บทที่ 90 ความมุ่งมั่นของหลี่กู่เป่ย! (ฟรี)
ลานกว้างใหญ่แห่งเมืองฉู่จิ่วเฉิงคึกคักเป็นพิเศษในวันนี้!
ตระกูลฉุยเสนอให้จัดการประลองระหว่างคนรุ่นใหม่ของเมืองฉู่จิ่วเฉิงขึ้นที่นี่
เมืองฉู่จิ่วเฉิงมีตระกูลชั้นสูงเพียงสามตระกูล ได้แก่ ตระกูลเมิ่ง ตระกูลฉุย และตระกูลโจว!
แต่ละตระกูลมีตระกูลบริวารอยู่ภายใต้การอุปถัมภ์ รวมทั้งหมดสิบเอ็ดตระกูล!
ในบรรดาตระกูลบริวารเหล่านี้ ห้าตระกูลสวามิภักดิ์ต่อตระกูลเมิ่ง ส่วนที่เหลืออีกหกตระกูลแบ่งเป็นฝ่ายละสามตระกูลภายใต้ตระกูลฉุยและตระกูลโจว!
ตระกูลเมิ่งครองอำนาจอันดับหนึ่งในเมืองฉู่จิ่วเฉิงอย่างไร้ข้อกังขา!
เมื่อจี้อู่ฉางมาถึงพร้อมกับผู้คนจากตระกูลเมิ่ง ที่นั่นเนืองแน่นไปด้วยผู้คนแล้ว
จี้อู่ฉางกวาดตามองฝูงชน ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อยอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อเขาพบว่าหลี่กู่เป่ยก็อยู่ที่นี่ด้วย!
เมื่อผู้คนจากตระกูลเมิ่งมาถึง ทุกคนต่างลุกขึ้นทักทาย แต่ไม่มีใครสนใจจี้อู่ฉาง!
จี้อู่ฉางไม่สนใจการแสดงมารยาทอันเสแสร้งของผู้คนเหล่านั้น สายตาของเขากวาดมองไปทางตระกูลฉุยและตระกูลโจว
ในทันใดนั้น ชายหนึ่งหญิงหนึ่งก็เข้ามาอยู่ในสายตาของจี้อู่ฉาง!
ชายผู้นั้นหน้าตาหล่อเหลา แม้จะยืนนิ่งไม่พูดจา แต่เมื่อเขามองมาทางผู้คนจากตระกูลเมิ่ง ดวงตากลับเต็มไปด้วยความดูแคลน
ยิ่งไปกว่านั้น บนใบหน้าของเขายังฉายแววหยิ่งยโส
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านี่ต้องเป็นฉุยล่อเฉินจากตระกูลฉุยอย่างแน่นอน!
ส่วนหญิงสาวจากตระกูลโจวนั้นมีใบหน้าน่ารักพอประมาณ นางกวาดตามองมาทางตระกูลเมิ่งอย่างสงบนิ่ง
เมื่อมองเห็นจี้อู่ฉาง คิ้วของนางขมวดเล็กน้อย!
ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด จี้อู่ฉางรู้สึกว่าในดวงตาของนางมีแววไม่พอใจอยู่เล็กน้อย!
"โจวจิ่นอี้ผู้นี้น่าสนใจอยู่ไม่น้อย หรือว่านางไม่พอใจที่ต้องหมั้นหมายกับฉุยล่อเฉิน?"
จี้อู่ฉางคิดถึงคำตอบนี้ แล้วก็ปัดความคิดนี้ทิ้งไป เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?
ในบรรดาผู้คนที่นี่ คนเดียวที่ทำให้จี้อู่ฉางสนใจก็คือหลี่กู่เป่ยผู้นี้ ไม่รู้ว่าเขามาที่เมืองฉู่จิ่วเฉิงด้วยจุดประสงค์ใด?
การประลองเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ตระกูลเมิ่ง ตระกูลฉุย ตระกูลโจว แต่ละตระกูลส่งผู้เข้าแข่งขันสองคน ส่วนอีกสิบเอ็ดตระกูลที่เหลือส่งตระกูลละหนึ่งคน รวมผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดสิบเจ็ดคน!
