บทที่ 33 แพงเท่าไหร่ก็จัดมา! 

###

เฉินเสี่ยวเป่ยหยิบบัตรธนาคารออกมาเตรียมรูดเงิน พร้อมที่จะเพลิดเพลินกับสายตาอิจฉาริษยาของผู้คนรอบข้าง

แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับเป็นสายตาเยาะเย้ยเหมือนเขาเป็นตัวตลก

ที่น่ารังเกียจที่สุดคือพนักงานขายคนนั้น

ไม่เพียงแต่ไม่มีมารยาทในการให้บริการ แต่ยังพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันว่า “ไอ้กระจอก! นายเป็นตัวตลกที่ลิงส่งมาหรือไง? รถคันนี้ราคา 4.98 ล้านหยวน ไม่ใช่ 498 หยวน! ไปให้พ้นซะ อย่ามาโชว์อวดดีที่นี่!”

“เพี๊ยะ!”

ยังไม่ทันที่เฉินเสี่ยวเป่ยจะพูดอะไร จินเฟยก็ก้าวเข้ามาตบพนักงานขายจนลอยไปไกล

จินเฟยเป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นปลายของระดับแข็งแกร่ง มีพลังต่อสู้ระดับ 1000!

แรงตบครั้งนี้ทำให้พนักงานขายกระเด็นไป 4-5 เมตร ตกลงไปที่พื้นแก้มบวมเหมือนซาลาเปา และอ้าปากพ่นทั้งเลือดทั้งฟันออกมา

“มีคนโดนทำร้าย! มีคนโดนทำร้าย!”

“หุบปาก! อยากตายหรือไง! ผู้ชายตัวเล็กคนนั้นมีพลังมหาศาล เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่นอน!”

“พระเจ้า! มีผู้เชี่ยวชาญคอยปกป้อง ผู้ชายที่กำลังซื้อรถคนนั้นเป็นใครกันแน่?”

“ไม่มีใครรู้ แต่แน่นอนว่าไม่ใช่คนที่พวกเราจะไปยุ่งด้วย!”

เสียงซุบซิบดังขึ้นรอบข้าง ทุกคนต่างกลัวจินเฟย และเริ่มคาดเดาเกี่ยวกับตัวตนของเฉินเสี่ยวเป่ย

“เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น?”

ในขณะนั้น ผู้จัดการอู๋ ชายวัยกลางคนผู้มีท่าทางจริงจัง วิ่งเข้ามา

“ผู้จัดการอู๋! เขา…พวกเขาทำร้ายผม…” พนักงานขายพูดพลางจับหน้าด้วยความเจ็บปวด

“พูดมาก! นายท่านของฉันมาใช้เงินที่นี่ ถือว่าให้เกียรติพวกนายแล้ว! แต่แกกลับพูดจาดูถูก ไม่ตบแกแล้วจะให้ตบใคร?” จินเฟยตะโกนด้วยน้ำเสียงดุดัน

ทันใดนั้น บรรยากาศที่น่ากลัวก็ปกคลุมรอบตัวเขาเหมือนกับงูพิษ ทำให้ทุกคนรอบข้างขนลุกไปตามๆ กัน

ผู้จัดการอู๋ไม่ใช่คนโง่ เขามองออกทันทีว่าจินเฟยไม่ใช่คนธรรมดา

และเมื่อจินเฟยเรียกเฉินเสี่ยวเป่ยว่า “นายท่าน” เด็กหนุ่มผู้หล่อเหลาคนนี้ แม้จะดูแต่งตัวธรรมดา แต่ต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน

“คุณผู้ชายครับ พนักงานของเราล่วงเกินคุณ ผมจะจัดการดูแลเขาอย่างเคร่งครัด ขออย่าได้โกรธเลยครับ”

ผู้จัดการอู๋พูดพลางก้มหัวให้เฉินเสี่ยวเป่ย

“พูดมากจัง รูดบัตรเลย!”

