บทที่ 131 แม่ทัพหญิงอันดับหนึ่งแห่งต้าเว่ย
จูซือปอแทบจะอาเจียนออกมา "เจ้าพกของพรรค์นี้ติดตัวราวกับเป็นหยกงั้นรึ" "ที่บ้านจำนำของไปเกือบหมดแล้ว ไม่มีอะไรดีๆ ให้เอาออกมาอวด ก็เลยจำต้องพกมันไว้นี่แหละ ใครใช้ให้ท่านเอาเข้าปากกัดเล่า..." จูซือปอเก็บหยกเลือดขึ้นมา จ้องหวังเถิงอย่างขุ่นเคือง กระซิบเบาๆ "เว่ยหยวนผู้น้อยคนนี้ จัดการได้ง่ายดาย ท่านอ๋อ...