ตระกูลเมิ่ง ตระกูลฉุย และตระกูลโจวมีสิทธิพิเศษ แต่ละตระกูลสามารถมีหนึ่งคนที่ไม่ต้องเข้าร่วมการคัดเลือกรอบแรกที่จะเหลือเพียงเจ็ดคนจากสิบสี่คน
ฝ่ายตระกูลเมิ่งให้จี้อู่ฉางเป็นผู้ที่ไม่ต้องลงแข่ง และส่งเมิ่งจื่ออี้ลงแข่งแทน
จี้อู่ฉางดูการแข่งขันเหล่านี้อย่างผ่านๆ แล้วก็ไม่สนใจอีก
หลังจบรอบคัดเลือก เมื่อได้ผู้ชนะเจ็ดคนแล้ว ในสนามแข่งเหลือผู้เข้าแข่งขันเพียงสิบคน
จากนั้นเริ่มการจับฉลาก จี้อู่ฉางจับได้คิวแรก ทำให้เขาแปลกใจเล็กน้อย
เมื่อเห็นจี้อู่ฉางขึ้นเวทีประลอง ทั้งตระกูลฉุยและตระกูลโจวต่างจับจ้องมองเขา เพราะคนผู้นี้อาจเป็นตัวแทนพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเมิ่ง!
"ข้าคือฉุยเฮาจากตระกูลฉุย ขอคำแนะนำด้วย!"
เมื่อจี้อู่ฉางเพิ่งขึ้นเวทีประลอง ชายผู้หนึ่งก็โค้งคำนับพลางเอ่ยขึ้น ร่างกายของเขาแผ่พลังขั้นฝึกลมปราณระดับเก้าออกมาทันที!
จี้อู่ฉางได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าเบาๆ กล่าวอย่างสงบว่า "จี้อู่ฉางจากตระกูลเมิ่ง!"
ฉุยเฮาปล่อยพลังขั้นฝึกลมปราณระดับเก้าออกมาทั้งหมด หากเป็นคนทั่วไปคงต้องเคร่งเครียด
แต่เมื่อฉุยเฮาเห็นจี้อู่ฉางยังคงสีหน้าเรียบเฉย เขาก็กลับเคร่งเครียดขึ้นมาแทน มือเขาสะบัดออก ค้อนเหล็กขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น
ฉุยเฮาเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉุยล่อเฉิน พวกเขาเข้าสำนักชิงเชวี่ยพร้อมกัน เขามีพละกำลังมหาศาล
ประกอบกับพลังขั้นฝึกลมปราณระดับเก้าขั้นกลางของเขา แม้แต่ผู้ที่อยู่ในขั้นฝึกลมปราณระดับเก้าขั้นสูงสุดก็ยังต้องต่อสู้กับเขาอย่างยากลำบาก!
"จงโจมตีมาเถิด ไม่เช่นนั้นหากข้าลงมือเจ้าจะไม่มีโอกาสแล้ว!"
จี้อู่ฉางจะเอาฉุยเฮามาไว้ในสายตาได้อย่างไร ตอนนี้แม้เขาจะไม่ใช้วิชาลับใดๆ ก็ยังสามารถต่อสู้กับผู้ที่มีพลังขั้นสร้างรากฐานระดับห้าได้อย่างไม่เสียเปรียบ!
ฉุยเฮามองไม่ออกถึงระดับพลังของจี้อู่ฉาง แต่กลับไม่รู้สึกถึงพลังขั้นสร้างรากฐานจากตัวเขา
เมื่อได้ยินคำพูดของจี้อู่ฉาง ในใจก็โกรธขึ้นมา!
ฉุยหรูซิ่งมองดูคนทั้งสองบนเวที อดไม่ได้ที่จะหันไปถามบุตรชายข้างๆ ว่า "เฉินเอ๋อร์ เจ้าคิดว่าฉุยเฮาจะเป็นคู่ต่อสู้ของคนผู้นี้ได้หรือไม่?"
ฉุยล่อเฉินมองจี้อู่ฉางแวบหนึ่ง ดวงตาฉายแววดูแคลน จากนั้นจึงตอบอย่างสงบว่า "ท่านพ่อวางใจได้!"
"พลังของฉุยเฮานั้นแข็งแกร่งนัก แม้แต่ข้าจะเอาชนะเขาก็ต้องใช้ความพยายามอยู่บ้าง!"
"คนผู้นี้ไม่มีพลังขั้นสร้างรากฐาน อย่างมากก็แค่ขั้นฝึกลมปราณระดับเก้าขั้นสูงสุด!"
"ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ด้วยพละกำลังตามธรรมชาติของฉุยเฮา เขาก็ไม่จำเป็นต้องแพ้!"
ฉุยหรูซิ่งได้ยินคำพูดของฉุยล่อเฉินก็พยักหน้า เขาเองก็ไม่รู้สึกถึงพลังขั้นสร้างรากฐานจากตัวจี้อู่ฉาง
แต่ไม่รู้ว่าทำไม ในใจของเขากลับมีความกังวลแฝงอยู่!
"กินค้อนของข้าซะ!"
เมื่อเห็นจี้อู่ฉางไม่เห็นตนอยู่ในสายตาเลย ในใจของฉุยเฮาก็พลุ่งพล่านด้วยความโกรธ
ค้อนเหล็กใหญ่ในมือถูกยกขึ้น พลังวิเศษในร่างกายพุ่งทะยาน
พร้อมกับเสียงตะโกนของฉุยเฮา ค้อนเหล็กใหญ่พองขยายขึ้นเป็นสองเท่า ฟาดลงมาที่ศีรษะของจี้อู่ฉางดุจภูเขาถล่มทับ!