เฉินเสี่ยวเป่ยพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด พลางยื่นบัตรธนาคารออกไป แสงแห่งเศรษฐีแผ่ซ่านไปทั่ว

คนที่เคยมองเขาด้วยสายตาเย้ยหยันต่างก็อึ้งจนตาแทบถลน

“พระเจ้า! รถราคา 4.98 ล้านหยวน พูดรูดก็รูดเลย!”

“เด็กหนุ่มคนนี้ต้องเป็นมหาเศรษฐีแน่นอน!”

“เศรษฐีครับ! เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม?”

“……”

ผู้คนรอบข้างต่างตกตะลึง!

พนักงานขายที่เคยพูดจาไม่ดีก่อนหน้านี้ถึงกับถอยหนีไปหลบหลังเคาน์เตอร์ด้วยความกลัวว่าจะถูกเฉินเสี่ยวเป่ยเอาคืน

“ขอทราบนามสกุลของคุณผู้ชายได้ไหมครับ?” ผู้จัดการอู๋ถามด้วยความหวาดเกรง

“เฉิน”

“ครับ คุณเฉิน รอสักครู่นะครับ ผมจะรีบกลับมาเดี๋ยวนี้”

ผู้จัดการอู๋รีบวิ่งไปหยิบเครื่องรูดบัตรแบบไร้สายมา พร้อมให้เฉินเสี่ยวเป่ยกรอกรหัส

หลังจากตัดยอดเงิน ผู้จัดการอู๋ก็ยิ้มแย้มทันที “ขอบคุณมากครับ คุณเฉินที่มาอุดหนุน! หากมีอะไรเพิ่มเติมที่ต้องการ บอกผมได้เลยนะครับ ผมจะจัดการให้ทันที!”

“เอารถเก๋งให้ฉันอีกคัน ขอเป็นรุ่นที่แพงที่สุดของแบรนด์นี้ จากนั้นพาฉันไปดูรถสปอร์ตด้วย” เฉินเสี่ยวเป่ยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่แฝงไปด้วยความมั่นใจอย่างยิ่ง

“เอ่อ…”

ผู้จัดการอู๋สูดหายใจลึกและพูดด้วยความเคารพ “รถเก๋งรุ่นท็อปของเรา ราคาขายอยู่ที่ 5.98 ล้านหยวน ออกแบบโดยดีไซเนอร์ระดับโลก…”

“รูดบัตร!”

เฉินเสี่ยวเป่ยตอบกลับสั้นๆ สองคำ ทำให้ทุกคนรอบข้างถึงกับตกตะลึงและรู้สึกเหมือนถูกโจมตีทางจิตใจอย่างรุนแรง

การเปรียบเทียบกับเศรษฐีอย่างเฉินเสี่ยวเป่ย ทำให้คนอื่นๆ รู้สึกเหมือนไม่มีที่ยืน

หลังจากตัดยอดเงิน 5.98 ล้านหยวนอีกครั้ง เฉินเสี่ยวเป่ยยังคงนิ่งสงบและเริ่มคิดในใจว่า “รถออฟโรดใช้พาพ่อแม่กลับบ้าน รถเก๋งให้พ่อแม่ใช้ในเมือง ส่วนรถสปอร์ตฉันจะใช้เอง ทุกอย่างลงตัวดี”

“ไม่ทราบว่าคุณเฉินสนใจรถสปอร์ตแบบไหนครับ?” ผู้จัดการอู๋ถามอย่างนอบน้อม ขณะเดียวกันเขาก็เริ่มเหงื่อออก เพราะรู้สึกว่าเขาและเฉินเสี่ยวเป่ยไม่ใช่คนในโลกเดียวกัน

“ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องรถเท่าไหร่ เอาที่แพงที่สุดมาเลย”

“เชิญทางนี้เลยครับ…” ผู้จัดการอู๋เหงื่อซึม เดินนำทางไปยังโซนรถสปอร์ต

“จินเฟย เลิกมองนางแบบได้แล้ว เราไปกันเถอะ!” เฉินเสี่ยวเป่ยพูดเรียกจินเฟย

ผู้จัดการอู๋พาชี้ไปยังรถคันหนึ่งบนแท่นแสดง พร้อมกล่าวว่า “คุณเฉินครับ รถคันนี้คือ Bugatti Veyron มีเพียงสามคันในประเทศ และนี่คือคันเดียวในเมืองชิงเถิงครับ”

บนแท่นแสดงมีรถสีดำมันเงา รูปทรงโฉบเฉี่ยวที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และความลึกลับ ราวกับเป็นวิญญาณแห่งราตรีที่แผ่อำนาจออกมา

เฉินเสี่ยวเป่ยมองเพียงครั้งเดียวก็รู้สึกถูกใจ “เอาคันนี้แหละ! รูดบัตร!”

