บทที่ 49 บิดาของข้าคือเสนาบดี
เย่คังมองไปด้วยความสงสัย เห็นเพียงชายหนุ่มในชุดแพรพรรณเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มคนติดตาม ทั้งคนหนุ่มในชุดหรูเหมือนเขา และองครักษ์ที่มีลมปราณแผ่ออกมารอบตัว หลิงอวี้ที่ได้ยินเสียงเรียกนั้น ใบหน้าก็พลันซีดขาว รีบพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นเทา “ท่านชายรอง พวกเรารีบกลับกันเถอะ!”