บทที่ 53 รัตติกาลมืดมน สายลมกรรโชกแรง
ที่ตระกูลเสิ่น เย่คังนั่งอย่างสงบอยู่หน้าศาลาบ้านพัก ท่านหญิงเย่ที่ยืนอยู่ข้างๆ มีสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “คังเอ๋อร์ เสิ่นฝานบอกว่าสำนักกระบี่เมฆาล่องลอยมีคนมาก และยังมีพวกที่สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ เจ้าไปคนเดียวแบบนี้ ไม่สู้ขอความช่วยเหลือจากทางการดีกว่าหรือ?”