“ได้เลยครับ!”

ผู้จัดการอู๋ยิ้มกว้างก่อนรีบวิ่งไปที่เคาน์เตอร์ แต่ยังไม่ทันได้พูด เขาก็ถูกชายหนุ่มคนหนึ่งผลักไปด้านข้าง

“นายผลักฉันทำไม?”

ผู้จัดการอู๋ถามด้วยความโกรธและมองชายหนุ่มคนนั้น

ชายหนุ่มคนนั้นกลับมีบอดี้การ์ดสองคนเดินตามมาด้านหลัง ด้วยท่าทางแข็งแกร่งและใส่แว่นดำ ทำให้ผู้จัดการอู๋รู้สึกหวาดกลัวทันที

“ผลักงั้นเหรอ? นายมาขวางทางของฉัน ‘เหวินเฟิง’ ไม่เตะนายก็บุญแล้ว!” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส

“เหวินเฟิง?” ผู้จัดการอู๋ตกใจทันที “คุณคือทายาทของตระกูลเหวิน… คุณชายเฟิงหรือครับ?”

“ฮ่าๆ ในเมืองชิงเถิงนี้ มีใครนอกจากฉันที่จะซื้อ Bugatti Veyron คันนี้ได้?” เหวินเฟิงพูดพร้อมเชิดหน้าขึ้นอย่างภูมิใจ

“แต่ว่า…คุณเฉินก็ต้องการซื้อคันนี้เช่นกัน…” ผู้จัดการอู๋พูดด้วยความลำบากใจ

“คุณเฉิน?” เหวินเฟิงหันไปมองด้วยความสงสัย แต่เมื่อเห็นเฉินเสี่ยวเป่ย สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

“ใช่ ฉันเองคือคุณเฉิน” เฉินเสี่ยวเป่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“นาย? คุณเฉิน? โชว์ออฟอะไรของนาย!”

เหวินเฟิงพูดด้วยความโกรธ “ไอ้บ้านนอกที่หน้าด้านไปแกล้งทำเป็นเศรษฐี นายไม่รู้จักอายเลยหรือไง?”

“นายพูดว่าอะไรนะ? ลองพูดอีกครั้งสิ!” จินเฟยพร้อมเข้าจัดการทันที

“จินเฟย ใจเย็นๆ”

เฉินเสี่ยวเป่ยยกมือห้าม ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณชายเฟิง นายต้องการรถคันนี้หรือ?”

“แน่นอน! ฉันไม่ซื้อแล้วจะเป็นนายหรือไง?” เหวินเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงดูถูก

“ฮ่าๆ เดิมทีฉันก็สนใจรถคันนี้เหมือนกัน แต่ในเมื่อคุณชายเฟิงต้องการ ฉันก็ยกให้” เฉินเสี่ยวเป่ยพูดพร้อมยักไหล่

“ฉันไม่ต้องให้นายยกให้! รถคันนี้ราคา 38 ล้านหยวน นายซื้อได้เหรอ?” เหวินเฟิงพูดด้วยท่าทางหยิ่งยโส

“ฮ่าๆ” เฉินเสี่ยวเป่ยเพียงหัวเราะเบาๆ แล้วถอยกลับไปด้านหลัง

“นายท่าน! ทำไมท่านไม่ให้ฉันจัดการไอ้หมอนั่น?” จินเฟยพูดด้วยความโกรธ

“การจัดการคนมีหลายวิธี มานี่สิ ฉันจะสอนให้…” เฉินเสี่ยวเป่ยพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์