บทที่ 69: ชีวิตวัยเรียนของเราต้องจบลงด้วยความพ่ายแพ้งั้นเหรอ!!
ในห้องวีไอพีริมสนาม หลิวหย่งอานยิ้มจนปากแทบฉีก "ดูสิ นี่มันอะไรกัน นี่แหละที่เรียกว่าละครตลก โค้ชฝั่งนั้นคิดอะไรอยู่ ฉันรู้ว่าหลี่ซวี่เป็นอัจฉริยะ แต่เขาคิดว่าฟุตบอลมันเล่นง่ายๆ แบบนั้นหรือไง?" "ส่งเด็ก 3 ขวบลงสนาม นี่มันตลกชัดๆ!" หลิวเสวียนสายตาวาบขึ้น ยิ้มจาง "ต่อให้หลี่ซวี่มีฝีมือจริง แต่ในสกอร์แ...