บทที่ 75 ดั่งงูพิษที่รอคอยโอกาส!
ย่าหลี่หันกลับไปเห็นมีดเล่มยาววางอยู่บนแท่นเตียง เธอถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ กอดหลานสาวแน่นจนพูดไม่ออก เจียอินที่อยู่ในอ้อมกอดตบมือใหญ่ของย่าซ้ำ ๆ ดึงความสนใจด้วยมือเล็ก ๆ ของนาง ก่อนจะเปล่งคำพูดสั้น ๆ ออกมา “พ่อ!” ย่าหลี่กระพริบตาถี่ ๆ สองครั้ง พลางร้องอุทานออกมา “นี่สำหรับพ่อของเจ้าใช่ไหม เอาไว้ป...