บทที่ 335 ข้ามาเพื่อเจ้า
บทที่ 335 ข้ามาเพื่อเจ้า "ความรักแต่โบราณ ทำร้ายผู้คนมากมาย" "รอยแผลใหม่ซ้ำทับรอยเก่า ดั่งจันทราเหนือหน้าต่างร่วงโรย หยาดน้ำค้างกระทบขั้นบันไดยามรุ่งอรุณและพลบค่ำ" อึ้งเอี๊ยะซือพึมพำเบาๆ "ไม่นึกว่าน้องเจินสตรีผู้พิเศษเช่นนี้ สุดท้ายก็หนีไม่พ้นคำว่า 'รัก'" หยุดชั่วครู่ อึ้งเอี๊ยะซือถามต่อ "จักรพรรดิเ...