เมื่อเห็นค้อนของฉุยเฮามีพลังมหาศาลเช่นนี้ ทางฝ่ายตระกูลฉุยต่างพากันเปล่งเสียงชื่นชม แม้แต่ฉุยหรูซิ่งก็ยังถอนหายใจด้วยความโล่งอก!
ฝ่ายตระกูลเมิ่ง ทุกคนต่างมีรอยยิ้มเย้ยหยันที่มุมปาก
จี้อู่ฉางสามารถใช้หมัดเดียวสยบเมิ่งอวี้เฉิงผู้มีพลังขั้นสร้างรากฐานระดับสี่ได้ พลังขั้นฝึกลมปราณสำหรับเขาแล้วเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย!
จี้อู่ฉางมองค้อนที่กำลังฟาดลงมา ไม่หลบไม่หลีก ซัดหมัดออกไปหนึ่งครั้ง!
หมัดนี้ จี้อู่ฉางไม่ได้ใช้พลังวิเศษใดๆ เลย แต่เป็นเพียงพลังร่างกายล้วนๆ!
ร่างผิวทองกระดูกหยกทำให้จี้อู่ฉางรู้สึกว่าในร่างของตนซ่อนพลังอันน่าสะพรึงกลัวไว้
แต่พลังนี้จะมีมากเพียงใด ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้แน่ชัด เพราะไม่เคยทดสอบกับผู้ใดมาก่อน!
หมัดกับค้อนปะทะกันกลางอากาศ หลายคนต่างคิดว่าหมัดของจี้อู่ฉางจะต้องถูกบดขยี้จนแหลกละเอียด
แต่ในทันใดนั้น ฉุยเฮาก็ร้องโหยงด้วยความเจ็บปวด พลังมหาศาลถ่ายทอดผ่านค้อนมาถึงฝ่ามือขวาของเขา ฝ่ามือของเขาไม่อาจต้านทานพลังนี้ได้
ผิวหนังที่ฝ่ามือฉีกขาดเป็นแผลใหญ่ ง่ามนิ้วแตก เลือดกระเซ็น
ฉุยเฮารู้สึกว่าหากไม่ปล่อยค้อน แขนขวาของเขาจะต้องหักอย่างแน่นอน
ด้วยความตกใจ ฉุยเฮาจึงปล่อยค้อนเหล็กใหญ่ ค้อนลอยขึ้นไปกลางอากาศ
ก่อนที่ฉุยเฮาจะได้ตั้งตัว เขาก็รู้สึกถึงแรงมหาศาลกระแทกเข้าที่หน้าอก ผลักให้เขากระเด็นออกนอกเวทีประลอง!
"เพล้ง!" ค้อนเหล็กตกลงกระแทกพื้น หินบนพื้นแตกร้าวออกเป็นรัศมี พร้อมกับทิ้งหลุมลึกไว้บนพื้น!
ฉุยเฮารู้ว่าอีกฝ่ายยังไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ ด้วยความละอายใจ เขาจึงคำนับจี้อู่ฉางแล้วกลับไปยังฝั่งตระกูลฉุย!
ฉุยหรูซิ่งอึ้งงัน อดไม่ได้ที่จะมองไปทางฉุยล่อเฉิน
ฉุยล่อเฉินเห็นสายตาของบิดา รู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าว
เมื่อครู่เขายังคุยโวไว้ ไม่คิดว่าฉุยเฮาจะแพ้ภายในกระบวนท่าเดียว!
ในเวลานี้ ฉุยล่อเฉินระแวดระวังอย่างยิ่ง การกลับมาครั้งนี้ เขาต้องการคว้าตำแหน่งที่หนึ่งในการประลองครั้งนี้
หากเขาแพ้ ตระกูลฉุยจะต้องเสียเหมืองแร่ไปหนึ่งแห่ง เมื่อถึงตอนนั้น เขาจะไม่มีหน้าอยู่ในตระกูลฉุยอีกต่อไป!
"น่าสนใจ ใช้พลังร่างกายล้วนๆ!"
หลี่กู่เป่ยมองจี้อู่ฉางที่ก้าวลงจากเวทีอย่างสงบ ดวงตาฉายแววกระหายการต่อสู้!
เขาภูมิใจในพลังร่างกายของตน ที่แดนเป่ยถ่าไม่เคยพบคู่ต่อสู้ที่คู่ควร วันนี้ได้พบคนที่น่าสนใจเช่นนี้ ย่อมไม่อาจปล่อยให้ผ่านไป!
(จบบท)
