“โปรดวางพระทัยฝ่าบาท กระหม่อมจะตั้งใจทำหน้าที่ สู้รบเพื่อต้าหมิงต่อไป”

จ้าวเอ่อร์โก่วและคนอื่นๆ ตอบกลับด้วยน้ำตาคลอเบ้า

พวกเขาไม่เคยคิดว่า จูโหยวเจี้ยนจะพระราชทานเหรียญตราให้พวกเขาด้วยพระองค์เอง

และยังได้จับมืออีกด้วย!

จ้าวเอ่อร์โก่วและคนอื่นๆ ต่างรู้สึกฮึกเหิม

ทุกคนอยากถืออาวุธ ออกไปสู้รบในสนามรบ

เพื่อตอบแทนจักรวรรดิต้าหมิง ตอบแทนฮ่องเต้จูโหยวเจี้ยน!

ฮ่องเต้ดีกับทหารอย่างพวกเขามาก

ไม่เพียงแต่ให้สวัสดิการอย่างดี

ยังพระราชทานเหรียญตราด้วยพระองค์เอง

นอกจากจ้าวเอ่อร์โก่วและคนอื่นๆ แล้ว

เหล่าทหารที่เหลือที่ขึ้นเวที ก็ได้รับเหรียญตราจากขุนนางคนอื่นๆ

มอบเหรียญตราทั้งหมด 370 เหรียญ

ทหาร 370 นายที่น้ำตาคลอเบ้า ยังคงตื่นเต้น

“ปรบมือ!”

เหล่าทหารหลายหมื่นนายปรบมือด้วยความตื่นเต้น

เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วค่ายทหารอีกครั้ง

จูโหยวเจี้ยนมองดูทหาร 370 นาย และให้กำลังใจทหารที่เหลือว่า

“เหรียญตราครั้งนี้มีจำนวนจำกัด”

“วันนี้เรามอบให้กับตัวแทนเหล่านี้ เพื่อเป็นรางวัลสำหรับคุณูปการที่พวกเขามีต่อต้าหมิง”

“และพวกเจ้าทุกคน ก็เป็นวีรบุรุษของต้าหมิงเช่นเดียวกับพวกเขา”

“ต่อไป จักรวรรดิต้าหมิงของเราจะต้องกำจัดชาวมองโกล ชาวโครยอ และชาวฮอลันดา”

“ตราบใดที่ทำความดีความชอบในสนามรบ สร้างคุณูปการให้กับต้าหมิง”

“ต่อไปก็จะมีโอกาสได้รับเหรียญตราที่เรามอบให้ด้วยตนเอง”

คำพูดของจูโหยวเจี้ยน ทำให้เหล่าทหารตื่นเต้น

ทุกคนเนื้อตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และสายตาที่มุ่งมั่นยิ่งขึ้น

ในการรบกำจัดชาวมองโกล ชาวโครยอ และชาวฮอลันดาต่อไป

พวกเขาจะต้องพยายามมากขึ้น เพื่อให้ได้รับเหรียญตราที่ฮ่องเต้พระราชทานด้วยพระองค์เอง

เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านี้ เหล่าทหารต่างใจร้อน

ทุกคนมีจิตวิญญาณลุกโชน เกิดความปรารถนาที่จะออกรบเต็มเปี่ยม

ในค่ายทหาร สายตาของเหล่าทหารเต็มไปด้วยความร้อนแรง

หลังจากที่จูโหยวเจี้ยนมอบเหรียญตราและให้กำลังใจเหล่าทหารแล้ว

จ้าวเฟิง หงเฉิงโจว และคนอื่นๆ บนเวที ต่างยิ้มแย้ม

พิธีมอบเหรียญตราตั้งแต่ต้นจนจบ ทำให้เหล่าทหารฮึกเหิม

มอบเหรียญตราทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว

จ้าวเฟิง ผู้บัญชาการเขตทหารเหนือ นำจูโหยวเจี้ยนและเหล่าขุนนางไปตรวจพล

ในขณะเดียวกัน

ทหารกองทัพที่สี่ที่บุกโจมตีราชวงศ์โครยอ ได้เตรียมพร้อมแล้ว

เหล่าทหาร 50,000 นาย นำอาวุธยุทโธปกรณ์ มุ่งหน้าสู่คาบสมุทรเกาหลี

ผู้บัญชาการกองทัพที่สี่มองดูเหล่าทหาร และพูดด้วยความฮึกเหิมว่า

“เหล่าทหาร!”

“ฝ่าบาทและผู้บัญชาการได้กล่าวไว้แล้ว”

“กองทัพที่สี่ของเรา จะยึดครองคาบสมุทรเกาหลีทั้งหมดในครั้งนี้”

“กำลังพล 50,000 นาย ยึดครองคาบสมุทรเกาหลี ไม่ให้พวกมันมีโอกาสต่อต้าน”

“นำดินแดนคาบสมุทรเกาหลีทั้งหมด มาอยู่ภายใต้การควบคุมของต้าหมิงเรา”

“มีความมั่นใจไหม!”

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้บัญชาการกองทัพ

เหล่าทหาร 50,000 นาย ตะโกนพร้อมกัน

“มี!”

“กำจัดชาวโครยอ ยึดครองคาบสมุทรเกาหลี!”

“รับใช้จักรวรรดิต้าหมิง!”

เหล่าทหาร 50,000 นาย เริ่มเคลื่อนพลอย่างรวดเร็ว

รถยนต์ ม้าศึก และอื่นๆ ถูกนำมาขนส่งเสบียงจำนวนมาก

ทำให้ความเร็วในการเคลื่อนพลของกองทัพ เพิ่มขึ้นมาก!